Wystartowała 6. edycja Festiwalu ARTEKINO
Face it
Bagatela 10
02-003 Warszawa
j.owsianko|agencjafaceit.pl| |j.owsianko|agencjafaceit.pl
+48 503 543 876
www.agencjafaceit.pl
W ramach 6. edycji ArteKino widzowie zobaczą 9 uznanych filmów fabularnych i dokumentalnych, docenionych na międzynarodowych festiwalach filmowych m.in. na Berlinale i w Wenecji. Ten cyfrowy festiwal kina europejskiego będzie dostępny za darmo do 31 grudnia na stronie https://artekinofestival.arte.tv/pl/ oraz na kanale YouTube ARTE Cinéma. Filmy są pokazywane również w polskiej wersji językowej.
ArteKino to europejski festiwal filmowy dostępny całkowicie bezpłatnie i online. Jego celem jest promowanie najambitniejszych europejskich filmów i udostępnianie szerokiej publiczności szczególnie tych produkcji, których dystrybucja w kinach europejskich mogłaby być – mimo sukcesów i udziałów w międzynarodowych festiwalach – zagrożona.
Podczas szóstej edycji festiwalu, trwającej do 31 grudnia, widzowie mogą obejrzeć 9 europejskich filmów w 6 wersjach językowych: francuskiej, niemieckiej, angielskiej, hiszpańskiej, włoskiej i polskiej. Filmy są dostępne w 32 krajach Europy. Widzowie mogą głosować na swojego faworyta i przyznać Nagrodę Publiczności Festiwalu ArteKino, wspieraną przez markę Chanel. Co więcej, od 2019 roku „Jury Młodych Widzów“, w skład którego wchodzą Europejczycy w wieku 18 do 25 lat, wybiera spośród kandydatów konkursu drugi film i nagradza go wspólnie z agencją Erasmus +.
ArteKino jest innowacyjną imprezą zainicjowaną przez telewizję ARTE. Jej głównym celem jest połączenie sił z instytutami filmowymi, niezależnymi kinami i mediami, by stworzyć całkiem nowy modelu festiwalu i poprawić komunikację z publicznością każdego kraju. Festiwal powstał z inicjatywy ARTE France Cinema, ARTE GEIE oraz Festiwalu Scope i dzięki współfinansowaniu z programu Kreatywna Europa. Jest otwarty dla wszystkich organizacji, firm, sponsorów i mediów, które wspierają i rozpowszechniają filmy.
FILMY W RAMACH 6. ARTEKINO FESTIVAL:
- Wewnętrzne wojny, reż. Masha Kondakova, Ukraina, Francja, 2020, Festiwal Filmowy Molodist w Kijowie, Ukraina 2021
Od momentu prorosyjskiego powstania na wschodzie Ukrainy w 2014 roku, setki kobiet wstąpiło do wojska. Tylko nieliczne dotarły aż na front. Aby móc śledzić codzienne życie trzech z nich, reżyserka Masha Kondakova postanawia kręcić w strefie wojennej. Staje się jednak prędko ofiarą braterskiego konfliktu, narażając film i własne życie.
- Życie (Jiyan), reż. Süheyla Schwenk, Niemcy, 2019, Festiwal Filmowy Entrevues 2019
Hayat i Harun przyjechali do Berlina, by zapewnić swojemu nienarodzonemu dziecku lepsze życie. Oprócz jednej walizki przywieźli ze sobą koszmarne wspomnienia z życia w Syrii. W Berlinie wprowadzają się do mieszkania Irfana, wuja Haruna. Żona Irfana, Gülsüm, nie jest zadowolona z tego, że ma mieszkać z Kurdyjką pod jednym dachem i męczy ją tak długo, aż kobiecie grozi poronienie. W końcu dzięki dziecku powstaje między nimi wyjątkowa więź, ale życie nie będzie tak proste, jak im się wydawało…
- LOMO: życie blogera (LOMO: The Language of many others), reż. Julia Langhof, Niemcy, 2017, Festiwal Filmowy w Zurychu 2017
Po rozterce miłosnej Karl, młody autor popularnego, anonimowego bloga, postanawia oddać swoim czytelnikom kontrolę nad swoim życiem. Ten fikcyjny dramat portretuje pokolenie zatopione w wirtualnym świecie.
- Nocą (Nocturnal), reż. Nathalie Biancheri, UK, 2019, Festiwal Filmowy D’A w Barcelonie 2020
Pete, mrocznie intrygujący trzydziestokilkulatek, poznaje Laurie - emocjonalnie skrytą nastolatkę trenującą lekkoatletykę, która przeprowadziła się niedawno do miasta razem z matką. Nieznajomych zaczyna łączyć niebezpieczna przyjaźń. Spędzają wspólnie coraz więcej czasu, a ich wyjątkowa więź rośnie, ujawniając prawdziwe motywy Pete'a.
- Oaza (Korisnici), reż. Ivan Ikić, Serbia, Holandia, Słowenia, Bośnia I Hercegowina, Francja, 2020, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji 2020 (Giornate Degli Autori)
Od momentu, kiedy powstał między nimi nieoczekiwany trójkąt miłosny, troje nastolatków, mieszkających w zakładzie dla osób specjalnej troski, musi poradzić sobie z nowo odkrytymi uczuciami: pożądaniem i zazdrością. W poszukiwaniu jakiegokolwiek wyjścia z sytuacji grożą im konfrontacja i desperackie działania.
- Mały Samedi (Petit Samedi), reż. Paloma Sermon-Daï, Belgia, 2020, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie 2020 (Forum)
Damien Samedi jest ciężko pracującym mężczyzną, kochającym synem i troskliwym chłopakiem. Jednak przez większość swojego dorosłego życia zmaga się z uzależnieniem od narkotyków, przy beznamiętnym, lecz niezawodnym wsparciu matki. Uniwersalny portret człowieka, który stawia czoła swoim demonom.
- Sami, Joe i ja, reż. Karin Heberlein, Szwajcaria, 2020, Festiwal Filmowy w Zurychu 2020
Po ukończeniu szkoły, Sami, Joe i Leyla są gotowe na cudowne lato. Chcą rozpocząć nowy etap życia i korzystać z niego, jak tylko się da. Jednak to lato diametralnie odbiega od ich oczekiwań: Sami cierpi z powodu zbyt surowych rodziców, Joe musi codziennie opiekować się swoim rodzeństwem, a Leyla rozpoczyna staż w dużej kuchni. Cała trójka musi podjąć życiowe decyzje: co chcą osiągnąć w życiu? W czasach nieustających zmian ich przyjaźń wydaje się jedyną opoką, jednak pewne wydarzenia sprawią, że również i ona zostanie wystawiona na próbę... Trzy przyjaciółki dochodzą do wniosku, że mama Leyli miała rację, mówiąc im: „zawsze miejcie w duszy więcej marzeń, niż rzeczywistość może zniszczyć”.
- Ostatni świadkowie, reż. Sara Summa, Niemcy, 2019, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie 2019 (Forum)
Południowe Włochy: rodzina Duratich mieszka w odciętym od świata domu, który chroni ich od wszystkiego, a jednocześnie od wszystkiego izoluje. Tylko jedna droga, prowadząca do rodzinnej plantacji oliwek, łączy Duratich ze światem zewnętrznym. Dziś przygotowują się do zbliżającego się wesela starszej siostry, a czas płynie nieubłaganie w tej odosobnionej rzeczywistości. Nie wiedzą, że to ich ostatni dzień życia.
- Las i woda (Wood And Water), reż. Jonas Bak, Niemcy, 2021 Międzynarodowy Festiwal Filmowy Perspektive Deutsches Kino 2021
Po przejściu na emeryturę matka zostawia za sobą samotne życie na niemieckiej wsi wraz ze wspomnieniami niegdyś idealnego życia rodzinnego. Wyjeżdża do zatopionego w protestach Hongkongu, który od wielu lat odcina ją od syna.

OPOWIEŚĆ WIGILIJNA I KRÓLOWA ŚNIEGU NA ŚWIĘTA W ARTE.TV
Z miłości do gier – Platige Image o kulisach powstawania „Secret Level”

Serial 'Udar' z Jackiem Poniedziałkiem dostępny w streamingu już 17 grudnia
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii

Jedynka Newserii

Muzyka

Mietek Szcześniak: Gdybym chciał zbudować karierę, tobym ją budował. Nigdy o tym nie myślałem, zawsze po prostu chciałem muzykować
Wokalista zaznacza, że płyta „Brothers”, którą nagrał z czarnoskórym chórem, to efekt jego amerykańskiej przygody. Nie planuje robić kariery za granicą, ale z entuzjazmem przyjął propozycję współpracy z ludźmi, którzy tak jak on kochają śpiewać i muzykować. Krążek utrzymany jest w klimacie starego rhytm’n’bluesa, gospelu i soulu. Producentem jest H.B. Barnum, który przez trzy dekady był kierownikiem muzycznym Arethy Franklin i produkował albumy Franka Sinatry.
Farmacja
Konieczna większa edukacja na temat dbania o zdrowie i dostępnych leków. To kluczowe dla rozwoju samoleczenia

Osoba o niskim poziomie świadomości zdrowotnej zapłaci ostatecznie za opiekę medyczną trzy razy tyle, ile osoba, która wie na ten temat więcej – wskazuje Jonathan Workman z AESGP. Świadomość to ważny element samoleczenia, czyli samodzielnego dbania o zdrowie i zajmowania się drobnymi dolegliwościami, które pełni coraz istotniejszą funkcję w przeciążonym systemie ochrony zdrowia. Dlatego eksperci wskazują na konieczność prowadzenia szeroko zakrojonych kampanii zdrowotnych, a w działania edukacyjne powinny się włączyć zarówno firmy farmaceutyczne, personel medyczny, jak i rząd.
Moda
Anna Powierza: Nie lubię kupować nowych rzeczy. Śpię w pościeli po mojej babci i używam ręczników po mojej mamie

Aktorka wyznaje zasadę: zanim coś wyrzucisz na śmietnik, upewnij się, czy nie da się tego jeszcze w jakiś sposób wykorzystać. Jak przekonuje, ona sama nadal używa pościeli po babci czy ręczników po mamie. Anna Powierza nie zapełnia też po brzegi swojej szafy i nie musi koniecznie mieć tego, co właśnie jest modne. Preferuje ubrania ponadczasowe, które śmiało można założyć kilka razy i zawsze wygląda się w nich dobrze.