Mówi: | Roma Gąsiorowska (aktorka) Adam Fidusiewicz (aktor) Patricia Kazadi (aktorka, wokalistka) Magdalena Stużyńska (aktorka) Agustin Egurrola (tancerz, choreograf) |
Gwiazdy serialu „Bodo” zachwycone stylistyką lat 30.
Aktorzy grający w serialu „Bodo” bez trudu odnaleźli się w klimacie lat 20. i 30. ubiegłego wieku. Patricia Kazadi twierdzi, że w strojach scenicznych czuła się jak księżniczka. Roma Gąsiorowska uważa, że jej uroda doskonale wpisała się w ówczesną stylistykę. Dla Agustina Egurroli wyzwaniem było nie tylko odtworzenie międzywojennych technik tanecznych, lecz także nauczenia tańca wszystkich aktorów. Jest jednak bardzo zadowolony z osiągniętego efektu.
Eugeniusz Bodo, aktor, reżyser, tancerz i wokalista, w latach 20. i 30. XX wieku był niekwestionowaną gwiazdą kabaretu, teatru i kina, a także ikoną mody i stylu. Serial, który 6 marca zadebiutuje na antenie TVP1, opowiada historię jego życia i kariery – od ucieczki z domu, przez pierwsze kroki w podrzędnych teatrach, aż do szczytu sławy. Przy produkcji pracowała ponad 300-osobowa ekipa, a w obsadzie aktorskiej znalazło się 340 aktorów i ponad 4 tys. statystów. Niezwykle istotnym elementem serialu są kostiumy, za które odpowiadała Magdalena Biedrzycka. Odtwórcy głównych ról w serialu twierdzą, że doskonale odnaleźli się w w odtworzonej przez nią międzywojennej stylistyce.
– Bardzo malowniczy jest to klimat, lata 20. i lata 30. Kobiety wtedy miały przepiękne kreacje, ich makijaże były bardzo mocne i bardzo zaznaczały oko. A jak już poznały, co to jest czerwona szminka i czerwony lakier, to używały tego wszystkie – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle Roma Gąsiorowska.
Aktorka kreująca postać tancerki i wokalistki Zuli Pogorzelskiej uważa ponadto, że jest zaskoczona, ale podobno jej typ urody doskonale wpisał się w ówczesną stylistykę i w serialowych kostiumach wyglądała bardzo naturalnie.
– Jak widzę siebie w takiej stylizacji, to mam momentami wrażenie, że bardzo jestem podobna do swojej babci – dodaje Roma Gąsiorowska.
Wszystkie kostiumy sceniczne użyte w serialu szyte były specjalnie na potrzeby tej produkcji. Kostiumy codzienne wypożyczane były natomiast z Londynu, Paryża i Pragi. Zachwytu nad strojami, które mogła nosić na planie, nie ukrywa też Patricia Kazadi, która w serialu wcieliła się w rolę Reri, tahitańskiej aktorki i tancerki, przez kilka lat związanej z Eugeniuszem Bodo.
– Zawsze czułam, że nie pasuję do swoich czasów, że podoba mi się to właśnie bardzo, ta klasa, to, że kobiety były damami, że był ten szyk. Bardzo było miło chociaż na chwilę wejść w tę rzeczywistość – mówi Patricia Kazadi.
Aktorka twierdzi, że w serialowych kostiumach – zwłaszcza tych, które jej bohaterka nosiła na scenie – czuła się jak dama lub księżniczka. Tym bardziej że w życiu prywatnym preferuje raczej sportowy styl ubierania.
– Na co dzień jestem ziomalą, więc ubieram się raczej w dresy i trampki. To było bardzo ciekawe doświadczenie i na pewno pomagało mi wejść w charakter mojej postaci – mówi Patricia Kazadi.
Podobnego zdania jest Magdalena Stużyńska, która w serialu „Bodo” wciela się w fikcyjną postać Trudi, solistki w poznańskim Teatrze Apollo. Gwiazda twierdzi, że bardzo lubi pracować w kostiumie, niezależnie od tego, z jakiej epoki on pochodzi.
– Jest coś takiego w aktorze, że kiedy zakłada kostium z danego okresu, to po prostu gdzieś nagle się przenosi, teleportuje jakoś w te czasy, to jest takie zupełnie organiczne. I chyba dlatego też aktorzy lubią kostium, dobrze się w nim czują – mówi Magdalena Stużyńska.
Nie tylko kobietom przypadła do gustu stylistyka lat 20. i 30. XX wieku. Także Adam Fidusiewicz, kreujący rolę Hansa, przyjaciela Eugeniusza Bodo, twierdzi, że dobrze czuje się w klimacie epoki międzywojnia.
– Z taką stylistyką pierwszą przeprawę miałem podczas pracy nad „Czasem honoru”, to było takie moje pierwsze liźnięcie tamtych czasów. A teraz miałem się okazję zmierzyć z podobnymi czasami, ale trochę inaczej, trochę bardziej kabaretowo, trochę bardziej na wesoło – mówi Adam Fidusiewicz.
Serial „Bodo” pokazuje nie tylko historię życia i kariery słynnego filmowego amanta, lecz także kulisy międzywojennego polskiego przemysłu rozrywkowego i filmowego. Widzowie TVP zobaczą więc wiele spektakularnych choreografii, a także usłyszą międzywojenne przeboje w nowych aranżacjach, m.in. „Umówiłem się z nią na dziewiątą”, „Ach te baby”, „Dla Ciebie chcę być biała” i „To wszystko umiem ja”. Wszystkie piosenki oraz układy choreograficzne aktorzy wykonywali samodzielnie.
– Największym wyzwaniem w tym serialu było to, żeby aktorzy tańczyli. I myślę, że te pół roku przygotowań widać w każdej scenie, że weszli w to maksymalnie i udało nam się stworzyć tak dobry i dynamiczny obrazek – mówi Agustin Egurrola, jeden z twórców serialowych choreografii.
Zdjęcia do serialu „Bodo” rozpoczęły się pod koniec maja i trwały do listopada 2015 r. Realizowane były w ponad 300 obiektach zdjęciowych, m.in. w Łodzi, Zgierzu, Warszawie, Żyrardowie, Milanówku, Modlinie i we Wrocławiu. Pierwszy odcinek produkcji będzie można zobaczyć w niedzielę, 6 marca, o godz. 20.25 na antenie TVP1.
Czytaj także
- 2024-11-05: Katarzyna Dowbor: Telewizja ma ogromną siłę i dzięki temu mogę zrobić coś dla innych. Nieważne, pod jakimi barwami – ważne, że się pomaga
- 2024-09-17: Barbara Kurdej-Szatan: Przez pięć lat nie prowadziłam żadnych programów w telewizji. Tęskniłam za tym i uważam, że „Cudowne lata” będą hitem TVP
- 2024-08-16: Cezary Pazura: Zbliża się premiera serialu „Teściowie 2”. Już niedługo zaczynamy kręcić trzecią serię
- 2024-06-04: Magdalena Boczarska: Spektakl „Wypiór” rozprawia się z mitem romantyzmu i z postacią Adama Mickiewicza. Nasz wieszcz wcale nie był takim kryształowym bohaterem i wielkim patriotą, za jakiego go uznajemy
- 2024-06-27: Mateusz Banasiuk: Żałuję, że dzisiaj tak rzadko pisze się sztuki wierszem. Dla aktora to prawdziwy sprawdzian umiejętności
- 2024-06-11: Mateusz Banasiuk i Magdalena Boczarska: Po 10 latach razem można też pracować na jednej scenie, mieć z tego dużą frajdę i się wzajemnie inspirować
- 2024-04-19: Edyta Herbuś: Program „Tańcząca ze światem” łączy ze sobą moją pasję do podróży, tańca i odkrywania świata. Podczas nagrań wskakuję z jednej półki energetycznej w drugą
- 2024-04-29: Mikołaj Roznerski: Mam swoje małe sacrum poza Warszawą, gdzie wybudowałem drewniany domek. Rąbię tam drewno, koszę trawę i planuję zrobić ogródek
- 2024-04-12: Tomasz Dedek: My aktorzy jesteśmy trochę próżni i dzięki temu zawodowi chcemy być znani. Kiepsko, jeśli nikt nas nie poznaje na ulicy
- 2024-03-21: Joanna Trzepiecińska: Z „Rodziny zastępczej” mam same dobre wspomnienia. Do dziś odcinam kupony sympatii widzów
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
Jedynka Newserii
Media
Tomasz Tylicki: W programach na żywo jak „Pytanie na śniadanie” niezbędna jest swoboda. Jeżeli scenariusz za dużo by nam narzucał, to byłoby sztywno
Gospodarz „Pytania na śniadanie” przyznaje, że niezwykle ważne jest dla niego tworzenie w studiu odpowiedniej atmosfery, co w efekcie przekłada się na wrażenia widzów. Kiedy bowiem prowadzący czują się swobodnie i komfortowo, to wzrasta jakość programu, a ci, którzy zasiadają przed telewizorami, nie mają powodu, by zmienić kanał na inny. Dlatego też Tomasz Tylicki czasem pozwala sobie na drobne odstępstwa od scenariusza i swoim niestandardowym zachowaniem zaskarbia sobie sympatię oglądających.
Problemy społeczne
W Polsce rodzi się najmniej dzieci w historii pomiarów. Duże znaczenie mają różnice w wykształceniu kobiet i mężczyzn oraz rynek pracy
Przez pierwsze trzy kwartały 2024 roku w Polsce urodziło się 192 tys. dzieci. To najmniej od zakończenia drugiej wojny światowej. Wskaźnik dzietności spadł do dramatycznie niskiego poziomu, a coraz mniej osób decyduje się na powiększenie rodziny. Wiele barier dotyczy kwestii finansowych. To m.in. trudna sytuacja mieszkaniowa, warunki na rynku pracy, np. zatrudnianie młodych dorosłych na czas określony, ale też różnice w wykształceniu kobiet i mężczyzn.
Film
Cezary Pazura: Jeżeli robię żart podczas kręcenia komedii i nikt na planie się nie śmieje, to trzeba go zmienić. Pierwsze wrażenie ekipy mówi mi najwięcej
Aktor wskazuje na dwa różne podejścia do produkcji komedii. Z jednej strony istnieje bowiem przekonanie, że dobra zabawa podczas kręcenia filmu nie gwarantuje jego końcowego sukcesu, on sam woli jednak postrzegać ekipę jako swoich pierwszych widzów i recenzentów. Cezary Pazura zaznacza też, że struktura komedii jest niezwykle delikatna. Nie chodzi w niej bowiem tylko o sam żart, ale także o zgodność wszystkich elementów – od tempa wypowiedzi, przez emocje na ekranie, po reakcje widowni.