| Mówi: | Anna Wendzikowska |
| Funkcja: | dziennikarka |
Newsy
Anna Wendzikowska pisze książkę o polskiej Bridget Jones na emigracji
2013-11-26 | 09:05
Anna Wendzikowska pisze powieść, która w zamierzeniu ma być bardzo podobna do "Dziennika Bridget Jones". Dziennikarka w książce "Trzysta poranków w Londynie" opisuje zagubioną dziewczynę, która szuka miłości i swojej tożsamości. Premiera książki planowana jest na luty.
Wendzikowska zastrzega, że jej książka nie będzie autobiografią.
– To jest taki koszyczek, do którego powrzucałam różne rzeczy, które widziałam, doświadczyłam i które zasłyszałam. Generalnie to powinno wyglądać tak, że powinnam regularnie codziennie pisać kilka stron, staram się tego pilnować. Czasami mi nie wychodzi, bo czasami tak jak dzisiaj na przykład, mam bardzo intensywne dni – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle dziennikarka.
Wendzikowska wykorzystuje każdą chwilę na pisanie. W samolocie, w nocy, w hotelu, gdy tylko ma czas to pisze. I nic dziwnego, gdyż "Trzysta poranków w Londynie" ma ukazać się już w lutym.
– Bardzo dużo staram się korzystać ze swoich podróży, czyli pisać w samolocie dopóki bateria nie padnie. W takim transatlantyckim locie to można sporo napisać. Jak siedzę sama w hotelu, to jest czas, kiedy mogę pisać. Albo w nocy, kiedy nie mogę spać i mogę wykorzystać czas na jakieś twórcze dumanie – zapewnia Wendzikowska.
Książka opowiada o Poli, młodej dziewczynie, która właśnie spełniła swoje marzenie – zamieszkała w Londynie. Wendzikowska opisuje życie bohaterki, która tęskni za Polską, ale jest zafascynowana Londynem, bo to miasto daje jej ogromne możliwości.
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
Jedynka Newserii
Gwiazdy
Iwona Guzowska: Są dyscypliny sportu ociekające złotem jak piłka nożna. W innych wysiłek jest dużo większy i osiągnięcia kosmiczne, a nie ma sponsorów
Była pięściarka zauważa, że piłkarze, tenisiści czy skoczkowie narciarscy są w dużo bardziej komfortowej sytuacji niż zawodnicy specjalizujący się w innych dyscyplinach sportu, którzy często muszą funkcjonować bez wsparcia sponsorów. Na podstawie własnych doświadczeń Iwona Guzowska dobrze wie, że ścieżka kariery sportowej nie jest usłana różami.
Karolina Pilarczyk: Mamy świetnych sportowców w każdej dyscyplinie, tylko nie piłce nożnej. Rządzący ich nie dostrzegają i nie dają odpowiedniego wsparcia
Iga Baumgart-Witan: Kiedy startuję na zawodach, to polityka jest absolutnie poza mną. Nie wypowiadam się publicznie na temat sympatii i antypatii politycznych
Adam Kszczot: Sportowcy, którzy nie wchodzą do finału podczas olimpiady, nie mają za co żyć. Nie dostają stypendium w kolejnym roku
Damian Janikowski: Radosław Majdan to jest superkompan na wyprawy, na zakupy i megagość do pogadania
Iwona Guzowska: W programie „Mistrzowskie pojedynki" jest kilka osób stricte nastawionych na rywalizację. Chciały jak najwyżej zajść i szły po trupach do celu
Nowe technologie
Przez brak więzi z rodzicami dziecko szuka wsparcia w smartfonie. Psychiatrzy ostrzegają przed taką pułapką
Objawy problematycznego używania internetu (PUI), czyli sytuacji, gdy korzystanie z sieci może wymykać się spod kontroli, dotyczy nawet czterech na 10 nastolatków. 31 proc. z nich wykazuje wysokie natężenie wskaźników PUI, a 8 proc. – bardzo wysokie – wynika z badania prowadzonego przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę. Psychologowie zauważają, że kiedyś to starsze pokolenia przekazywały młodszym wiedzę, wskazywały system wartości i społeczne zasady niezbędne do funkcjonowania w świecie. Teraz co prawda władza formalnie należy do rodzica, natomiast źródłem wiedzy nastolatka jest smartfon i to on często zastępuje relacje z przyjaciółmi i członkami najbliższej rodziny.
Gwiazdy
Radosław Majdan: Do swojego domu chamstwa nie zapraszam i tak samo jest z Instagramem. Jeżeli ktoś zachowuje się nieładnie, to z dużą przyjemnością go blokuję
Były bramkarz zaznacza, że nie zamierza przejmować się negatywnymi opiniami obcych ludzi. Konstruktywna krytyka jest mile widziana, ale hejt, który często przybiera formę wulgarnych i krzywdzących komentarzy, jest dla niego nie do zaakceptowania. Dlatego on sam decyduje, kogo wpuszcza zarówno do swojego życia, jak i do przestrzeni wirtualnej.
|
|
|