Mówi: | Tomasz Jacyków |
Funkcja: | stylista |
Tomasz Jacyków: Nie kupuję rzeczy w sklepach, głównie korzystam z sortowni second handów. Nie będę szkodził w imię próżności
Znany stylista postanowił wykorzystać bogate zasoby stołecznego Teatru Syrena i przygotował już dwie kolekcje mody dla widzów tej placówki i każdego, komu tylko przypadną do gustu. Teatralne magazyny kostiumów to bowiem prawdziwe skarbce. Przez lata gromadzone są w nich bowiem niesamowite stroje wykonane w różnych stylistykach z najwyższej jakości materiałów, przez najlepszych rzemieślników i kostiumografów. Jak sam przyznaje, ta współpraca w duchu zero waste dała mu dużo satysfakcji, bo od blisko dekady jest zwolennikiem modowego recyklingu.
Pierwsza odsłona strategicznego projektu Eko Syrena miała miejsce w ubiegłym roku. Tomasz Jacyków zaszył się wtedy w teatralnych magazynach i ze znalezionych tam kostiumów wyczarował prawdziwe modowe perełki, ale nie dla aktorów, tylko dla widzów placówki. Przygotowana przez niego kolekcja jesienna inspirowana była różnymi spektaklami: od stylu glam z „Rock of Ages”, przez gotyckie stylizacje rodem z „Rodziny Addamsów”, po modę vintage w wydaniu amerykańskim („Czarownice z Eastwick”) i PRL-owskim („Kapitan Żbik”).
– Dyrekcja Teatru Syrena zaproponowała mi taką akcję, ponieważ ja cały czas propaguję i pracuję na tzw. rzeczach z recyklingu. Zapytano mnie więc, czy bym się nie zdecydował na to, żeby zobaczyć kostiumy teatralne i zrobić z nich ubrania nadające się do noszenia na ulicy. I zrobiłem taką kolekcję, ona się cieszyła dużym wzięciem i rozeszła się w mgnieniu oka – mówi agencji Newseria Lifestyle Tomasz Jacyków, stylista.
Każdy egzemplarz sygnowała metka „Tomek Jacyków dla Teatru Syrena”. W związku z dużym powodzeniem tej kolekcji współpraca stylisty z Teatrem Syrena nie zakończyła się na jednym projekcie. Za drugim razem na warsztat poszły kostiumy, które sam kiedyś przygotował.
– Powtórzyliśmy tę akcję na zimę. W tej zimowej kolekcji było o tyle miło, że pracowałem na swoich starych kostiumach, np. jak robiłem kostiumy do „Czarodziejskiej góry”, miałem niezwykłą tkaninę i użyłem jej na suknię dla Madame Chauchat. To była suknia w stylu XIX-wiecznym i pamiętam, że jak ją szyłem, to mówiłem: fajnie byłoby uszyć z tego materiału coś, co można byłoby nosić na ulicy. No i teraz, kiedy już spektakl zszedł z afisza, poprułem swoje kostiumy i porobiłem z nich nowe rzeczy, które będą służyły i cieszyły oko innych ludzi – mówi stylista.
Zimową kolekcję można obejrzeć na stronie internetowej Teatru Syrena. Nadal dostępnych jest kilkanaście projektów. Dochód ze sprzedaży zostanie przeznaczony między innymi na produkcję nowych spektakli.
– Nie planujemy pokazu mody dlatego, że to są ubrania do noszenia dla ludzi, nie do pokazywania. To nie jest produkcja, że nagle mamy patent na sukienkę i szyjemy 30 takich samych. To nie chodzi o to, żeby się rozpasać, ale żeby się powściągać. Poza tym moje prace są w teatrach w całej Polsce i teraz już nie jest mi potrzebny splendor pokazu mody i zastępy modelek. Nie tędy droga, tzn. obrałem sobie zupełnie inną. Przeżyłem czas fajerwerków, marzyłem, żeby pokazywali wszem i wobec to, co robię. W tej chwili to ma cieszyć, a to, czy jest to pokazywane, czy nie, to naprawdę nie jest moja sprawa – mówi Tomasz Jacyków.
Celem projektu Eko Syrena jest promocja recyklingu w modzie. Jego pomysłodawcom i twórcom zależy na tym, by unikatowe stroje i doskonałe materiały zyskały drugie życie, stały się inspiracją i surowcem dla nowych kreacji, do noszenia zarówno na co dzień, jak i na wielkie wyjścia. To bardzo ważne, bo przemysł modowy w ogromnym stopniu przyczynia się do niszczenia naszej planety. Wielkość produkcji w tej branży ma katastrofalny wpływ na środowisko. Jak wskazują liczne badania, to jeden z najbardziej zanieczyszczających sektorów. Zdaniem Tomasza Jacykowa wystarczy trochę pracy i kreatywności, a moda może być eko.
– Myślę sobie, że to, co ja uprawiam od paru lat, jest w nurcie powściągliwości. Powiedziałem sobie bowiem, że nie będę szkodził w imię próżności. Ponieważ jestem w stanie zaprojektować wszystko, w związku z tym jestem w stanie też znaleźć sobie już raz użyte półfabrykaty, z których stworzę to, co chcę stworzyć. I tak rzeczywiście od wielu lat funkcjonuję, pracując przy kostiumach. Nie kupuję rzeczy w sklepach. Głównie korzystam z sortowni second handów. I w związku z tym mam poczucie, że jest to eko, ponieważ rzeczy już raz wyprodukowane dają pracę innym ludziom i są powtórnie użyte. Tym samym i oko ucieszę, i planeta się będzie cieszyła, że nie kupiłem kolejnych metrów cekinów i nie uszyłem czegoś na próżno – mówi stylista.
Zdaniem Tomasza Jacykowa recykling odzieżowy powinien znaleźć się w czołówce najważniejszych trendów tego roku. Wiele zależy od naszego podejścia do mody i pomysłowości. Jeśli uruchomimy wyobraźnię, to przekonamy się, że większość ubrań znalezionych na dnie szafy nadaje się do ponownego przetworzenia.
Czytaj także
- 2025-01-22: Nowy obowiązek segregowania odpadów budowlanych i rozbiórkowych. Firmy mogą go jednak scedować na wyspecjalizowane przedsiębiorstwa
- 2025-01-10: Tylko 1 proc. zużytych tekstyliów jest przetwarzanych. Selektywna zbiórka może te statystyki poprawić
- 2024-12-18: Piotr Szwedes: Teraz znowu zrobił się trend na brzydotę. Pokazujemy coś brudnego, siebie bez makijażu, że jesteśmy tacy prawdziwi
- 2024-11-12: Tomasz Tylicki: W programach na żywo jak „Pytanie na śniadanie” niezbędna jest swoboda. Jeżeli scenariusz za dużo by nam narzucał, to byłoby sztywno
- 2024-11-22: Tomasz Tylicki: Moje psy raz mieszkają u mnie, raz u moich rodziców. Tak sobie po prostu wędrują i jest im dobrze
- 2024-10-16: Polskie firmy dostrzegają korzyści z gospodarki obiegu zamkniętego. Wciąż jednak ich wiedza jest niewystarczająca [DEPESZA]
- 2024-10-02: Z roku na rok rośnie odsetek Polaków segregujących odpady. Nie zawsze jednak robią to prawidłowo [DEPESZA]
- 2024-10-07: Monika Miller: Moja szafa jest dosyć mała. Lepiej jest mieć mniej rzeczy świetnej jakości, niż kupować kilogramy ubrań i za pół roku je wyrzucać
- 2024-09-16: Piotr Zelt: Od października zaczynam wykłady w Warszawskiej Szkole Filmowej. Czasami trafiają się takie grupy, że zastanawiam się, po co oni chcą ten zawód uprawiać
- 2024-10-25: Anna Głogowska: Piękna jest sztuka z elektroodpadów. Takie ubrania to dobry pomysł na oryginalny strój na czerwony dywan
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
Jedynka Newserii
Podróże
Radosław Majdan: W ferie jedziemy z chłopcami w góry. Nie umiem jeździć na nartach i nie ciągnie mnie na stok
W przerwie między nagraniami do różnych projektów telewizyjnych i internetowych były piłkarz, a obecnie komentator sportowy wybiera się na odpoczynek. W planach są dwa kierunki: najpierw zagraniczny kurort narciarski, a później jakieś egzotyczne miejsce. Radosław Majdan zaznacza jednak, że sam nie potrafi jeździć na nartach, bo jako zawodowy sportowiec miał zapisane w kontrakcie, że nie może ryzykować na stoku. Ten wyjazd organizuje jednak z myślą o synach i ma nadzieję, że najmłodszy Heniu też szybko połknie bakcyla jak jego bracia.
Problemy społeczne
Polacy nie wiedzą zbyt dużo o chorobach mózgu. Jeszcze mniej o tym, jak o niego dbać
Choroby mózgu nie są zbyt rozpowszechnionym tematem wśród Polaków. Znacznie więcej wiedzą o zdrowiu ogólnie czy otyłości. Tym samym trudno im wskazać konkretne choroby, a tym bardziej powiedzieć coś o związanej z nimi profilaktyce. O tzw. higienie mózgu słyszał tylko co trzeci badany, a 13 proc. rozumie, czym ona jest. Dlatego też eksperci wskazują na większą potrzebę edukacji w tym zakresie.
Film
Joanna Kurowska: W tym kraju aktorzy są na końcu przewodu pokarmowego. Nikt nas nie broni, nie mamy związków zawodowych jak w USA
Aktorka nie szczędzi gorzkich słów pod adresem środowiska polskich filmowców. Jest rozgoryczona tym, że w branży nie można na nikogo liczyć nawet wtedy, kiedy dochodzi do utraty pracy, mobbingu czy nadużyć finansowych. Artyści się nie wspierają, a rywalizacja o role i obawa przed konsekwencjami wyrażania krytyki wobec reżyserów czy producentów powodują, że atmosfera jest niezwykle napięta. Joanna Kurowska zwraca też uwagę na konieczność przeprowadzenia reformy Związku Artystów Scen Polskich. Jej zdaniem to sztuczny twór, który w rzeczywistości nie dba o aktorów, nie broni ich praw i interesów.