Toyota GT86, tor Top Gear, a w środku… niewidomy kierowca!

Są na świecie ludzie, dla których ograniczenia najwyraźniej nie istnieją. Taką osobą jest dr Amit Patel, niewidomy kierowca, który w Toyocie GT86 wykręcił niesamowity czas na torze brytyjskiego programu Top Gear. Odsłaniamy kulisy tego niezwykłego wyczynu.

Z Yarisa do GT86

Kiedyś pracował w brytyjskiej służbie zdrowia jako tzw. first-response medic, czyli ratownik medyczny docierający do chorych i poszkodowanych jeszcze przed karetką. Szybkie prowadzenie samochodu w awaryjnych sytuacjach było dla niego czymś naturalnym. A samochody darzył wielką sympatią. Jednak w 2013 roku stracił wzrok i wszystko się zmieniło. Od tamtej chwili dr Amit Patel przez lata nie siadał za kierownicą samochodu. Do czasu, kiedy z pomocą brytyjskiego oddziału Toyoty poprowadził hybrydowego Yarisa. Ale to był dopiero początek niesamowitej przygody.

Niewidomego kierowcę wziął pod swoje skrzydła Mark Watkins, doświadczony instruktor sportowej jazdy, który przejechał wiele kilometrów w piekielnie mocnych i szybkich autach. „Amit był niezwykle przyjazny. Bardzo kontaktowy. Nie miałem pojęcia, kogo mam poznać, wiedziałem tylko, że to facet o nazwisku Amit Patel. Nie zdawałem sobie sprawy, jakie bariery możemy napotkać” – mówi Watkins.

Prowadzenie miejskiego hatchbacka na lotnisku w Upper Heyford było tylko rozgrzewką. Następnie przyszedł czas na przesiadkę do sportowej Toyoty GT86 z manualną skrzynią biegów i napędem na tył. „Zapytałem go, czy pamięta biegi, a on odparł: oczywiście, że pamiętam biegi!” – relacjonuje Watkins. – „Amit od razu pokazał duży talent do prowadzenia auta. Imponowało mi przez cały czas, jak płynnie jeździ” – dodaje.

„Minęło sześć lat, odkąd siedziałem za kółkiem samochodu, ale to zabawne, jak wszystko powraca – dźwięk silnika, zmiany biegów, praca sprzęgła i hamulca. Jednak jazda bez wiedzy, gdzie jedziesz, to szalona sprawa” – opowiada Patel. Tego dnia obaj spędzili za kierownicą GT86 około dwóch i pół godziny. Byli przygotowani do kolejnego kroku.

Próba na torze Top Gear

Kilka miesięcy później Amit Patel, Mark Watkins i coupé Toyoty spotkali się znowu na torze słynnego programu motoryzacyjnego Top Gear. Ich zadaniem było nie tylko pokonanie całej pętli w Dunsfold. Patel miał wykręcić czas, który uplasuje go w najlepszej piątce wśród gwiazd, które na zaproszenie show przejechały trasę. Niewidomy kierowca i instruktor mieli dwa dni, żeby osiągnąć zakładany wynik. Nie było łatwo. „Obróciło nas potężnie ze trzy czy cztery razy, kiedy Amit chciał przycisnąć, by sprawdzić granice swoich możliwości” – zdradza Mark Watkins.

Jednak załoga czerwonej Toyoty GT86 świadomie nie korzystała z systemu kontroli trakcji, a auto było ustawione w trybie torowym. „Nie polegaliśmy na kontroli trakcji – chcieliśmy pozbyć się wszystkich asyst, bo zamierzaliśmy oprzeć się na wyczuciu gazu przez Amita, żeby to on utrzymywał odpowiednią prędkość w zakrętach” – tłumaczy instruktor.

Watkins siedział na fotelu pasażera i przez cały czas wspierał Patela, podpowiadając kąt skrętu kierownicy, operowanie gazem oraz momenty hamowania i dopingował kierowcę do jeszcze szybszej jazdy. Instruktor nie dysponował żadnym systemem kontroli nad autem. Wszystko spoczywało w rękach kierowcy. „Skupiałem się na instrukcjach i koncentrowałem na tym, co Mark do mnie mówił. W końcu zacząłem zapominać, że nie widzę. To szalone na samą myśl, a ja właśnie to robiłem. Bycie na torze, jazda GT86 – to spełnienie marzeń” – mówi Amit Patel.

Niesamowite osiągnięcie

„Wierzyłem, że możemy przejechać cały tor. Ale nie sądziłem, że możemy to zrobić odpowiednią linią i trafiając w wierzchołki zakrętów” – mówi Watkins. I dodaje: „Porwaliśmy się na coś w zasadzie niemożliwego – wzięliśmy kilka naszych samochodów i posadziliśmy niewidomego gościa na fotelu kierowcy. A do tego chcieliśmy, żeby był w najlepszej piątce ludzi, którzy pokonali ten tor, coś takiego nie miało prawa się stać”. Ale stało się. Po dwóch dniach i 40 okrążeniach toru Top Gear Amit ruszył Toyotą GT86 na ostatnie kółko. Wynik? 1:46.58, który uplasował go na piątej pozycji w tabeli wyników gwiazd, które gościły na obiekcie brytyjskiego show. Zdaniem instruktora Patel mógł uzyskać nawet lepszy czas i urwać jedną albo i dwie kolejne sekundy.

„Ostatnie okrążenie i widok stopera zatrzymującego się na minucie i 46 sekundach było dla mnie jak Boże Narodzenie w dzieciństwie. Byłem zachwycony, Amit był zachwycony. To wynik powyżej jakichkolwiek oczekiwań. Wystarczyłoby mi tylko, gdybyśmy osiągnęli czas na poziomie 2:30 i zjechali z toru w jednym kawałku” – wspomina instruktor. – „Amit słyszał, jak zmienia się nawierzchnia drogi i dostosowywał linię jazdy do niej. To było jak dodatkowy zmysł, który wyczuwał to, co ja właśnie miałem powiedzieć, kiedy trasa się zmieniała” – dodaje z zachwytem.

„Jazda obok kogoś, kto był niemal tak szybki jak ja – ale niewidomy – była surrealistycznym doświadczeniem” – przyznaje Mark Watkins. – „Jestem instruktorem od 10 lat, ale te dwa dni były chyba najlepszymi, jakie przez ten czas mi się przydarzyły. Kiedy razem byliśmy w aucie, czułem się, jakby mój najlepszy kumpel siedział obok”.

Toyota zachęca do sięgania po niemożliwe

„Bycie niewidomym już zawsze będzie częścią mojego życia, ale nie wstaję rano i nie rozmyślam o tym, tylko działam. Łatwo mi to powiedzieć dzisiaj, ale pięć lat temu było zupełnie inaczej. Mam wspaniałą żonę, która pomogła mi, kiedy jej potrzebowałem i dała mi motywację. Mamy też dwuipółletniego syna. W mojej głowie umiem zobaczyć uśmiech na jego twarzy i mam nadzieję, że jest dumny z tego, co osiągnął jego tata” – podsumowuje wyjątkowy kierowca Toyoty GT86.

Postawa Amita Patela doskonale wpisuje się w założenie kampanii Start Your Impossible Toyoty. Japoński producent chce przy jej pomocy wspierać ludzi w pokonywaniu dotykających ich w życiu ograniczeń. Równocześnie Toyota podkreśla swoją rolę nie tylko jako producenta samochodów, ale i promotora szeroko pojętej mobilności. Kampania Start Your Impossible łączy się również z globalnym partnerstwem Toyoty z Międzynarodowym Komitetem Olimpijskim i Międzynarodowym Komitetem Paraolimpijskim.