Z okazji urodzin Emila Wedla poznaj jego historię pachnącą czekoladą!

Europejskie nauki i francuski kunszt czekoladnictwa

Emil Wedel, syn Karola i Charlotte Emilie Wedlów, urodził się 15 czerwca 1841 roku w Berlinie, wcale nie jako Emil. W jego akcie urodzenia widnieją bowiem imiona Fryderyk Albert. Po śmierci matki i prawdopodobnie na jej cześć, młody Wedel rezygnuje z nich i zaczyna przedstawiać się imieniem Emil. Podczas gdy jego ojciec Karol rozkręca w Warszawie czekoladową firmę, ten pobiera nauki czekoladnictwa w słynnej fabryce Masson w Paryżu, dostarczającej czekoladowe wyroby, np. na dwór króla Belgii. Młody Wedel odbywa także praktyki w innych europejskich miastach, m.in. w rodzinnych Niemczech, Anglii oraz w Szwajcarii. W 1861 roku jako zaledwie dwudziestolatek, dołącza do ojca w Warszawie, by pomóc mu odbudować cukiernię zniszczoną podczas jednej z manifestacji antycarskich w Królestwie Polskim. Od tego momentu, na szyldzie wiszącym u wejścia do zakładu przy ul. Miodowej, obok inicjałów ojca – litery C, od niemieckiego odpowiednika Carl, zaczynają widnieć także i jego. 

Rodzinny biznes w rękach Emila

W 1872 roku Emil postanawia ożenić się z Eugenią Bohm. Ale nie tylko ze względu na ślub ta data warta jest zapamiętania. To właśnie w tym roku młody Wedel (często podpisuje się jako Wedel Junior) przejmuje całkowitą kontrolę nad cukiernią, którą otrzymuje od ojca w ramach prezentu ślubnego. Podróże, a także międzynarodowe nauki, w które wierzył i inwestował jego ojciec, przynoszą efekty i zakładany sukces. Emil odważnie i śmiało rozwija rodzinne przedsiębiorstwo, stale zaskakując Warszawiaków czekoladowymi nowościami. W zaledwie kilka miesięcy po przejęciu cukiernia cieszy się ogromną popularnością, a lokalne gazety donoszą o rozszerzeniu działalności przez jej właściciela.

Czekolada w każdej postaci, na każdą okazję

Po przejęciu firmy Emil odrestaurowuje cukiernię przy ul. Miodowej zgodnie z duchem czasu i uruchomia własną fabrykę czekolady parowej (dzisiejszej pitnej), która szybko staje się flagowym produktem w ofercie. Warszawiacy kochają jej smak i tłumnie odwiedzają miejsce, podziwiając bogato zaaranżowaną witrynę sklepu. W portfolio młodego Wedla, który chętnie reklamował się w lokalnej prasie, nie brakuje ciast, cukierków, drażetek, karmelków, wspomnianej już czekolady pitnej, którą można przygotować m.in. z dodatkiem wanilii, a nawet… czekoladowych cygar! 

Marketing XX wieku

Emil Wedel doskonale zdaje sobie sprawę, że aby biznes mógł się rozwijać, należy w niego inwestować. Dlatego młody właściciel intensyfikuje działania reklamowe w okresie przed Bożym Narodzeniem i Wielkanocą, prezentując mieszkańcom stolicy jeszcze bardziej zróżnicowaną ofertę. W grudniu, z myślą o prezentach pod choinkę, w asortymencie sklepu pojawiają się na przykład „pudełeczka napełnione najpiękniejszymi cukrami” dla dzieci, dla dorosłych zaś najnowsze wzory paryskich bombonierek i pudełek na łakocie. Tymczasem w okresie wielkanocnym królują czekoladowe jaja, komplety święconki oraz pudełka z artykułami z cukru do koszyczka wielkanocnego. Świadome i odważne inwestycje sprawiają, że cukiernia przy ul. Miodowej jest za mała na to, by pomieścić wszystkich gości i realizować wszystkie pomysły młodego Wedla. Dlatego w 1879 roku jej właściciel decyduje się przenieść ją wprost na ul. Szpitalną. Na nowej działce buduje zaś czterokondygnacyjną kamienicę, którą gazety opisują jako jedną z najpiękniejszych budowli warszawskich. To w tym budynku, po dziś dzień, znajduje się najstarsza pijalnia czekolady E.Wedel o nazwie „Staroświecki Sklep”. 

Historia ponadczasowego podpisu

W zaledwie dwa lata po przejęciu firmy, wedlowskie wyroby, a szczególnie czekolada, cieszą się ogromną popularnością wśród lokalnej społeczności. Już nie tylko dzieci nalegają na wizyty w cukierni, ale i sami dorośli wybierają ją jako miejsce idealne do spotkań. Tak duża popularność wedlowskiej marki sprawia, że na rynku pojawia się wiele podróbek. Aby odróżnić oryginały od falsyfikatów, zadbać o dobre imię i uchronić klientów przed próbą oszustwa, Emil Wedel postanawia rozpocząć znakowanie wyrobów własnoręcznym podpisem. W ten sposób zabezpiecza jakość i wizerunek tworzonej przez siebie marki. Co więcej, podpis ten do dzisiaj – znany jako E.Wedel – widnieje na każdej tabliczce czekolady!

W 1908 roku Emil mianuje współwłaścicielem firmy swojego syna Jana. Ten, z głową pełną pomysłów i jeszcze większym zapałem niż ojciec, pobiera nauki nie tylko z dziedziny czekoladnictwa. Po śmierci Emila w 1919 roku przejmuje samodzielnie rządy nad firmą i podobnie jak jego ojciec, inwestuje w jej rozwój – tym razem jednak nie tylko po to, by o marce słyszano w Warszawie, ale także na całym świecie.