Ml(eko) w butelce – ekologiczny powrót do przeszłości?
Żyjemy otoczeni plastikiem, co wywołuje poważne konsekwencje dla środowiska. Często słyszymy o katastrofie klimatycznej, a temat ekologii króluje w mediach skierowanych zarówno do młodego, jak i starszego pokolenia. Świadome zużywanie wody, obowiązkowe segregowanie odpadów, rezygnacja z toreb jednorazowych – te zmiany są niezbędne i kluczowe dla przyszłości naszej planety. Na rozwiązania z życia codziennego, które stosowały nasze prababcie i które mają zbawienny wpływ na zachowanie równowagi w naturze, zwróciła uwagę Karolina Nożewska, autorka ebooka pt. „2020 wskazówek jak żyć ekologicznie”
Wehikuł czasu
Dla młodego pokolenia stare, czarno-białe filmy stanowią jedno z podstawowych źródeł wiedzy o historii. To one rozwijają wyobraźnię i pozwalają spojrzeć na dawne czasy z innej, interesującej perspektywy. Na przykład, w komedii z lat 70-tych pt. „Nie lubię poniedziałku” codziennie rano pod drzwi domów roznoszone było świeże mleko w szklanych butelkach. Staromodna metoda jednocześnie oszczędzała miliony ton plastiku. Wydaje się prosta, więc dlaczego nie wcielimy jej w życie?
Dobry przykład
13 768 mln litrów mleka, które według statystyk GUS[1] zostały wyprodukowane w 2018 w Polsce, trafiły do etapu zapakowania. W sklepach nie widzimy go w szklanych butelkach, a w plastikowych pojemnikach lub kolorowych kartonach. Te nazwy opakowań brzmią pesymistycznie dla wszystkich zwolenników ekologicznych rozwiązań. Gdzie zdecydowano się na powrót do przeszłości? Gdzie rozgrywają się sceny rodem ze wspomnianego wcześniej kultowego filmu „Nie lubię poniedziałku”? Mleczarnie, które oferują usługę dostarczania mleka w szklanej butelce do domu, wróciły na dobre w Londynie. W pierwszym kwartale tego roku z tej możliwości zakupów skorzystało aż ponad 2,5 tysiąca osób.
Woda źródłem życia?
Ogromnych nakładów rozkładającego się prawie 400 lat plastiku wymagają przede wszystkim butelki z wodą. Zgodnie z zasadami zdrowego odżywiania dorosły człowiek powinien wypijać dziennie nawet 3 litry płynów! Liczba ta oczywiście ulega zwiększeniu przy upałach i dużym wysiłku fizycznym. San Francisco było pierwszym miastem, gdzie plastikowe butelki zostały zastąpione szklanymi odpowiednikami. Czy inne metropolie pójdą w świat za miastem z zachodniego wybrzeża USA? Oby!
Więcej problemów
Oprócz plastikowych butelek zmorą naszego konsumpcyjnego stylu życia są jednorazowe torby. Używamy ich do codziennych zakupów, zapakowania mięsa, chleba czy nawet przetransportowania wszystkiego do domu. Niestety, wielu z nas wciąż zapomina, że reklamówki użyć można wielokrotnie i przy najbliższej okazji wyrzuca je do śmieci. W Nowej Zelandii wprowadzono całkowity zakaz używania plastikowych toreb.
– Według raportu ONZ "jednorazówki" zostały wycofane ze sprzedaży z ponad 40 krajów na świecie. W Polsce od 1 stycznia 2019 roku nie możemy korzystać z bezpłatnych reklamówek. Jednak mimo wprowadzenia niewielkiej opłaty, szacuje się, że Polak rocznie zużywa ich nadal aż ok. 500 sztuk. Jedna foliowa torebka powstaje kilka sekund, a rozkłada się setki lat. W procesie jej produkcji zużywa się mnóstwo ropy i emituje trujące tlenki węgla. Co więcej, co roku ok. milion zwierząt morskich ginie z powodu spożycia plastiku wyrzuconego do oceanu. Dlatego zastanówmy się, czy nie lepiej tym razem na zakupy wziąć wiklinowy koszyk lub materiałową torbę – opowiada Karolina Nożewska, autorka ebooka pt. „20 wskazówek jak żyć ekologicznie”.
Na szczęście przybywa coraz bardziej świadomych ludzi, którzy zaczynają zmieniać przyzwyczajenia i rezygnują z dotychczasowych rozwiązań na rzecz tych ekologicznych. Tym samym zmienia się sposób prowadzenia domu oraz codziennego życia. Kosze z wikliny zamiast reklamówek, worki jutowe czy mydło w kostce to nie przeszłość – to teraźniejszość. Podobno „potrzeba 21 dni codziennego treningu, aby w pełni zaadaptować u siebie nowy nawyk”. A w zmianie codziennych pomoże ebook autorstwa Karoliny Nożewskiej, który pobrać możemy pod linkiem https://niedalekodoeko.files.wordpress.com/2020/07/ebook-2.pdf.
[1] https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/rolnictwo-lesnictwo/produkcja-zwierzeca-zwierzeta-gospodarskie/fizyczne-rozmiary-produkcji-zwierzecej-w-2018-roku,3,14.html
Zboża i owoce – idealny duet na lato!
Testy na HIV na Festiwalu Open’er 2024
Nowe perspektywy w leczeniu schorzeń układu nerwowego
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
Jedynka Newserii
Psychologia
Martyna Wojciechowska: Pokolenie Z jest bardzo samotne i nie radzi sobie z codziennymi problemami. Jako mama nauczyłam się bardziej słuchać i więcej pytać, niż mówić
Dziennikarka podkreśla, że martwi się o pokolenie Z, bo z jej obserwacji i rozmów z młodymi ludźmi wynika, że czują się oni bardzo samotni i wręcz przerastają ich codzienne problemy. Sami nie potrafią sobie z nimi poradzić, a niestety często też nie mogą liczyć na wysłuchanie, wsparcie i pomoc ze strony dorosłych. Martyna Wojciechowska nie ukrywa, że ona również popełniła wiele błędów wychowawczych, bo wydawało jej się, że sama najlepiej wie, czego potrzebuje jej córka, bez pytania dziewczynki o zdanie. W porę jednak dostrzegła swój błąd i teraz już wie, że dzieci najbardziej oczekują od rodziców poświęcenia im uwagi i czasu, a także zrozumienia ich emocji.
Edukacja
Co 6,5 minuty ktoś w Polsce doznaje udaru mózgu. Edukacja dzieci może zapobiec katastrofalnym skutkom i uratować życie dorosłym
Udar mózgu to druga najczęstsza przyczyna śmierci i trzecia najczęstsza przyczyna niepełnosprawności. Niewystarczająca wiedza i brak umiejętności rozpoznawania objawów udaru mózgu sprawiają, że większość pacjentów zgłasza się do szpitali zbyt późno. W odpowiedzi na ten problem powstał program FAST Heroes skierowany do przedszkolaków i uczniów klas 1–3. – Chcemy wykorzystać entuzjazm dzieci, aby to one stały się nauczycielami dla swoich dziadków – mówi Jan van der Merwe, międzynarodowy koordynator programu FAST Heroes, lider Inicjatywy Angels.
Teatr
Mateusz Banasiuk: Żałuję, że dzisiaj tak rzadko pisze się sztuki wierszem. Dla aktora to prawdziwy sprawdzian umiejętności
Aktor gra jedną z głównych ról w spektaklu „Wypiór” w Teatrze IMKA. Zaznacza, że wielkim atutem spektaklu jest tekst napisany klasycznym trzynastozgłoskowcem z zachowaną średniówką po siódmej sylabie, ale traktujący o bieżących problemach młodych ludzi i w niebanalny sposób komentujący otaczającą rzeczywistość. Mateusz Banasiuk zapewnia, że on sam bardzo lubi grać w sztukach napisanych wierszem i żałuje, że twórcy teatralni odchodzą już od tej formy. Przyznaje też, że w tym przypadku nie ma mowy o improwizacji. Trzeba się wykazać niezwykłą dokładnością, by nie zgubić żadnego słowa, bo wtedy zostanie zaburzony cały rytm.
|
|
|