Historia Lexusa ES

Marka Lexus debiutowała w USA we wrześniu 1989 roku, ze swoim flagowym modelem LS 400. Była to słuszna decyzja, ponieważ ta dopracowana konstrukcja na nowo zdefiniowała rynek luksusowych samochodów. Mniej znany jest jednak fakt, że Lexus w rzeczywistości debiutował na rynku z dwoma modelami aut. Drugim z nich był ES 250, luksusowy sedan segmentu E o nazwie pochodzącej od słów Executive Sedan. Od tamtej pory Lexus ES nieustannie pozostaje w produkcji, ewoluując przez siedem generacji i wciąż będąc wiernym rozwiązaniom napędu na przednią oś.

Pierwsza generacja

Wprowadzony na amerykański rynek 1 września 1989 roku, razem z flagowym modelem LS 400, mniejszy Lexus ES 250 został zaprojektowany z myślą o nabywcach luksusowych samochodów, poszukujących wygodnego sedana o europejskim charakterze i zwinnym prowadzeniu. Jego podobieństwo do większego LS-a miało podkreślić charakterystyczny wygląd gamy modelowej Lexusa już w chwili jej rynkowego debiutu.

Napędzany 2,5-litrowym, mającym po cztery zawory na cylinder silnikiem V6 o mocy 158 KM, ES 250 był oferowany z pięciobiegową skrzynią manualną lub czterobiegową automatyczną. Ta pierwsza zapewnia najlepsze osiągi, podczas gdy druga oferowała większy komfort podróżowania i, jak można się było spodziewać, zyskała największą popularność. Dzięki niezależnemu zawieszeniu i stabilizatorom z przodu i z tyłu, samochód świetnie się prowadził. Tarczowe hamulce, wyposażone w system ABS skrywały się za atrakcyjnymi, 15-calowymi, aluminiowymi felgami.

ES 250 miał bogate standardowe wyposażenie. Wykończone drewnem klonowym wnętrze wyposażono w wiele funkcji zapewniających komfort - w tym wysokiej klasy sześciogłośnikowy system nagłośnieniowy. Jednymi z nielicznych, dodatkowych płatnych opcji były skórzana tapicerka, odtwarzacz płyt kompaktowych, elektrycznie otwierany szyberdach i elektrycznie regulowany fotel kierowcy oraz wielosezonowe opony.

Dla zapewnienia trwałości, karoserię auta wykonano z odpornej na korozję stali, z uretanowymi zderzakami i okładzinami w dolnej części nadwozia, chroniącymi metalową powierzchnię przed uderzeniami kamieni. Jednak, ze względu na stosunkowo krótki, dwuletni cykl produkcyjny, Lexus ES pierwszej generacji jest dziś rzadkim widokiem na amerykańskich drogach.

Druga generacja

Pod koniec 1991 roku w salonach w Stanach Zjednoczonych pojawił się zupełnie nowy Lexus ES drugiej generacji. Oferta Lexusa poszerzyła się również o eleganckie coupé SC 400. Wiele standardowych elementów, które montowano w droższych modelach, znalazło zastosowanie również w nowej limuzynie ES, m. in. elektroluminescencyjna tablica zegarów, systemem zdalnego ryglowania drzwi i regulowana wysokość kolumny kierownicy.

Podobnie jak w przypadku siostrzanej Toyoty Camry ze zbliżonego okresu, wymiary samochodu widocznie wzrosły. Pod maską auta pojawił się silnik V6 serii VZ o pojemności skokowej zwiększonej do 3 l – stąd oznaczenie modelu ES 300. Silnik rozpędzał limuzynę Lexusa do 100 km/h w ok. 8 s. Do wyboru była pięciobiegowa manualna skrzynia biegów lub czterobiegowa skrzynia automatyczna z dwoma trybami pracy: Normal, zwiększającym oszczędność paliwa i Power, dla maksymalnych osiągów.

Na drodze nowy ES 300 wyraźnie nawiązywał do tradycji Lexusa, zapewniając zauważalnie płynniejszą i bardziej izolującą od otoczenia jazdę. Chociaż podwozie miało podobny, w pełni niezależny układ kolumn MacPhersona, przednią i tylną ramę pomocniczą osadzono na wypełnionych cieczą tulejach, by zmniejszyć poziom przenoszonego hałasu i wibracji.

Lexus ES drugiej generacji szybko stał się najchętniej kupowanym modelem marki i bestsellerem w klasie sedanów. Aby pomóc w utrzymaniu tej pozycji, w 1994 roku przeprowadzono lifting. Pod maską znalazł się znacznie lżejszy, w całości wykonany z aluminium silnik V6 o pojemności 3.0 litra, który, bez uszczerbku dla osiągów, spełniał nowe normy emisji spalin. Umożliwiło to zastosowanie elektronicznie sterowanej, inteligentnej automatycznej skrzyni biegów z modelu LS 400. Kolejnym, ważnym dodatkiem były dwie przednie poduszki powietrzne.

Trzecia generacja

Całkowicie przeprojektowany model pojawił się latem 1996 roku. ES 300 trzeciej generacji miał podobną, lecz nieco bardziej wyrazistą stylistykę. Kabinę pasażerską wydłużono ku tyłowi, aby zapewnić elegancką sylwetkę. Rozstaw osi i długość nadwozia wzrosły, aby zapewnić przestrzeń dla nóg porównywalną z prestiżowymi, europejskimi rywalami z wyższych segmentów. Główny nacisk położono na aranżację wnętrza oraz zapewnienie komfortowego i przyjaznego środowiska dla kierowcy i pasażerów.

Drzwi ozdobiono panelami z prawdziwego drewna. W wyposażeniu znalazł się elektrycznie regulowany fotel kierowcy z funkcją pamięci oraz dwupoziomowa konsola środkowa z gniazdem 12 V. Podobieństwo do flagowego modelu LS 400 można było odnaleźć w skórzanej tapicerce i elektroluminescencyjnych zegarach Optitron. Na liście dodatkowego wyposażenia znalazła się – po raz pierwszy w tej klasie samochodów – zmieniarka na sześć płyt CD, umieszczona w desce rozdzielczej. Dzięki tak bogatemu wyposażeniu, nowy ES 300 przewyższał specyfikacje wielu flagowych modeli konkurencji.

Jedynym układem napędowym, oferowanym w nowym modelu ES 300, był ten sam, 3-litrowy silnik V6, który zastosowano w samochodzie drugiej generacji. Motor opracowano według tej samej filozofii, co jednostkę V8 z Lexusa LS. Silnik oferował znakomite osiągi przy wysokich obrotach, a jednocześnie – dzięki specjalnemu, dwudrożnemu układowi wydechowemu – cichą i równomierną pracę przy niższych prędkościach obrotowych. Obniżona masa własna nowego samochodu, a tym samym wyższy stosunek mocy do masy sprawiały, że był o wiele bardziej dynamiczny.

Udoskonalenia obejmowały zmienioną geometrię zawieszenia i nowy projekt przekładni kierowniczej, zapewniających większe wyczucie i precyzję. Opcjonalnie oferowano adaptacyjne zawieszenie o zmiennej charakterystyce. Unikalny w segmencie premium system, bazujący na rozwiązaniach z modelu LS 400, mógł dostosować pracę każdego z amortyzatorów w ciągu 0,0025 s w 16-stopniowym zakresie ustawień, aby poprawić amortyzację, stabilność i sterowność. Tym samym zaprzeczał potrzebie oferowania w systemach zawieszeń ustawień „sportowych” lub „turystycznych”.

Wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa znajdowało się wysoko na liście priorytetów nowego samochodu, obejmując zagłówki, trzypunktowy środkowy pas bezpieczeństwa na tylnej kanapie, napinacze przednich pasów bezpieczeństwa oraz opcjonalnie, elektroniczną kontrolę trakcji. W efekcie w momencie swojej premiery Lexus ES trzeciej generacji wyprzedzał wszelkie ówczesne i przyszłe standardy zderzeniowe.

Czwarta generacja

Lexus ES 300 czwartej generacji został wprowadzony na rynek latem 2001 roku, jako model na rok 2002. Co ciekawe, uprzednie wprowadzenie do gamy modelu IS, pozycjonowanego jako podstawowe auto w ofercie marki o bardziej sportowym usposobieniu, pozwoliło Lexusowi zamienić ES-a w bardziej komfortową, luksusową limuzynę. Dzięki temu jeszcze bardziej upodobnił się do flagowego modelu LS 430.

Z drugiej strony, ulepszenia w podwoziu i układzie napędowym sprawiły, że prowadzenie nowego ES 300 stało się bardziej emocjonujące. Aby zapewnić lepsze prowadzenie, niezależne zawieszenie jego czterech kół zamontowano na antywibracyjnych ramach pomocniczych o większej sztywności. Wrażenia z jazdy dodatkowo wzmacniał opcjonalny system adaptacyjnego zawieszenia z automatycznie regulowaną siłą tłumienia amortyzatorów, rzadko wówczas spotykaną w segmencie luksusowych samochodów. Standardowe, 16-calowe aluminiowe felgi z oponami w rozmiarze 215/60 były większe, niż w poprzedniej generacji - podobnie jak przednie tarcze z dwutłoczkowymi zaciskami.

Do napędu nowego ES-a posłużyła ta sama, sprawdzona 3-litrowa jednostka V6 1MZ-FE, którą wprowadzono w modelu drugiej generacji, przystosowana do wytwarzania ponad 213 KM przy 5800 obr./min oraz ok. 300 Nm momentu obrotowego przy 4400 obr./min. Tym razem jednak połączono ją z nową, pięciobiegową automatyczną skrzynią, która poprawiła osiągi, płynność jazdy i zwiększyła oszczędność paliwa.

Stylistyka nowego ES 300 emanowała elegancją, wyrażonym w liniach nadwozia. Szczeliny pomiędzy jego blachami zostały zwężone, aby podkreślić precyzję konstrukcji pojazdu, a nowe reflektory uprościły wygląd przedniego pasa. Płaskie podwozie, nowy kształt bocznych lusterek i inne udoskonalenia aerodynamiczne pozwoliły autu lepiej przecinać powietrze. A większy rozstaw osi i wysokość nadwozia zapewniły więcej miejsca pasażerom.

W samochodzie zastosowano nową technologię nie tyle izolacji, co redukcji hałasu. Wnętrze stało się cichsze dzięki aktywnym mocowaniom silnika i dwustopniowemu wytłumieniu wydechu. Zwiększono także bezpieczeństwo, dzięki nowym strefom zgniotu i wzmocnieniom przedziału pasażerskiego, wbudowanym w jego samonośną strukturę. Słupki A głębiej zachodziły w konstrukcję dachu, a słupki B o podwójnej grubości połączono z masywnymi poprzecznymi wzmocnieniami, które miały lepiej tłumić siły zderzenia bocznego.

Do dalszego podwyższenia poziomu bezpieczeństwa przyczyniły się nowe, boczne kurtyny powietrzne, które uzupełniały działania dwóch pełnowymiarowych przednich poduszek oraz poduszek bocznych. Fotele zaprojektowano tak, aby zmniejszyć potencjalne obrażenia kręgów szyjnych. Aktywne systemy obejmowały hamulce z ABS i elektronicznym rozdziałem siły hamowania oraz opcjonalny system kontroli poślizgu, który integrował w układy kontroli trakcji i hamulcowy, w celu kontrolowania pojazdu na śliskich nawierzchniach.

W roku modelowym 2004 Lexus zmodernizował napęd ES-a, wprowadzając pod maskę bardziej wydajną, 3,3-litrową jednostkę MZ V6 o mocy 228 KM. Zmodyfikowany samochód, występujący od tamtej pory pod nazwą ES 330, mógł przyspieszyć do 100 km/h prawie o sekundę szybciej, a subtelne zmiany przełożeń w pięciobiegowej automatycznej skrzyni biegów oznaczały, że zużycie paliwa nie wzrosło znacznie. Standardem stały się skórzane fotele z funkcją pamięci ustawień, a także większe boczne poduszki powietrzne i udoskonalona, opcjonalna nawigacja satelitarna.

Ostateczny i bardzo dyskretny lifting przeprowadzono w roku modelowym 2005. Z przodu auto wyróżniało się nową osłoną chłodnicy z poziomymi listwami, poniżej wbudowano okrągłe światła przeciwmgielne. Zastosowano projektorowe reflektory, a tylne światła otrzymały charakterystyczne, okrągłe elementy. Do palety lakierów dodano cztery nowe kolory.

Piąta generacja

Lexus zaprezentował światową premierę piątej generacji modelu ES na Chicago Auto Show w lutym 2006 roku. Nowy ES zyskał bardziej opływowe kształty. Zwiększono komfort i bezpieczeństwo jazdy, jak również osiągi i podwyższono jakość.

To właśnie w tej odsłonie modelu wprowadzono nowy język stylistyczny L-finesse (ES był czwartą limuzyną Lexusa, zaprojektowaną w ten sposób), w postaci długiej maski, wydłużonej kabiny, zwężającego się słupka C i stosunkowo krótkiej pokrywy bagażnika. Jego sylwetka przypominała bardziej samochód sportowy, niż sedana, co zwiększało jego atrakcyjność, a jednocześnie tworzyło bliższe podobieństwo do innych modeli z oferty Lexusa. Większy rozstaw osi i kół zapewniły nowemu ES-owi jeszcze większą stabilność, zwiększając jednocześnie przestrzeń w przedziale pasażerskim i nie zmieniając jego całkowitej długości.

Wzmocnienie atletycznego wyglądu pociągnęło za sobą pojawienie się wyższej mocy pod maską. Nowy ES 350 został wyposażony w 3.5-litrowy silnik V6 o mocy podwyższonej do 276 KM, łączący możliwość przyspieszania do setki w 6,8 s z najwyższą w klasie oszczędnością paliwa. Kilka lat później gamę piątej generacji powiększono o model ES 240, który zgodnie z przejrzystą strategią nazewnictwa Lexusa był napędzany silnikiem o pojemności 2.4 l. Był to pierwszy, lecz nie ostatni raz w historii modelu, gdy zastosowano w nim czterocylindrowy silnik.

Nowa, 3.5-litrowa jednostka V6 została zestawiona ze sprytną, sześciobiegową automatyczną skrzynią. Ograniczono wewnętrzne tarcie, zwiększając osiągi. Nowy silnik był lżejszy i bardziej kompaktowy, miał o 20 proc. mniej ruchomych części i o 24 proc. mniej hydraulicznych elementów sterujących.

Zastosowano większą inteligencję złożonych technologii. Wyposażenie obejmowało teraz bezkluczykowy system otwierania i uruchamiania pojazdu, dwustrefową automatyczną klimatyzację, elektrycznie regulowane (w dziesięciu płaszczyznach) przednie fotele, głosowe sterowanie nawigacją oraz – po raz pierwszy w Lexusie – opcjonalny panoramiczny dach, rozpościerający się nad całą kabiną pasażerską.

Zastosowano też wysokiej jakości, 14-głośnikowy system audio Mark Levinson nowej generacji o mocy 300 W, oferujący dźwięk w jakości kina domowego 5.1 Dolby Digital, zoptymalizowany pod kątem odtwarzania muzyki. Z estetycznego punktu widzenia, we wnętrzu hojnie zaaplikowano akcenty drewna i skóry, a wszystkie elementy, których dotykał kierowca i pasażerowie zaprojektowano tak, by zapewnić im najwyższą jakość.

Modernizację ES-a piątej generacji przeprowadzono w roku modelowym 2010. Obejmowała subtelne modyfikacje przedniej konsoli i tylnych soczewek, by dopasować je do nowych sedanów, takich jak Lexus HS. Środkowa konsola zyskała nowe wykończenie, dodano boczne poduszki powietrzne z tyłu (co zwiększyło ich łączną liczbę do 10) oraz całkowicie nowe systemy telematyczne.

Szósta generacja

Od chwili wprowadzenia na rynek w 1989 roku, ES stał się liderem sprzedaży w gamie Lexusa. Ale to szósta generacja, wprowadzona w 2012 roku, zyskała status istotnego, globalnego modelu. Otrzymała również napęd hybrydowy. Nowy ES 300h z 2,5-litrowym hybrydowym układem napędowym miał niższą emisję dwutlenku węgla, niż elektryczno-spalinowy Chevrolet Volt plug-in i zużywał o 25 proc. mniej paliwa, niż miejska Honda Jazz. W zależności od rynku, pod maską ES-a były dostępne również nowe 2,0- i 2,5-litrowe, czterocylindrowe jednostki.

Sylwetka ES-a szóstej generacji miała niski profil z czystymi, ciągłymi liniami. Proporcje stały się jeszcze bardziej wyraziste, a zastosowanie w osłonie chłodnicy kształtu klepsydry oraz motywu litery L w przednich i tylnych światłach, nadało nowemu modelowi charakterystyczny wygląd. By stworzyć bardziej przestronne wnętrze, nadwozie wydłużono. Zwiększono też rozstaw osi.

Oprócz zabarwionych na niebiesko oznaczeń, hybrydowe wersje wizualnie wyróżniono zmienioną konstrukcją tylnego zderzaka z ukrytym wydechem, specjalnymi, aluminiowymi felgami, poprawiającym aerodynamikę standardowym tylnym spojlerem i charakterystycznym, bambusowym wykończeniem wnętrza.

Standardowo nowy ES jeździł na 17-calowych kołach z lekkich stopów. Dodatkowe, punktowe zgrzewy i wzmocnienia w podwoziu pomogły zwiększyć sztywność nadwozia, zapewniając bardziej precyzyjne prowadzenie. Dzięki zastosowaniu lekkiej stali o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, samochód był o 40 kg lżejszy od poprzednika.

Nowe wnętrze zaprojektowano tak, by zapewnić poczucie przestrzeni i bezpieczeństwa. Poprawiono widoczność, a wszystkie elementy sterujące i materiały w kabinie dobrano tak, aby pokazać wysoki poziom jakości. Osobne wyświetlacze i strefy operacyjne stworzono, by pomóc kierowcy patrzeć na drogę. A zastosowanie technologii Remote Touch Interface drugiej generacji miało jeszcze bardziej zmniejszyć rozproszenie uwagi podczas obsługi pokładowych systemów.

Większa przestrzeń na nogi na tylnych siedzeniach była znakiem rozpoznawczym przeprojektowanej kabiny, a dodatkowe funkcje, zapewniające komfort i wygodę obejmowały rolety drzwi i tylnej szyby, elektrycznie sterowaną pokrywę bagażnika, oświetlenie wnętrza oraz specjalny materiał na siedzeniach, wybrany ze względu na jego mniejszy wpływ na środowisko.

W październiku 2015 roku, po sprzedaniu ponad 1,2 mln egzemplarzy modelu ES w Stanach Zjednoczonych, Lexus rozpoczął produkcję zmodyfikowanego ES-a z rocznika 2016 dla ogromnego rynku Ameryki Północnej na nowej linii w fabryce w Georgetown, w stanie Kentucky. Produkcja hybrydowego modelu ES na wszystkie globalne rynki została jednak utrzymana w japońskiej fabryce Kiusiu.

Jednocześnie, pojawiły się doniesienia o planach stworzenia modelu siódmej generacji. Od chwili premiery pierwszej w 1989 roku, sprzedano na całym świecie ponad 1,7 mln sztuk modelu ES. Od początku 2019 roku i z uwzględnieniem dostępności nowego ES-a w całej Europie, skumulowana sprzedaż wzrosła do ponad 2,3 mln egzemplarzy.

Siódma generacja

Od początku 2019 roku w sprzedaży jest model siódmej generacji, który zapoczątkował zupełnie nową erę dla modelu ES. Auto zastąpiło na europejskim rynku sedana GS i - w ślad za flagowym sedanem LS oraz coupé LC - kontynuuje nowy rozdział w filozofii projektowania samochodów Lexusa.

Zbudowany na nowej platformie Global Architecture-K (GA-K) Lexus ES siódmej generacji jest w Europie oferowany wyłącznie z hybrydowym napędem, przenoszonym na przednie koła. Nowa architektura zapewnia większą sztywność karoserii i niższe położenie środka ciężkości. W środku na kierowcę i pasażerów czeka skóra wysokiej jakości i inne, szlachetne materiały, np. panele Hadori, inspirowane tradycyjnymi technikami wytwarzania japońskich mieczy katana.

Zaprojektowane od nowa tylne wielowahaczowe zawieszenie, wbudowany w przekładnię kierowniczą elektryczny układ wspomagania oraz poprzeczne wzmocnienie karoserii, przyczyniły się do udoskonalenia własności jezdnych oraz zwiększenia komfortu jazdy. Wersja F Sport jest oferowana z aktywnym zawieszeniem o zmiennej charakterystyce AVS (Adaptive Variable Suspension), podobnym do stosowanego w sportowym coupé LC. Siła tłumienia amortyzatorów każdego z kół jest regulowana w 650-stopniowym zakresie.

Nowy Lexus ES stał się pierwszym seryjnie produkowanym samochodem na świecie, dostępnym z kamerami zamiast konwencjonalnych lusterek bocznych. Standardem w tym modelu jest pakiet systemów bezpieczeństwa czynnego Lexus Safety System + drugiej generacji z asystentem utrzymania pasa ruchu, aktywnym tempomatem, asystent znaków drogowych czy systemem wykrywania pieszych w dzień́ i w nocy.

Pod maską Lexusa ES 300h znalazła się hybryda nowej generacji o mocy 218 KM, wykorzystująca wysokiej mocy jednostkę elektryczną i 2,5-litrowy benzynowy silnik, pracujący w oszczędzającym paliwo cyklu Atkinsona i z najwyższą w swojej klasie sprawnością cieplną. Dzięki temu Lexus ES 300h cechuje się średnim spalaniem od 5,3 l/100 km oraz emisją CO2 na poziomie od 119 g/km.