Chciałem znów zobaczyć na jego twarzy uśmiech.
![](/files/_uploaded/wiz_zdjeciekonf_1377722624,w_170,h_95,wo_170,ho_95,_small.jpg)
Karolina M. Rutkowska
Lensomai Communication
Nowy Świat 60
00-357 Warszawa
kmrutkowska1|gmail.com| |kmrutkowska1|gmail.com
572506965
https://www.linkedin.com/in/karolina-m-rutkowska
42 kilometry i 195 metrów. 61 lat różnicy wieku. Wózek inwalidzki. Takie bariery czasu, dystansu i okoliczności pokonał duet Marek i Wiesław w 2019 roku, łamiąc tym samym stereotypy dotyczące biegania, sprawności fizycznej i ludzkich ograniczeń. Dzień Silesia Marathon’u, gdy na linii startu pojawił się wnuczek ze swoim ukochanym dziadkiem na wózku inwalidzkim, był momentem zwycięstwa nad przemijaniem i niepełnosprawnością, a fakt, że dziś ich dzieło jest kontynuowane, dopełnia historię o wielkich marzeniach, chęci życia i walce do samego końca – historia GrandpaGang.
Żyjemy w czasach kultu młodości, piękna, zdrowia, tempa, osiągnięć. Świat i technologia pędzi, nie biorąc jeńców. Kto nie nadąża przestaje mieć znaczenie, staje się przezroczysty dla otoczenia, a pewnego dnia znika niezauważony. Wypieramy myślenie o starzeniu, przemijaniu, a ludzie w podeszłym wieku lądują na obrzeżu sieci społecznych relacji. Nie chcemy widzieć ich twarzy na plakatach, nie chcemy wiedzieć, jak wygląda ich codzienność, nie chcemy nawet wdawać się w rozmowę na przystanku czy ławce w parku, bo kto ma na to czas…
Czas. Kluczowa kwestia. Ucieka nam wszystkim tak samo, ale u schyłku życia ten upływ jest dotkliwy, szczególnie gdy pojawia się samotność. Bliskie nam osoby odwiedzają czy dzwonią sporadycznie, ciało staje się słabe i wydaje się, że nie czeka nas już nic.
W książce Marka Wendreńskiego Maraton pokoleń, autor i główny bohater tej historii zadaje pytanie: „Przypomnij sobie kiedy ostatnio rozmawiałeś ze swoim dziadkiem, babcią, mamą czy tatą, choćby przez telefon. Oni mieli czas dla Ciebie, zawsze, kiedy ich potrzebowałeś.
A Ty? Masz czas dla nich czy tylko tak myślisz?”
Więź Marka i dziadka Wieśka była niezwykłe żywa, ale z wiekiem problemy narastały. Okres po amputacji nogi i rekonwalescencji seniora był dla obojga trudnym czasem. Wydawało się, że pewne aktywności są już poza ich zasięgiem.
- Amputacja i przesiadka na wózek inwalidzki przybiły go. Stracił energię do życia, a ja nie mogłem na to patrzeć. Podczas jego 83 urodzin, wpadłem na pomysł, by dziadek zamiast siedzieć w fotelu i oglądać telewizję, zaczął odkrywać nowe możliwości w swoim życiu. Chciałem mu dać drugą młodość. Spontanicznie wybraliśmy się w góry, a w drodze powrotnej pojechaliśmy na gokarty. Wspomina Marek Wendreński w jednym z wywiadów.
23-latek zaproponował swojemu dziadkowi udział w półmaratonie. Wózek i dziadek ważyły około 80 kg. Po miesiącu stanęli na mecie.
- Wspólnie przebiegliśmy trzy półmaratony, jeden maraton i wiele biegów na krótszych dystansach. Mieliśmy oczywiście chęci na dużo więcej… - dodaje Marek.
Dziadek Wiesiek oraz jego wnuk mieli w planach jeszcze wiele sportowych wyzwań, m.in. zdobycie Korony Maratonów Polskich, czyli ukończenie w ciągu dwóch lat, pięciu największych maratonów.
Tych marzeń już nie spełnią, ponieważ pan Wiesław zmarł w styczniu 2020 roku. Zanim to nastąpiło, Panowie zdążyli napisać książkę o międzypokoleniowej i wymagającej podróży w głąb samych siebie. Maraton pokoleń to historia, która powinna inspirować każdego z nas.
Starty Marka i dziadka Wiesława (a później także babci Halinki) nie zakończyły historii GrandpaGangu. Wręcz przeciwnie – Gang nadal łączy ludzi, którzy poprzez aktywność fizyczną na nowo się odnajdują i wbrew wszelkim sterotypom budują międzypokoleniowe więzi.
Marek Wendreński poprzez akcję #Daj1dzień zachęca do spędzania czasu z dziadkami.
- Akcja, którą wkrótce rozpoczniemy ma za zadanie poświęcić więcej czasu i uwagi bliskim – osobom, które od zawsze w nas wierzyły i były obok. Jesteśmy zabiegani na co dzień, często nie mamy czasu. Mam nadzieję, że akcja #Daj1dzień będzie dobrą motywacją i stworzy wiele niesamowitych doświadczeń, które zacieśnią więzi rodzinne.
Pamiętajmy o tych którzy są jeszcze z nami, którym możemy jeszcze poświęcić swoją uwagę, chwilę miłości i dać im coś na co od dawna czekają – obecność. Ona powinna być dla nas zawsze na pierwszym miejscu.
![Prace ociepleniowe latem. Co trzeba wiedzieć Biuro prasowe](/files/_uploaded/glownekonf_928962341,w_253,wo_300,ho_169,_small.jpg)
Prace ociepleniowe latem. Co trzeba wiedzieć
![Marcin Giba gościem LEO w Domotece](/files/_uploaded/glownekonf_1484471617,w_253,wo_300,ho_169,_small.jpg)
Marcin Giba gościem LEO w Domotece
![Soudal wspiera edukację młodych architektów](/files/_uploaded/glownekonf_2109262602,w_254,wo_300,ho_169,_small.jpg)
Soudal wspiera edukację młodych architektów
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
![](/files/1922771799/n-innowacje_1.png)
Jedynka Newserii
![](/files/1922771799/n-biznes_1.png)
Konsument
![](/files/1922771799/murawski-gniazdownicy-foto-1,w_274,_small.jpg)
Co trzecia osoba w wieku 25–34 lata nadal mieszka z rodzicami. Większość gniazdowników pracuje
1,7 mln, czyli 33 proc., młodych Polaków to tzw. gniazdownicy. – To osoby w wieku od 25 do 34 lat, które nadal mieszkają z rodzicami, nie posiadają własnych dzieci, współmałżonka, nie są również po rozwodzie lub nie są wdowcami – tłumaczy Paweł Murawski, konsultant z Głównego Urzędu Statystycznego. Zjawisko to jest silniejsze wśród mężczyzn i na obszarach mniej zaludnionych. W dużych miastach i aglomeracjach odsetek gniazdowników jest znacznie niższy.
Media
Robert El Gendy: Jestem śpiochem i przychodzę do studia w ostatniej chwili. Raz nie obudziłem się na czas i dopiero telefon z redakcji postawił mnie na nogi
![](/files/1922771799/el-gendy-wstawanie-foto,w_133,_small.jpg)
Prezenter „Pytania na śniadanie” zaznacza, że lubi sobie pospać, dlatego prowadzenie porannego programu to dla niego prawdziwe wyzwanie. Musi się bowiem sporo natrudzić, by być w studiu telewizyjnym na czas. Zazwyczaj nie udaje mu się jednak obudzić wraz z dźwiękiem pierwszego budzika i zdarzyło się, że z głębokiego snu wyrwał go dopiero telefon od produkcji „Pytania na śniadanie”.
Problemy społeczne
Ukraińcy mają podobne problemy związane z ochroną zdrowia, co Polacy. Problemem jest długi czas oczekiwania na wizytę i wysokie koszty leków
![](/files/1922771799/zdrowie-ukraincy-foto_1,w_133,r_png,_small.png)
Długi czas oczekiwania, wysokie koszty leczenia i zakupu leków – to największe bariery w dostępie do opieki zdrowotnej, z jakimi mierzą się uchodźcy z Ukrainy w Polsce – wynika z raportu GUS i WHO. – Problemy stają się coraz bardziej podobne do tych charakterystycznych dla całego systemu ochrony zdrowia. Mniej mają charakter nagły, który był charakterystyczny dla okresu tuż po wybuchu wojny – wskazuje dr Dominik Rozkrut, prezes Głównego Urzędu Statystycznego. Większość przypadków, z powodu których Ukraińcy potrzebują pomocy lekarza, to ostre schorzenia. Co czwarty leczy się z powodu choroby przewlekłej. Wyzwaniem pozostają szczepienia ukraińskich dzieci: wskaźnik wyszczepienia rośnie, ale jest poniżej poziomu wśród polskich dzieci.