Newsy

90 proc. polskich nastolatek nie akceptuje swojego wyglądu. U 10 proc. zdiagnozowano zaburzenia w odżywianiu

2015-02-02  |  06:40
Mówi:Agnieszka Sztyler-Turovsky
Funkcja:psychodietetyk
Firma:autorka książki „Nastolatki na głodzie”
  • MP4
  • Polskie nastolatki częściej cierpią na zaburzenia odżywiania niż ich rówieśniczki w innych krajach. Zaczyna się od zajadania stresu chipsami, lodami i czekoladą. Później są na przemian głodówki i obżarstwo, restrykcyjne diety i efekt jo-jo. To prowadzi do frustracji i problemów emocjonalnych.

    – 90 proc. polskich dziewczyn uważa się za brzydkie. Nie akceptują swojego wyglądu i ciała. Polki są piękne dla obcokrajowców, ale już same dla siebie – nie. Brak akceptacji prowadzi do zaburzeń odżywiania, dlatego coraz więcej młodych dziewczyn wpada w anoreksję, bulimię i kompulsywne jedzenie – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle Agnieszka Sztyler-Turovsky, psychodietetyk i autorka książki „Nastolatki na głodzie”.

    Osoba, która cierpi na kompulsywne objadanie, je dużo i często. Czasem są to wybrane produkty, a czasem to, co akurat jest pod ręką. Dietetycy podkreślają, że takie zaburzenia najczęściej mają podłoże emocjonalne. Wyleczenie się z przymusu kompulsywnego jedzenia to długa walka. Nawet najlepsza dieta może pomóc tylko na chwilę, bo taka osoba szybko powraca do swojego nałogu. Wywołuje to w niej rosnące poczucie winy, które paradoksalnie  uspokaja, objadając się.

    – Przede wszystkim trzeba przyjrzeć się swoim emocjom, uspokoić się. Warto wyrobić w sobie jakieś inne nawyki niż to nerwowe jedzenie, czyli na przykład jogging czy fitness. Są już nawet specjalne ćwiczenia, dzięki którym można przeprogramować mózg. Jeżeli ktoś jest uzależniony od jakichś destrukcyjnych nawyków, np. objadania się po stresie szkolnym, to dzięki nim można w dwa miesiące sprawić, że mózg po prostu zapragnie innej nagrody: zamiast jedzenia na przykład biegania po parku – tłumaczy Agnieszka Sztyler-Turovsky.

    Konsekwencją kompulsywnego jedzenia jest dostarczenie organizmowi znacznie większej liczby kalorii, niż potrzebuje. Jeśli niemal każdy dzień kończy się wymiotami, to mamy do czynienia z bulimią. Z kolei osoby, które szybko przybierają na wadze, cierpią na otyłość. Wówczas nastolatki wmawiają sobie, że są nieatrakcyjne, a to prowadzi do frustracji. Kolejnym krokiem jest obsesyjne odchudzanie się.

    – Okazuje się, że dziewczyny rezygnują z życia towarzyskiego, różnych wyzwań życiowych, zawodowych, szkolnych, z egzaminów. Lato jest dla nich okresem bardzo stresującym, ponieważ boją się pokazać w bikini na plaży, po ulicy również nie chcą chodzić w krótkich spodenkach, mini czy sukienkach na ramiączkach, bo uważają, że ich ciało jest tak nieapetyczne, że muszą je zamaskować – mówi Agnieszka Sztyler-Turovsky.

    Wspomina, że pomysł na książkę „Nastolatki na głodzie” pojawił się po publikacji w jednym z miesięczników reportażu o anoreksji i bulimii. Odzew był ogromny. Listy do redakcji pisały zarówno nastolatki, które borykają się z takimi problemami, jak i rodzice z prośbą o pomoc dla swoich córek.

    – Okazało się, że ten problem jest dużo większy, niż myślimy i niż mówią statystyki. Na pewno 10 proc. dziewczyn ma te zaburzenia, część z nich w ogóle niezdiagnozowane. Pomyślałam sobie wtedy, że to jest przykre, że dziewczyny w wieku kilkunastu lat, czyli właśnie wtedy, kiedy ich ciała są najpiękniejsze, totalnie się tym życiem nie cieszą i się nie doceniają – wyjaśnia Agnieszka Sztyler-Turovsky.

    Zdaniem psychodietetyków taki sposób myślenia może być wynikiem tego, że Polki mają wysoko postawioną poprzeczkę, bo są uważane przez obcokrajowców za idealne. Próbują więc sprostać tym opiniom.

    – Przed laty było tak, że dziewczyna mogła być albo piękna, albo mądra. I jedna się dobrze uczyła, ale za to miała niemodną fryzurę. Była kujonem, ale była szczęśliwa, że jest ponad takie przyziemne sprawy jak wygląd. Inna była po prostu piękna i miała powodzenie u chłopaków i też jej to wystarczało. A teraz w zasadzie poprzeczka jest bardzo wysoko, bo w tym momencie ideał jest kobieta z pięknym umysłem w pięknym ciele, niestety, czasami trudno jest być kimś takim – dodaje Agnieszka Sztyler-Turovsky.

    W książce „Nastolatki na głodzie” można znaleźć liczne porady dotyczące tego, jak walczyć z bulimią i kompulsywnym podjadaniem, jak pokonać stres i jakie ćwiczenia pomogą zrzucić zbędne kilogramy. Można też przeczytać historie dziewczyn, które cierpiały na zaburzenia odżywiania.

    Czytaj także

    Kalendarium

    Więcej ważnych informacji

    Jedynka Newserii

    Jedynka Newserii

    Muzyka

    Psychologia

    Beata Pawlikowska: To wszystko, czego doświadczyłam w dżungli amazońskiej, wstrząsnęło mną i pokazało mi prawdę o sobie samej. To właśnie był początek zmian w moim życiu

    Pisarka preferuje podróżowanie w pojedynkę. Lubi wyjeżdżać w trudne, niedostępne rejony świata, bo takie wyprawy są także podróżą w głąb siebie. Chociażby w dżungli amazońskiej przekonała się, że decyzje, jakie podejmujemy na różnych etapach naszego życia, wynikają właśnie z naszego postrzegania samych siebie i świata. A z kolei to postrzeganie zależy od podświadomych przekonań, które są naszym wewnętrznym programem wgranym w dzieciństwie. W swojej książce zatytułowanej „Kody podświadomości” podróżniczka tłumaczy, że jeśli ktoś podświadomie wierzy na przykład w to, że nie ma prawa do szczęścia i jest gorszy od innych, to jego życiowa droga będzie właśnie wiernym odbiciem tych przekonań.

    Konsument

    Coraz więcej Europejczyków ogranicza spożycie mięsa na rzecz produktów roślinnych. Większe wsparcie ze strony rządów i legislacji mogłoby zwiększyć ich popularność

    Ponad połowa Europejczyków jedzących mięso aktywnie ogranicza jego roczne spożycie. Niemal 30 proc. co najmniej raz w tygodniu spożywa przynajmniej jedną roślinną alternatywę mięsa lub nabiału – wynika z badania ProVeg. Zmiana nawyków konsumenckich napędza branżę produktów roślinnych, ale wspomogłyby ją także zmiany systemowe, m.in. szersze dofinansowanie produkcji roślinnej kosztem mięsnej czy obniżenie podatku na żywność o niskim śladzie środowiskowym.