Mówi: | Adam Konkol |
Funkcja: | muzyk, założyciel zespołu Łzy |
Adam Konkol, założyciel zespołu Łzy: Jestem chory na tętnicze nadciśnienie płucne. Od dziecka mam wrodzoną wadę serca
Bywały dni, gdy podczas koncertu stałem za głośnikiem i plułem krwią – wyznaje Adam Konkol, lider zespołu Łzy. Muzyk od lat cierpi na naczyniową chorobę płuc, która niejednokrotnie zagrażała jego życiu. Dzięki nowoczesnej terapii od roku czuje się jednak znacznie lepiej – jest w stanie wejść na pierwsze piętro bez zmęczenia, a nawet przejechać kilometr na rowerze.
Adam Konkol od dziecka cierpi na zespół Eisenmengera. Jest ona powikłaniem wrodzonych wad serca związanych z lewo-prawym przeciekiem krwi. U chorych dochodzi do stopniowego nadciśnienia płucnego, które w większości przypadków prowadzi do szybkiej śmierci. Leczenie polega głównie na zapobieganiu powikłaniom, a w skrajnych przypadkach na przeszczepie płuco-serca. W ramach profilaktyki chorzy przede wszystkim powinni unikać wysiłku fizycznego.
Adam Konkol miał 5 lat, gdy wykryto u niego zespół Eisenmengera. Lekarze nie dawali mu wówczas szans na przeżycie więcej niż 2 lat. Obecnie muzyk ma 39 lat i jest jednym z najdłużej żyjących ludzi z tą chorobą na świecie.
– Moje życie sceniczne nigdy nie było łatwe. Zdarzały się koncerty, kiedy nie wyobrażałem sobie, że koncert może się odbyć beze mnie albo że można go odwołać. Stałem za głośnikiem i plułem krwią, bo miałem akurat krwotok. Wtedy nie wiedziałem, że jest to zagrożenie życia. Teraz wiem, że to było bardzo nieodpowiedzialne, dzisiaj bym może zrobił inaczej. Ale po prostu już nie latam teraz tak jak kiedyś po scenie, nie robię show – mówi Adam Konkol agencji informacyjnej Newseria.
Muzyk nie ukrywa, że rok temu był w tak złym stanie fizycznym, że chciał zrezygnować z grania koncertów i wyłączyć się z życia publicznego. Problemem były dla niego tak prozaiczne czynności, jak wejście po schodach, koszenie trawnika czy wzięcie córeczki na ręce. Zapisał się jednak do programu leczenia farmakologicznego, który przyniósł zaskakujące rezultaty. Już po trzech dniach przyjmowania leków Konkol poczuł się znacznie lepiej i bez większych problemów wszedł po schodach na pierwsze piętro bez odczucia zmęczenia. Zdołał też przejechać kilometr na rowerze stacjonarnym.
– Mogę powiedzieć z ręką na sercu, że był to mój pierwszy kilometr na rowerze od 30 lat. Nie byłem w stanie znieść wysiłku fizycznego, jakim jest pedałowanie. A dzisiaj, gdyby nie to, że muszę się trochę ograniczać, to chętnie jechałbym dalej, ponieważ sprawiało mi to niesamowitą frajdę, przyjemność. Było to dla mnie jak latanie dla zdrowego człowieka. Zaczęły mnie już nawet boleć nogi, a płuca jeszcze dawały radę, więc super – mówi Adam Konkol.
Mimo ograniczeń wynikających z choroby Konkol prowadzi niezwykle aktywny tryb życia. Na polskiej scenie muzycznej obecny jest od blisko 20 lat: występował w zespołach The Pilators oraz Araka, a w 1996 roku założył grupę Łzy. 10 lat później stworzył kolejny band, czyli Boyler, w którym gra do dziś. Jest też twórcą boysbandu 4Love. Jest gitarzystą, autorem tekstów i kompozytorem. Twierdzi jednak, że od dłuższego czasu stara się żyć spokojniej, nie imprezuje, na koncertach gra bardziej statycznie.
– Nadal sprawia mi to dużą przyjemność, lubię grać koncerty. Natomiast po koncertach staram się wysypiać, nie imprezuję jak typowy muzyk rockowy. Staram się żyć spokojnie. Zmusiła mnie do tego choroba, ale i tak jestem przeszczęśliwy, że mogę grać na scenie, wykonywać swój zawód i spełniać swoje marzenia. A myślałem, że nie będzie to nigdy możliwe – mówi Adam Konkol.
Artysta podkreśla, że od dziecka oswajano go z myślą, że jego życie nie będzie długie, a jedynym ratunkiem jest przeszczep płuc i serca. Wielokrotnie trafiał do szpitali w stanie zagrożenia życia, także na oddziały transplantologii. Dzięki leczeniu w ramach programu terapeutycznego jego zdrowie i jakość życia znacznie się poprawiły.
Kolejną nadzieją dla chorych na tętnicze nadciśnienie płucne jest lek, który w badaniach ma udowodnione, że o ponad 40 proc. przedłuża życie chorych, oraz o 60 proc. ogranicza pobyt chorych w szpitalu,
– Nigdy w życiu nie przypuszczałem, że ten ratunek przyjdzie od strony farmakologicznej, ale musiałem 40 lat żyć, żeby się tego ratunku doczekać. Natomiast jestem przeszczęśliwy, że mi się udało i w tej chwili jest dobrze. Moje samopoczucie jest na tyle dobre, że mogę dzisiaj wystąpić na koncercie i wziąłbym nawet w ciemno takie samopoczucie jakie mam teraz do końca życia – mówi Adam Konkol.
Czytaj także
- 2024-06-14: Elektroniczna karta szczepień ułatwiłaby życie pacjentom i pomogła egzekwować obowiązek szczepień. System jest gotowy na takie e-rozwiązanie
- 2024-06-27: Zbliża się tsunami problemu otyłości i związanych z nią powikłań. Bez zmiany w podejściu do tej choroby trudno mówić o skutecznej walce
- 2024-06-04: Magdalena Boczarska: Spektakl „Wypiór” rozprawia się z mitem romantyzmu i z postacią Adama Mickiewicza. Nasz wieszcz wcale nie był takim kryształowym bohaterem i wielkim patriotą, za jakiego go uznajemy
- 2024-06-27: Mateusz Banasiuk: Żałuję, że dzisiaj tak rzadko pisze się sztuki wierszem. Dla aktora to prawdziwy sprawdzian umiejętności
- 2024-06-11: Mateusz Banasiuk i Magdalena Boczarska: Po 10 latach razem można też pracować na jednej scenie, mieć z tego dużą frajdę i się wzajemnie inspirować
- 2024-05-29: Tomasz Ciachorowski: Publiczna służba zdrowia wymaga reform. Kiedy chciałem zapisać się do gastrologa, to okazało się, że na wizytę muszę czekać pół roku
- 2024-06-06: Edyta Herbuś: Takie mamy czasy, że wszystko nas stresuje i przebodźcowuje, co obciąża nasz organizm. Zapominamy jednak o regularnych badaniach, które dają poczucie komfortu
- 2024-05-09: Julia Kamińska: Nie zawsze badałam się regularnie. Ale kiedy zaczęłam mieć problemy zdrowotne, to się przestraszyłam
- 2024-05-24: Mikołaj Roznerski: W wieku 40 lat zrozumiałem, że powinienem regularnie się badać. Mam dziecko i chcę jak najdłużej żyć w zdrowiu
- 2024-05-14: Jan Kliment i Lenka Klimentová: Po tym, jak niespodziewanie zmarł nasz przyjaciel, zrobiliśmy serię badań kontrolnych. Trzeba się badać, zanim choroba daje o sobie znać
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
![](/files/1922771799/n-innowacje_1.png)
Jedynka Newserii
![](/files/1922771799/n-biznes_1.png)
Gwiazdy
![](/files/1922771799/poplawska-boks-plany-foto-ram,w_274,_small.jpg)
Aleksandra Popławska: Pomysł na trenowanie boksu zrodził się u mnie z fascynacji Sashą Sidorenko. Dyscyplina ta wymaga skupienia, a właśnie tego mi na co dzień brakuje
Aktorka zaznacza, że trenuje boks, bo pozwala jej nauczyć się trzeźwo myśleć, analizować i szybko podejmować decyzje. Z uprawiania tej dyscypliny czerpie sporą przyjemność, zwłaszcza że robi to pod okiem mistrzyni – Sashy Sidorenko. Aleksandra Popławska podkreśla, że dla niej nie tyle liczy się zwycięstwo na ringu, ile taktyka gry, jaką przyjmuje się wobec przeciwnika.
Konsument
Problem wykorzystywania seksualnego dzieci online wymaga pilnych regulacji. To może wymagać rezygnacji w pewnym stopniu z szyfrowania korespondencji
![](/files/1922771799/wojtasik-regulacje-2-foto,w_133,r_png,_small.png)
– Problem wykorzystywania seksualnego dzieci w internecie potrzebuje konkretnych regulacji – podkreślają eksperci Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę. I liczą, że pojawią się one zarówno na forum krajowym, jak i unijnym. Dziś tymczasowe rozporządzenie, wprowadzając odstępstwo od przepisów UE dotyczących prywatności, daje platformom internetowym możliwość dobrowolnego wykrywania materiałów przedstawiających seksualne wykorzystywanie dzieci. Nowe propozycje przepisów na forum zakładają jednak, że zmieni się to w obowiązek. To budzi szereg pytań o prywatność i potencjalne nadużycia.
Teatr
Eliza Rycembel: Sztukę „Czułe słówka” zrobiliśmy na podstawie znanego filmu. Udało się uwspółcześnić tę historię i przenieść ją na nasze realia
![](/files/1922771799/czule-slowka-aktorzy,w_133,r_png,_small.png)
Już po pierwszych przedstawieniach Eliza Rycembel i Krzysztof Dracz widzą, że bardziej współczesna teatralna wersja obsypanego Oscarami kinowego hitu sprzed 40 lat również przypadła do gustu widzom. „Czułe słówka” w reżyserii Pawła Paszta to historia wzruszająca, ale nie ckliwa, z odpowiednią dozą akcentów dramatycznych i komediowych. Spektakl opowiada o trudnej relacji nadopiekuńczej matki i córki, która czując się przytłoczona jej miłością i oczekiwaniami, decyduje się na szybkie małżeństwo i opuszczenie domu.