Bycie fit po Świętach jest możliwe. Jak (zdrowo) zacząć Nowy Rok?
Autor: Adam Adamski — mistrz (2004) i wicemistrz (2003) Polski w kulturystyce oraz założyciel cateringu dietetycznego Fit Malina.
Święta Bożego Narodzenia to chwila szczególna — wszystko wydaje się radośniejsze, pełniejsze magii, po prostu wyjątkowe. Brutalny powrót do rzeczywistości serwują dopiero pierwsze dni po wigilijnym szaleństwie. Jak zapanować nad dodatkowymi kilogramami i z przytupem rozpocząć Nowy Rok?
Krok pierwszy: zacznij
Standardowa kolacja wigilijna z dwunastoma potrawami (choć zdarzają się też przypadki prześcigania w liczbie półmisków) to dla jednej osoby zastrzyk rzędu 2500 kalorii. Nawet najbardziej umiarkowani kolędnicy, którzy zechcieliby ograniczyć świąteczne obżarstwo, ale jednocześnie wypełnić tradycję skosztowania wszystkich propozycji, muszą liczyć się z co najmniej 1500 kalorii.
Dlatego tak ważne jest rozpoczęcie starań o lepszą sylwetkę tuż po świątecznym maratonie. Siła decyzji, o której pisał w 1991 roku Tony Robbins, faktycznie skutecznie motywuje człowieka w krótkiej perspektywie czasowej, więc warto codziennie podejmować małe wyzwania. W poniedziałek wstań wcześniej i przejdź dwa przystanki, zanim wskoczysz do tramwaju. We wtorek cały dzień korzystaj ze schodów i unikaj wind. W środę nie dotykaj cukru, a wszelkie słodycze omijaj szerokim łukiem… Niewielkimi krokami możesz osiągnąć naprawdę zadowalające efekty!
Krok drugi: odetchnij
Powyższe aktywności mogą znacznie zredukować poziom stresu, który uderzy z całą siłą tuż po powrocie do pracy. Zaległe raporty, nowe projekty — to wszystko przełoży się na duże zachwianie postświątecznego spokoju. Często, aby rozładować stres, zaczynamy podjadać (efekt jest szybki, a sama czynność nieskomplikowana). W dłuższej perspektywie — pożałujemy prostych rozwiązań.
Długotrwałe spięcie powoduje dynamiczny wzrost kortyzolu, który może w znacznym stopniu pokrzyżować standardowy cykl naszego metabolizmu. Taki stan rzeczy odbije się zarówno na naszej wadze, jak i jakości snu. Ten z kolei jest wyjątkowo istotny przy okazji regulowania poczucia głodu. Nieodpowiedni sen lub jego całkowity brak to dobry początek do wzrostu greliny, czyli hormonu odpowiedzialnego za potencjalne łakomstwo. Aby uniknąć tak przykrych powikłań, warto ustalić sobie bardzo konkretne przerwy: od pracy, na pełnowartościowy posiłek, a także skuteczną sesję oddechową (warto spróbować jogi lub medytacji Vipassana). Co więcej, zbawienne może okazać się upraszczanie naszego grafiku.
Krok trzeci: upraszczaj
Upraszczanie jest wyjątkowo skuteczną strategią, szczególnie w ponoworocznym natłoku obowiązków. W kontekście organizacji życia domowego warto przygotować sobie stały zestaw ubrań, aby zaoszczędzić zmartwień, co włożyć na siebie w środę, a co w piątek. Jak to ma się do diety? Mimo że przykład ubrań brzmi banalnie, to pozostawia nam przestrzeń do innych wyzwań, chociażby regularnych treningów lub gotowania.
Jednakże często stanie nad garnkami generuje jeszcze większy stres, niż bieg od jednej sali konferencyjnej do drugiej. Gdy nowy przepis na “super” dietę spali na panewce, pokusa zamówienia fast-foodów jest naprawdę spora. Czy istnieją alternatywy? Dobrym kompromisem jest inwestycja w catering dietetyczny. Jeszcze w czasach profesjonalnej kariery sportowej, takie rozwiązania naprawdę oszczędzały mi zbędnych stresów. Z taką też myślą zakładałem własną działalność. Fit Malina, jak i inne, równie sprawdzone marki są w stanie przygotować bardzo zindywidualizowaną ofertę dla każdego śmiałka i śmiałkini, którzy próbują uporać się z wagą po Nowym Roku.
Postnoworoczny powrót do formy nie musi skupiać się na bardzo konkretnych prawidłach. W dbaniu o siebie zwłaszcza po tak skrajnych doświadczeniach (Święta kontra powrót do pracy) bardziej liczy się nastawienie psychiczne, niż ślepe robienie brzuszków. Pamiętajmy, że w tym wszystkim najbardziej liczy się wewnętrzny spokój, siła i prostota — takie trio sprawdzi się nie tylko na polu walki z dodatkowymi kilogramami, ale i w pracy, czy podczas realizacji noworocznych postanowień.
Polski fotograf u ministra w Ghanie!
Trendy wśród pokolenia Silver – 57% seniorów chce korzystać z mikromobilności
Festiwal Folkowe Inspiracje w Manufakturze
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
Jedynka Newserii
Psychologia
Martyna Wojciechowska: Pokolenie Z jest bardzo samotne i nie radzi sobie z codziennymi problemami. Jako mama nauczyłam się bardziej słuchać i więcej pytać, niż mówić
Dziennikarka podkreśla, że martwi się o pokolenie Z, bo z jej obserwacji i rozmów z młodymi ludźmi wynika, że czują się oni bardzo samotni i wręcz przerastają ich codzienne problemy. Sami nie potrafią sobie z nimi poradzić, a niestety często też nie mogą liczyć na wysłuchanie, wsparcie i pomoc ze strony dorosłych. Martyna Wojciechowska nie ukrywa, że ona również popełniła wiele błędów wychowawczych, bo wydawało jej się, że sama najlepiej wie, czego potrzebuje jej córka, bez pytania dziewczynki o zdanie. W porę jednak dostrzegła swój błąd i teraz już wie, że dzieci najbardziej oczekują od rodziców poświęcenia im uwagi i czasu, a także zrozumienia ich emocji.
Edukacja
Co 6,5 minuty ktoś w Polsce doznaje udaru mózgu. Edukacja dzieci może zapobiec katastrofalnym skutkom i uratować życie dorosłym
Udar mózgu to druga najczęstsza przyczyna śmierci i trzecia najczęstsza przyczyna niepełnosprawności. Niewystarczająca wiedza i brak umiejętności rozpoznawania objawów udaru mózgu sprawiają, że większość pacjentów zgłasza się do szpitali zbyt późno. W odpowiedzi na ten problem powstał program FAST Heroes skierowany do przedszkolaków i uczniów klas 1–3. – Chcemy wykorzystać entuzjazm dzieci, aby to one stały się nauczycielami dla swoich dziadków – mówi Jan van der Merwe, międzynarodowy koordynator programu FAST Heroes, lider Inicjatywy Angels.
Teatr
Mateusz Banasiuk: Żałuję, że dzisiaj tak rzadko pisze się sztuki wierszem. Dla aktora to prawdziwy sprawdzian umiejętności
Aktor gra jedną z głównych ról w spektaklu „Wypiór” w Teatrze IMKA. Zaznacza, że wielkim atutem spektaklu jest tekst napisany klasycznym trzynastozgłoskowcem z zachowaną średniówką po siódmej sylabie, ale traktujący o bieżących problemach młodych ludzi i w niebanalny sposób komentujący otaczającą rzeczywistość. Mateusz Banasiuk zapewnia, że on sam bardzo lubi grać w sztukach napisanych wierszem i żałuje, że twórcy teatralni odchodzą już od tej formy. Przyznaje też, że w tym przypadku nie ma mowy o improwizacji. Trzeba się wykazać niezwykłą dokładnością, by nie zgubić żadnego słowa, bo wtedy zostanie zaburzony cały rytm.
|
|
|