Mówi: | Aleksandra Sworowska |
Funkcja: | prowadząca „One Night Squad” |
Aleksandra Sworowska: Mam doświadczenie po drugiej stronie kamery, więc na planie zdjęciowym czuję się dosyć komfortowo. W „One Night Squad” bardziej wspierałam uczestników, aniżeli ich ganiłam
Aleksandra Sworowska przekonuje, że doskonale czuła się w roli prowadzącej „One Night Squad”. Od wielu lat związana jest ze światem mediów, ale zawsze była po drugiej stronie kamery i mikrofonu. Ten program pozwolił jej natomiast zdobyć kolejne doświadczenia. Jako gospodyni reality show postanowiła być dla uczestników jak starsza siostra, na którą można liczyć w każdej sytuacji, i ma nadzieję, że taka postawa nieco pomogła im w wyzwaniu, które podjęli na Zanzibarze. W pracy dziennikarka wyznaje jedną kluczową zasadę – ze współpracownikami oczywiście można się kolegować, ale nie wypada za bardzo zacieśniać relacji.
Aleksandra Sworowska to dziennikarka, reporterka i wydawca programów telewizyjnych. Wcześniej pracowała przy takich formatach jak „Top Chef” czy „Milionerzy”. Prowadziła też relacje zza kulis show „Kuba Wojewódzki” i była reporterką w programie „Hotel Paradise”. Jak przyznaje, doświadczenie pozwala jej realizować coraz nowsze projekty, z którymi radzi sobie bez problemu.
– Czuję się dosyć komfortowo na planie zdjęciowym ze względu na to, że mam doświadczenie po drugiej stronie kamery i tak naprawdę teraz po prostu byłam ładniejsza niż zazwyczaj, a robiłam bardzo podobne rzeczy – mówi Aleksandra Sworowska, prowadząca „One Night Squad”.
Dziennikarka podkreśla, że postanowiła być taką prowadzącą, która wspiera uczestników, kibicuje im i zawsze służy dobrą radą. Kiedy więc podczas survivalu przeżywali kryzysy, starała się ich pocieszać i motywować do walki, a kiedy im się doskonale wiodło, doceniała ich determinację.
– Ja bym to porównała troszeczkę do starszej siostry. Bardzo mi na nich zależało, ponieważ to są naprawdę superludzie, superdzieciaki, z wielkim sercem, z fajnym poczuciem humoru. I zależało mi na tym, żebym mogła pomóc im odnaleźć siebie, żeby pomóc im odnaleźć tę drugą stronę, tę drugą twarz. I zdecydowanie bardziej ich wspierałam, aniżeli ganiłam, ale to zobaczymy, jak obejrzymy, bo może mi się tak tylko wydawać – mówi.
Aleksandra Sworowska zapewnia, że z każdym uczestnikiem miała dobry kontakt, każdemu kibicowała, jednak mimo sympatii starała się nie przekraczać pewnych granic.
– Jak pracowałam jako reporter, jako wydawca, to nauczyłam się jednej rzeczy – żeby raczej trzymać dystans. Oczywiście kolegujesz się, zawiązujesz znajomości bliskie, ale to nie przechodzi nigdy na ten kolejny etap, etap przyjaźni. Nie wiem, czy to jest kwestia blokady w głowie, czy to jest kwestia tego, że po prostu tak mam, jestem do tego przyzwyczajona, bo po prostu po tej drugiej stronie kamery trochę nie wypada – dodaje dziennikarka.
Gospodyni „One Night Squad” uważa, że dystans i traktowanie wszystkich uczestników programu na równi pozwalało jej zachować obiektywność i uniknąć zobowiązań.
Czytaj także
- 2024-06-11: Młodzi przed trzydziestką odnoszą sukcesy w polskiej nauce. Setka najzdolniejszych otrzymała właśnie stypendia
- 2024-06-20: Trwają prace nad zmianami w programie szczepień przeciwko HPV. Na razie zaszczepiła się jedna piąta uprawnionych nastolatków
- 2024-06-26: Polski sektor kosmiczny rośnie w siłę. Niszą dla krajowych firm może być diagnoza, naprawa czy tankowanie satelitów na orbicie
- 2024-05-29: Katarzyna Dowbor: Kiedy odchodziłam z TVP, to była to taka rodzinna telewizja. Teraz to już jest porządna fabryka, ale ja się szybko przestawiłam
- 2024-06-05: Beata Tadla: „Pytanie na śniadanie” jest sporym wyzwaniem. Nawet przez sekundę nie zatęskniłam za swoim dawnym życiem zawodowym
- 2024-06-24: Klaudia Carlos: W „Pytaniu na śniadanie” pracuje się bardzo dobrze. Jest miła atmosfera i czujemy wsparcie z każdej strony
- 2024-07-04: Robert El Gendy: Jestem śpiochem i przychodzę do studia w ostatniej chwili. Raz nie obudziłem się na czas i dopiero telefon z redakcji postawił mnie na nogi
- 2024-05-28: Poprawia się jakość obsługi klientów. Konsumenci najlepiej oceniają branżę turystyczną
- 2024-06-11: Filip Chajzer: Przyszłości nie chciałbym wiązać z mediami, ale z biznesem. W telewizji chcę być tylko hobbystycznie, bo jestem urodzonym reporterem
- 2024-06-13: Anna Kalczyńska: Ostatni rok dał mi duży oddech i dziś już oglądam „Dzień Dobry TVN” z dystansem. Zmiany doceniamy po jakimś czasie
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
![](/files/1922771799/n-innowacje_1.png)
Jedynka Newserii
![](/files/1922771799/n-biznes_1.png)
Konsument
![](/files/1922771799/murawski-gniazdownicy-foto-1,w_274,_small.jpg)
Co trzecia osoba w wieku 25–34 lata nadal mieszka z rodzicami. Większość gniazdowników pracuje
1,7 mln, czyli 33 proc., młodych Polaków to tzw. gniazdownicy. – To osoby w wieku od 25 do 34 lat, które nadal mieszkają z rodzicami, nie posiadają własnych dzieci, współmałżonka, nie są również po rozwodzie lub nie są wdowcami – tłumaczy Paweł Murawski, konsultant z Głównego Urzędu Statystycznego. Zjawisko to jest silniejsze wśród mężczyzn i na obszarach mniej zaludnionych. W dużych miastach i aglomeracjach odsetek gniazdowników jest znacznie niższy.
Media
Robert El Gendy: Jestem śpiochem i przychodzę do studia w ostatniej chwili. Raz nie obudziłem się na czas i dopiero telefon z redakcji postawił mnie na nogi
![](/files/1922771799/el-gendy-wstawanie-foto,w_133,_small.jpg)
Prezenter „Pytania na śniadanie” zaznacza, że lubi sobie pospać, dlatego prowadzenie porannego programu to dla niego prawdziwe wyzwanie. Musi się bowiem sporo natrudzić, by być w studiu telewizyjnym na czas. Zazwyczaj nie udaje mu się jednak obudzić wraz z dźwiękiem pierwszego budzika i zdarzyło się, że z głębokiego snu wyrwał go dopiero telefon od produkcji „Pytania na śniadanie”.
Problemy społeczne
Ukraińcy mają podobne problemy związane z ochroną zdrowia, co Polacy. Problemem jest długi czas oczekiwania na wizytę i wysokie koszty leków
![](/files/1922771799/zdrowie-ukraincy-foto_1,w_133,r_png,_small.png)
Długi czas oczekiwania, wysokie koszty leczenia i zakupu leków – to największe bariery w dostępie do opieki zdrowotnej, z jakimi mierzą się uchodźcy z Ukrainy w Polsce – wynika z raportu GUS i WHO. – Problemy stają się coraz bardziej podobne do tych charakterystycznych dla całego systemu ochrony zdrowia. Mniej mają charakter nagły, który był charakterystyczny dla okresu tuż po wybuchu wojny – wskazuje dr Dominik Rozkrut, prezes Głównego Urzędu Statystycznego. Większość przypadków, z powodu których Ukraińcy potrzebują pomocy lekarza, to ostre schorzenia. Co czwarty leczy się z powodu choroby przewlekłej. Wyzwaniem pozostają szczepienia ukraińskich dzieci: wskaźnik wyszczepienia rośnie, ale jest poniżej poziomu wśród polskich dzieci.