Newsy

Tymon Tymański: Zawsze kochałem Wschód. Myślę, że po prostu jestem Chińczykiem

2017-08-29  |  06:56

Wokalista czuje karmiczny związek z Chinami. Twierdzi, że od dziecka jest zafascynowany filozofiami i religiami Dalekiego Wschodu, które uważa za w większym stopniu wypełnione mądrością niż zachodnie systemy myślowe. Przejście na buddyzm było więc dla niego naturalną koleją rzeczy.

Tymon Tymański przeszedł na buddyzm ponad 20 lat temu. Twierdzi, że było to naturalne rozwinięcie jego zainteresowania kulturami Dalekiego Wschodu i swego rodzaju przeznaczenie. Fascynacja Chinami towarzyszyła muzykowi już od wczesnego dzieciństwa jako 13-latek odbył podróż do Państwa Środka, gdzie uzmysłowił sobie istnienie zupełnie innego świata i nowej, interesującej kultury.

– Jeśli powiem, że to karma, nie wiem, czy ktoś zrozumie, co to znaczy, ja wiem, co to znaczy. Myślę, że po prostu jestem Chińczykiem, nie jestem Polakiem – mówi Tymon Tymański agencji informacyjnej Newseria Lifestyle.

Podczas pobytu w Chinach zainteresował się sztukami walki. Zaczął trenować karate, z czasem natomiast rozciągnął swoje zainteresowanie także na chińskie religie i filozofie. Szczególnie bliski wydał mu się buddyzm jako droga życia zapewniająca spokój i dystans do codziennych problemów. Interesują go ponadto sztuki walki, takie jak karate oraz chin-na, techniki medytacji, tradycyjna medycyna chińska, akupunktura.

– To jest całe życie, aby to zgłębiać, to mądrość pięciu tysięcy lat i dla mnie, gdyby Chiny połączyły się z Polską, nie miałbym z tym żadnego problemu. Wiem, że mówię straszne rzeczy, ale ja w ogóle nie jestem stąd mówi Tymon Tymański.

Muzyk nie ukrywa, że ludzie często nie rozumieją jego podejścia. Trudno im pojąć, że człowiek urodzony i wychowany w kulturze europejskiej może kierować się wartościami Dalekiego Wschodu. Wokalista spotyka się również z zarzutami, że karate, które aktywnie uprawia, stoi w sprzeczności z naukami Buddy. Tymański tłumaczy jednak, że ta sztuka walki to nie tylko sposób na pokonanie przeciwnika, lecz także na uniknięcie konfrontacji.

– Jeśli ktoś ćwiczy karate 10 lat, a patrzy komu można wjechać łokciem, to nie wie, co to jest karate. Karate Jutsu to technika, Karate Do to ścieżka pustej ręki – negocjacji, żeby nie walczyć, bo to nie jest czas wojny, a w czasie wojny jest to nauka pokonania przeciwnika jednym palcem w sekundę, aby leżał i kwiczał mówi Tymon Tymański.

Wokalista uważa, że zgłębienie tajników chińskiej filozofii to praca na wiele lat. On sam cały czas czyta publikacje poświęcone tej tematyce i uczy się nowych rzeczy.

Czytaj także

Kalendarium

Więcej ważnych informacji

Jedynka Newserii

Jedynka Newserii

Media

Beata Tadla: Ludziom się wydaje, że na wizji wkładamy jakąś maskę, żeby nie pokazywać swojego stosunku do tego, o czym mówimy

Gospodyni „Pytania na śniadanie” bardzo ceni sobie to, że w porannym formacie nie trzeba przyjmować sztywnej pozy i karmić widza sztucznym uśmiechem, tylko można zachowywać się spontanicznie i naturalnie. Jak zapewnia, ona sama przed kamerami nie ukrywa emocji, czasem się wzrusza, a innym razem śmieje do łez. Zdaniem Beaty Tadli widzowie wyczują każdy fałsz, dlatego nie warto udawać i posługiwać się maskami. Trzeba być szczerym i otwartym. Ważna jest przy tym nić porozumienia ze swoim partnerem ekranowym, bo wtedy można sobie pozwolić na więcej.

Uroda

Wiktor Dyduła: W listopadzie wąsy są szczególnym symbolem dbania o zdrowie. Ale na nowy rok może je już zgolę

Co prawda charakterystyczny wąs od dłuższego czasu jest jego znakiem rozpoznawczym, ale wokalista nie chce się przywiązywać do takiego image’u. Już nawet był bliski zmiany, jednak postanowił jeszcze się wstrzymać, chociażby ze względu na to, że trwa listopad, który jest miesiącem solidarności z mężczyznami walczącymi z rakiem prostaty i rakiem jąder. Artyści, dziennikarze i sportowcy zapuszczają w tym czasie wąsy i tym samym zachęcają do badań profilaktycznych.

IT i technologie

Sztuczna inteligencja nie zastąpi pisarzy. Nie tworzy literatury, tylko książki dla zabicia czasu

Kwestia wykorzystania dzieł pisarzy do trenowania algorytmów sztucznej inteligencji budzi coraz większe kontrowersje. Część autorów kategorycznie zabrania takiego używania swoich prac, inni godzą się na to w zamian za proponowane przez niektóre wydawnictwa honoraria. Literaci są jednak zgodni co do tego, że teksty pisane przez SI nigdy nie wejdą do kanonu literatury pięknej. Technologia nie stworzy bowiem nowej wartości artystycznej, lecz powieli już istniejące schematy.