Rusza kampania społeczna na rzecz osób głuchych w popkulturze
Czy wiecie, że Głusi czują muzykę całym ciałem? Nie wiecie też jak bardzo są wykluczeni z popkultury, która z samego założenia powinna być egalitarna i dostępna dla wszystkich. W eterze wciąż panuje cisza na temat tych, którzy wiedzą o niej najwięcej. Ale właśnie przerywa ją kampania społeczna Polskiego Związku Głuchych, która startuje z teledyskiem zespołu UNMUTE.
Z okazji Międzynarodowego Dnia Głuchych oraz Tygodnia Głuchych, Polski Związek Głuchych przygotował nietypową kampanię społeczną, w ramach której powstał zespół Unmute - składający się z głuchych członków. Kampanii towarzyszy teledysk do singlowego utworu „Głośniej niż decybele”. Autorem tekstu utworu jest Michał Pakuła, muzykę skomponował Michał „FOX” Król, teledysk wyreżyserował Łukasz Zabłocki, a zdjęcia do okładki singla wykonał Łukasz Ziętek.
Jak Głusi odbierają muzykę?
Stereotypowo uważa się, że skoro Głusi nie słyszą, to nie mogą czerpać przyjemności z muzyki. To nieprawda. Pomysł na kampanię narodził się z potrzeby edukacji społecznej na temat odbioru muzyki przez osoby głuche, które kochają muzykę dokładnie tak samo jak osoby słyszące.
“Osoby niesłyszące przede wszystkim czują muzykę poprzez drgania, wibracje, zwiększone basy. Czują ja całym swoim ciałem, tańczą i śpiewają muzykę w języku migowym i tym samym słuchają jej. - mówi Krzysztof Kotyniewicz, Prezes Polskiego Związku Głuchych.
Czerpanie przyjemności z muzyki nie jest absolutnie „zarezerwowane” tylko dla osób słyszących. Głusi odbierają fale dźwiękowe, a więc zjawiska muzyczne, jednak nie za pośrednictwem narządu słuchu. Stymulację wibracyjną wyczuwają całym swoim ciałem. Naukowcy udowodnili, że osoby głuche potrafią już od urodzenia przekładać drgania na wrażenia słuchowe, co daje im taką samą przyjemność jak osobom słyszącym. Historia ujawnia przykłady osób głuchych bądź z problemami wad słuchu, którzy zaistnieli w świecie muzyki dzięki ogromnej determinacji i pasji np. Evelyn Elizabeth Ann Glennie – światowej sławy szkocka perkusistka, która straciła słuch w wieku 12 lat a dalej kontynuowała swoją przygodę z muzyką, czy też Sean Forbes – amerykański twórca piosenek i raper, który stracił słuch w okresie niemowlęcym w wyniku zapalenia opon mózgowych a nauczył się czerpać przyjemność z muzyki odczuwając wibracje muzyczne.
Przykładów na to, że Głusi mają poczucie rytmu i... słuchają muzyki jest wiele, jednak pokazuje to również doświadczenie członków zespołu UNMUTE.
„Tańczę kiedy mam ochotę, a nie kiedy mówią mi, że mogę. Nie słyszę żadnych ograniczeń.”, „Nie słucham muzyki. Odbieram ją całym moim ciałem. To jest PIĘKNE!”, „Jestem głucha, jak cała moja rodzina. Unmute to pierwsza i najważniejsza w moim życiu lekcja muzyki.”, „Nazywam się Zuza i jestem Głucha. Codziennie słucham muzyki i tańczę. Sama też tworzę teksty piosenek w PJM. Dzień bez muzyki jest dla mnie dniem straconym.”„Na co dzień tłumaczę muzykę na Polski Język Migowy. W Unmute tłumaczę, że głusi też kochają muzykę.” - tak opisuje swoje doświadczenie z muzyką i projektem Unmute piątka głuchych członków zespołu Magdalena Wdowiarz, Julia Kramek, Alina Jagodzińska, Zuzanna Szymańska i Jakub Stanisławczyk.
Celem kampanii jest edukacja na temat odbioru muzyki przez Głuchych i stworzenie poczucia solidarności całej branży muzycznej, w ramach popkultury, w której powinno się znaleźć miejsce dla wszystkich, którzy kochają i czują muzykę.
“Jako PZG chcemy zwrócić uwagę społeczeństwa na potrzeby osób głuchych. Chcemy powiedzieć stanowczo i wyraźnie, że mamy już dosyć barier i ograniczeń w dostępie do języka migowego. Osoby głuche są równoprawnymi obywatelami, tak jak każdy z nas. Dlatego też wszystkie informacje powinny być dostępne w języku migowym. Projekt Unmute jest kontynuacją corocznych kampanii społecznych, które realizujemy z okazji Międzynarodowego Tygodnia Głuchych, zwracając uwagę na to, że osoby głuche są wśród nas i całe społeczeństwo powinno się o tym dowiedzieć” - dodaje Krzysztof Kotyniewicz.
Bogactwo popkultury w dużej mierze zależy od równości i inkluzywności i chcielibyśmy, aby każdy mógł w niej znaleźć miejsce dla siebie. Zachęcamy wszystkich do podzielenia się teledyskiem i pomocą w realizacji naszego zadania: aby w popkulturalnym eterze stało się głośniej o głuchych.
Teledysk zespołu Unmute dostępny na kanale YouTube: https://youtu.be/9UGugx5emUs oraz oficjalnej stronie projektu https://www.unmute.pl/

Sztuka współczesna w Muzeum Warszawy: ścieżka Sztuka wspierania

Koncert Świąteczny w zabytkowej Elektrowni

NOWY PROJEKT CYFROWY - DIGITALIZACJA DÓBR KULTURY WROCŁAWIA
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii

Jedynka Newserii

Psychologia

Bartłomiej Nowosielski: Kluczowe w leczeniu otyłości jest odpowiednie nastawienie psychiczne. Otoczenie nie zawsze jest wyrozumiałe i empatyczne
Aktor przyznaje, że osoby otyłe z powodu swojego wyglądu często przez otoczenie są odrzucane, marginalizowane i hejtowane. Brak akceptacji i zrozumienia wynika między innymi z tego, że nie brakuje tych, którzy myślą stereotypami i ich zdaniem dodatkowe kilogramy są wynikiem złego odżywiania i lenistwa. Bartłomiej Nowosielski tłumaczy, że otyłość jest chorobą przewlekłą, która wymaga leczenia. By terapia była skuteczna, potrzeba silnej woli i wielu wyrzeczeń. Dla niego w chwilach zwątpienia niezwykle ważne jest również wsparcie ze strony bliskich.
Problemy społeczne
Hejt w sieci dotyka coraz więcej dzieci w wieku szkolnym. Rzadko mówią o tym dorosłym

Coraz większa grupa dzieci zaczyna korzystać z internetu już w wieku siedmiu–ośmiu lat – wynika z raportu NASK „Nastolatki 3.0”. Wtedy też stykają się po raz pierwszy z hejtem, którego jest coraz więcej w mediach społecznościowych. Według raportu NASK ponad 2/3 młodych internautów uważa, że mowa nienawiści jest największym problemem w sieci. Co więcej, dzieci rzadko mówią o takich incydentach dorosłym, dlatego tym istotniejsze są narzędzia technologiczne służące ochronie najmłodszych.
Prawo
Kobietobójstwo jest typem przestępstwa niedookreślonym przez polskie prawo. Świadomość na ten temat jest wciąż zbyt mała

Brakuje usystematyzowanych danych na temat skali problemu, jakim jest kobietobójstwo – wskazuje organizacja Femicide in Poland. U źródeł problemu leży brak uspójnienia baz danych prowadzonych przez poszczególne organy państwowe. Organizacja pracuje nad narzędziami, które pozwolą je zgromadzić w jednym miejscu i udostępnić w formie interaktywnej mapy. Jej przedstawicielka wskazuje również na inne fundamentalne obszary do poprawy. To w szczególności egzekwowanie istniejącego prawa i intensyfikacja działań na rzecz edukacji.