Newsy

Nie kosmetyczka czy kosmetolog, tylko lekarz z doświadczeniem może zagwarantować bezpieczeństwo podczas zabiegu medycyny estetycznej

2017-07-26  |  06:10
Mówi:dr Andrzej Ignaciuk
Funkcja:lekarz medycyny estetycznej
Firma:prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Estetycznej i Anti-Aging
  • MP4
  • Jedynym sposobem na uchronienie się przed poważnymi powikłaniami po zabiegach medycyny estetycznej jest wybór lekarza z konkretną wiedzą i praktyką w zawodzie. Dlatego podczas pierwszego spotkania w gabinecie trzeba zdobyć jak najwięcej informacji o danym specjaliście, proponowanych zabiegach i preparatach. Nie warto decydować się na zabieg pod wpływem emocji.

    – Medycyna estetyczna jest częścią medycyny klasycznej, co powoduje, że ma pewne elementy, które mogą powodować, że nie każdy zabieg jest w 100 proc. bezpieczny. W ogóle w medycynie nie ma stuprocentowo bezpiecznych zabiegów – mówi agencji Newseria dr Andrzej Ignaciuk, lekarz medycyny estetycznej, prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Estetycznej i Anti-Aging.

    Aby do minimum zmniejszyć ryzyko powikłań, zabiegi medycyny estetycznej trzeba wykonywać u dobrego lekarza z doświadczeniem i odpowiednim zakresem wiedzy teoretycznej.

    – Konieczny jest wybór lekarza, który będzie dobierał odpowiednie procedury, materiały i techniki, które zmniejszą do minimum ryzyko wystąpienia objawów ubocznych czy powikłań. Trzeba zaznaczyć, że medycyna estetyczna jako taka jest generalnie medycyną bezpieczną w związku z tym, że nie mamy tutaj do czynienia z zabiegami chirurgicznymi, które powodowałyby niepowetowane czy nieodwracalne uszkodzenia czy powikłania – tłumaczy dr Andrzej Ignaciuk.

    Medycyna estetyczna nie jest specjalizacją, dlatego nie ma oficjalnych list z nazwiskami konkretnych lekarzy, którzy zajmowaliby się tą dziedziną. Praktykują ją wszyscy specjaliści, najpierw jednak muszą się do tego odpowiednio przygotować.

    To przygotowanie może dostarczyć albo krótki kurs 1–3 dniowy albo szkoła np. 2–3 letnia, np. szkoła przy Polskim Towarzystwie Lekarskim, która kształci lekarzy medycyny estetycznej od kilkunastu lat. Trzeba znaleźć kogoś, kto daje maksimum gwarancji, że jest przygotowany i ma odpowiednio długą praktykę. Zrozumiałe, że nikt z nas by nie poddał się operacji u chirurga, który niedawno zrobił specjalizację, wolałby chirurga, który ma przynajmniej 5–10 lat doświadczenia. To samo dotyczy medycyny estetycznej – mówi dr Andrzej Ignaciuk.

    Bardzo ważna jest także wstępna rozmowa z danym lekarzem na temat zabiegu, naszych oczekiwań i możliwych efektów.

    – Lekarz musi mieć dla nas czas. To nie może być taśma, to nie może być 5 minut na pacjenta i następny proszę. Pacjent nie może być traktowany przedmiotowo. Lekarz nie powinien namawiać mnie do tego, żeby dany zabieg robić dziś, tylko zostawić mi czas na zastanowienie, dać alternatywę, a może polecić kolegę, który jest ekspertem. Po prostu radzę pójść do 2–3 lekarzy, porozmawiać i dopiero wyciągnąć wniosek, czy dany lekarz mi odpowiada, czy chętnie poddam się zabiegowi czy nie – mówi dr Andrzej Ignaciuk.

    W przypadku wątpliwości warto zapytać o danego lekarza w towarzystwie zrzeszającym fachowców zajmujących się medycyną estetyczną. Uzyskane w ten sposób informacje i opinie również mogą pomóc w podjęciu decyzji.

    – Jest jeszcze jeden problem, który powstaje w zwłaszcza pierwszymi kontakcie pomiędzy lekarzem a pacjentem. Pacjenci często mają mnóstwo informacji, często nieprawdziwych, najczęściej pochodzących z internetu czy innych źródeł. Bywa, że próbują nakłonić lekarza, by zrobić ten, a nie inny zabieg, zastosował ten, a nie inny preparat. Pacjent musi zaufać lekarzowi i mieć świadomość, że lekarz wybierze to, co jest najlepsze. Czasami sugestia pacjenta ma sens, ale to nie może być supermarket, sklep samoobsługowy, gdzie się chodzi z koszyczkiem, wkłada do niego coś i idzie do kasy. Nie tędy droga – mówi dr Andrzej Ignaciuk.

    Coraz częściej tzw. szybkie zabiegi lunchowe oferują kosmetyczki i kosmetolodzy. Niestety skutki mogą być opłakane: różnego rodzaju infekcje, martwica tkanek, reakcje alergiczne, a co gorsza – osoby bez wykształcenia medycznego nie mają wiedzy, by im przeciwdziałać i leczyć.

    – Zabieg, nawet najbardziej banalny, może się skończyć omdleniem, powikłaniami, prawdziwymi problemami. Z „lunchowego” staje się zabiegiem, nie chce powiedzieć, że ostatecznym, ale prawie. Dodam, że zabiegi „lunchowe” mogą polegać na poprawieniu szminką ust albo pomalowaniem oczu. Z medycyną lunch nie ma nic wspólnego – dodaje dr Andrzej Ignaciuk.

    Czytaj także

    Kalendarium

    Więcej ważnych informacji

    Jedynka Newserii

    Jedynka Newserii

    Konsument

    Media

    Robert El Gendy: Jestem śpiochem i przychodzę do studia w ostatniej chwili. Raz nie obudziłem się na czas i dopiero telefon z redakcji postawił mnie na nogi

    Prezenter „Pytania na śniadanie” zaznacza, że lubi sobie pospać, dlatego prowadzenie porannego programu to dla niego prawdziwe wyzwanie. Musi się bowiem sporo natrudzić, by być w studiu telewizyjnym na czas. Zazwyczaj nie udaje mu się jednak obudzić wraz z dźwiękiem pierwszego budzika i zdarzyło się, że z głębokiego snu wyrwał go dopiero telefon od produkcji „Pytania na śniadanie”.

    Problemy społeczne

    Ukraińcy mają podobne problemy związane z ochroną zdrowia, co Polacy. Problemem jest długi czas oczekiwania na wizytę i wysokie koszty leków

    Długi czas oczekiwania, wysokie koszty leczenia i zakupu leków – to największe bariery w dostępie do opieki zdrowotnej, z jakimi mierzą się uchodźcy z Ukrainy w Polsce – wynika z raportu GUS i WHO. – Problemy stają się coraz bardziej podobne do tych charakterystycznych dla całego systemu ochrony zdrowia. Mniej mają charakter nagły, który był charakterystyczny dla okresu tuż po wybuchu wojny – wskazuje dr Dominik Rozkrut, prezes Głównego Urzędu Statystycznego. Większość przypadków, z powodu których Ukraińcy potrzebują pomocy lekarza, to ostre schorzenia. Co czwarty leczy się z powodu choroby przewlekłej. Wyzwaniem pozostają szczepienia ukraińskich dzieci: wskaźnik wyszczepienia rośnie, ale jest poniżej poziomu wśród polskich dzieci.