Jak powstają ekskluzywne indyjskie dywany?
Home Sweet Home PR
Łowicka 51 lok. 207
02-353 Warszawa
ola|hshpr.pl| |ola|hshpr.pl
880 320 909
hshpr.pl
Mistrzowie sztuki tkackiej najpierw wybierają włókna o najwyższych walorach zarówno wizualnych, jak i użytkowych. Następnie swymi zwinnymi palcami zawiązują nawet 150 000 supełków na metr kwadratowy dywanu. Niekiedy też sięgają po nożyce, by wzbogacić wzór o efekt trójwymiarowości. Wszystko to sprawia, że gotowy wyrób – klasyczny lub nowoczesny, ale zawsze unikatowy – włącza nabywcę w krąg wspaniałej, wielowiekowej tradycji.
Sztuka kobiernictwa, czyli tkania dywanów, do Indii dotarła w XVI wieku z Persji wraz z pochodzącymi stamtąd wykwalifikowanymi rzemieślnikami. Z tego właśnie powodu nad Gangesem długo powstawały najwyższej klasy dywany wełniane z perskimi wzorami. Dopiero w XIX stuleciu, w okresie kolonizacji angielskiej, rozwinęła się stylistyka, ale jednocześnie spadła jakość tych wyrobów. Na szczęście w drugiej połowie XX wieku, już w epoce niepodległych Indii, poziom rzemiosła wzrósł. Odrodziło się tradycyjne tkactwo, oparte na autentycznym rzemiośle.
A jaką rangę tamtejsze kobiernictwo ma obecnie? Dość powiedzieć, że Indie to jedyne państwo na świecie, w którym struktura rządu obejmuje ministerstwo włókiennictwa. Pod tak wysokimi auspicjami stara, ale wiecznie młoda sztuka tkacka rozkwita. Opiera się dziś na równi na najlepszych praktykach pracy rzemieślniczej i światowych standardach, a przy tym gładko splata historyczne zasady ze współczesnym wyczuciem stylu, wzoru, koloru.
Dywany te z doliny Gangesu sprowadza nad Wisłę toruńska firma Samarth, wspólne dzieło dwojga przyjaciół z czasów studiów we Włoszech: Polaka imieniem Oskar oraz Hinduski Shruti. Za jej sprawą mamy okazję przyjrzeć się bliżej pracy mistrzów kobiernictwa z ojczyzny indyjskich dywanów w stanie Uttar Pradesh. Jakie więc sekrety kryją w sobie te wspaniałe dzieła ludzkich rąk – lśniące, zachwycające kolorem, szlachetnie grube i przyjemnie puszyste?
Wątek szlachetnego włókna
Pierwszym z nich jest surowiec. Aby uzyskać dywan naprawdę wysokiej klasy, piękny i trwały, trzeba sięgnąć po znakomitej jakości włókno. Tkacze, z którymi współpracuje Samarth, najpierw napinają na krosnach bawełnianą osnowę, a później w zależności od modelu dobierają odpowiedni wątek.
Bardzo chętnie wybierają wełnę, najbardziej tradycyjne włókno wykorzystywane do tkania dywanów – niezwykle trwałe i łatwe do utrzymania w czystości. Z myślą o odbiorcach o najwyższych wymaganiach wykorzystują w swej pracy również wysoko cenioną nowozelandzką wełnę owczą merino. Jej bardzo delikatne, cienkie i wyjątkowo miękkie włókna pozwalają wykonywać misterne, precyzyjne wzory. Co więcej, wełna nowozelandzka jest całkowicie biodegradowalna. A ponieważ nie uczula, okazuje się idealna dla alergików.
Aby wzbogacić walory dekoracyjne swych wyrobów, indyjscy mistrzowie tkactwa sięgają także po ręcznie przędzony jedwab bambusowy – trwały, miękki i lśniący tak jak klasyczny jedwab, a przy tym dostępniejszy cenowo, ekologiczny i wegański. Poza tym chętnie wykorzystują jedwab artystyczny, inaczej art silk lub wiskozę, czyli włókno sztuczne wytwarzane z naturalnej celulozy, charakteryzujące się miękkością i wspaniałym połyskiem.
Unikat z pracowni mistrza
O klasie dywanu prócz rodzaju surowca decyduje m.in. liczba węzełków, wprost świadcząca o misterności wyrobu. W przypadku najbardziej ekskluzywnej kolekcji firmy Samarth – Premium Gold – na metr kwadratowy przypada nawet 150 000 supełków! Co więcej, walory precyzyjnie wykonanych węzełków we wspomnianej serii wzbogaca praca nożyc, którymi tkacze nadają wzorom dywanów głębię trójwymiarowości. Strzyżenie sprawia, że zarówno wizualne, jak i dotykowe wrażenia odbiorców zyskują dodatkowy impuls.
Co warto podkreślić, we wszystkich produktach tej marki każdy supełek wiązany jest ręcznie. Walor ręcznej roboty, nie do przecenienia w epoce zalewu towarami masowej produkcji, nadaje omawianym dywanom autentycznie ekskluzywny charakter. Ale nie tylko – decyduje również o niepowtarzalnym, unikatowym rysunku każdego kobierca. Dzięki niemu nowocześnie eleganckie dywany Samarth, o modnych delikatnych abstrakcyjnych wzorach i starannie opracowanej kolorystyce, nie tylko ozdobią dowolne wnętrze klasy premium, ale też autentycznie je wzbogacą.
Proste przyjemności na zimowe wieczory
Sylwester poza domem? Sprawdź, czy twój dom jest przygotowany na włamanie
Łazienka inspirowana kolorem roku 2025 – jak ją urządzić?
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
Jedynka Newserii
Film
Joanna Kurowska: Żaden polski aktor nie dostał miliona dolarów za film. Gramy równie dobrze jak amerykańscy, a jesteśmy niedoceniani i hejtowani
Artystka nie ma żadnych wątpliwości – polska branża filmowa wymaga natychmiastowego uzdrowienia. Konieczne jest wprowadzenie gruntownych zmian po to, aby zapewnić aktorom lepsze warunki pracy, odpowiednie wynagrodzenie i wsparcie w sytuacjach kryzysowych. Joanna Kurowska zauważa, że honoraria w polskim kinie są rażąco niskie i chociażby w stosunku do zarobków amerykańskich gwiazd dysproporcja jest ogromna. Dla przykładu żaden polski aktor nie otrzymał jeszcze miliona dolarów za rolę, podczas gdy w USA takie kwoty są standardem.
Ochrona środowiska
Tylko 1 proc. zużytych tekstyliów jest przetwarzanych. Selektywna zbiórka może te statystyki poprawić
Wraz z nowymi przepisami dotyczącymi gospodarki odpadami od stycznia 2025 roku gminy w Polsce wprowadziły selektywną zbiórkę zużytych tekstyliów. To oznacza, że przykładowo zniszczonych ubrań nie można już wyrzucić do frakcji zmieszane. Część gmin wprowadza ułatwienia dla mieszkańców w postaci dodatkowych kontenerów. W innych mieszkańcy będą musieli samodzielnie dostarczyć tekstylia do punktów selektywnej zbiórki odpadów komunalnych (PSZOK).
Problemy społeczne
W Polsce rośnie liczba wykrywanych chorób przenoszonych drogą płciową. Coraz większa świadomość i możliwość testowania
Światowa Organizacja Zdrowia podaje, że na świecie codziennie odnotowuje się ponad milion nowych zakażeń chorób uleczalnych przenoszonych drogą płciową (STI). W rzeczywistości może ich być nawet wielokrotnie więcej. W Polsce tylko w 2023 roku wykryto ponad 5 tys. przypadków kiły, chlamydii i rzeżączki. Ze względu na tę samą drogę transmisji zakażenia choroby te często ze sobą współwystępują, a zakażenie jedną z nich zwiększa znacząco ryzyko zakażenia HIV.