PICASSO NA ARTE.TV ZOKAZJI OTWARCIA WYSTAWY PRAC W POLSCE
Tuż po narodzinach został uznany za martwego. Tymczasem, lata później jako pierwszy artysta doczekał się za życia honorowej wystawy w Wielkiej Galerii w Luwrze. Stworzył blisko 150 tysięcy prac, wiecznie poszukiwał kobiet niższych od siebie, najchętniej chodził w T-shircie zaprojektowanym przez Coco Chanel, na którym 21 poziomych pasów reprezentuje każde ze zwycięstw Napoleona. Jego nazwisko jako synonim rewolucji sztuki nowoczesnej, znane jest na całym świecie i utożsamiane ze współczesnością. O słynnym twórcy kubizmu opowiadano wielokrotnie. Czy 50 lat po jego śmierci można coś jeszcze dodać? Spojrzeć świeżym okiem na artystę i jego dorobek? Za legendą i chaotyczną historią kryje się człowiek zbudowany z kontrastów i dwuznaczności.
Pablo Picasso urodził się w 1881 roku w Maladze, gdzie rozpoczął swoją drogę w poszukiwaniu i odkrywaniu nowych i różnorodnych form sztuki. Hiszpański malarz, rzeźbiarz, grafik, ceramik i poeta uznawany jest za jednego z najbardziej wpływowych artystów w dziejach sztuki. Jego twórczość jest pełna geometrycznych form, które dały początek kubizmowi. W nowatorskich dziełach łączył różne style: surrealizm i impresjonizm z modernizmem oraz sztuką nowoczesną. Malując portrety, pejzaże, martwą naturę czy sceny mitologiczne eksperymentował z technikami. Tworzył monumentalne rzeźby i ceramikę pełną abstrakcyjnych wzorów implementując w nie swoje fantastyczne wizje. Artysta nieustannie zmieniał kierunek i charakter swoich dzieł. Jako indywidualista nie chciał być przypisywany do jednego nurtu sztuki. Jego prace z wczesnego okresu twórczości inspirowane były kulturą hiszpańską i afrykańską. Twórcze eksperymenty szły w kierunku uproszczenia formy i abstrakcji. Do jego najsłynniejszych dzieł należą „Kobiety z Algieru”, „Guernica”, „Płacząca kobieta” czy „Portret Dory Maar”.
Z okazji 50. rocznicy śmierci Pabla Picassa oraz otwarcia wystawy w warszawskim Muzeum Narodowym, platforma ARTE.TV przygotowała dokument „Picasso now”. By oddać cześć twórcy kubizmu, zorganizowano 40 wystaw w całej Europie i Ameryce Północnej. Reportaż ARTE opowiada o wybranych wydarzeniach. Jakie są najbardziej oryginalne pomysły? Np. wnętrze legendarnego muzeum Picassa w paryskiej dzielnicy Le Marais zostało przekształcone w humorystyczny sposób przez brytyjskiego projektanta Paula Smitha. Widzowie ARTE.tv mogą również zobaczyć serię składającą się z kilkuminutowych odcinków: „Picasso oczami…”, w której dziennikarze ARTE.tv zapytali cenionych, międzynarodowych artystów, jak interpretują twórczość hiszpańskiego malarza i co im przychodzi do głowy na myśl o artyście. Krótkie wypowiedzi składają się na hołd wobec dorobku wybitnego twórcy. Wszystkie odcinki są dostępne pod linkiem: https://www.arte.tv/pl/videos/RC-023811/picasso-oczami/ do 24 marca 2028 roku.
Z kolei w serii „Picasso Dance” ośmiu współczesnych choreografów różnych narodowości i wrażliwości interpretuje dziedzictwo artystyczne Pabla Picassa i proponuje nam swoją osobistą wizję twórczości andaluzyjskiego malarza. Jedną z nich jest Anna Hop, polska choreografka, która zainspirowana obrazem „Dora Maar z zielonymi paznokciami”, poprzez taniec, ilustruje zejście artystki do piekła. Doświadczenie jest równie mrożące krew w żyłach, co poetyckie. Wszystkie spektakle zobaczyć można pod linkiem https://www.arte.tv/pl/videos/RC-023763/picasso-dance/.
Na uwagę zasługuje krótki reportaż „Dora Maar, nie tylko żona Picassa” dostępny pod linkiem: Gimnastyka - Dora Maar, nie tylko żona Picassa - Obejrzyj cały dokument | ARTE po polsku, który opowiada o niej jako artystce wyrosłej z surrealizmu i zasługującej na uwagę. W ARTE.tv można zobaczyć także film o miasteczku Antibes położonym w na południu Francji, które zachwyciło Picassa. Nic dziwnego, że powrócił tam w 1946 roku po ponurych latach wojny. Jednak tym razem, oprócz czystej przyjemności kąpieli, interesowały go przede wszystkim mity starożytności i początki cywilizacji europejskiej. Produkcja „Antibes i Picasso” jest dostępna pod linkiem: Zaproszenie do podróży - Antibes i Picasso - Obejrzyj cały dokument | ARTE po polsku.
Polski fotograf u ministra w Ghanie!
Trendy wśród pokolenia Silver – 57% seniorów chce korzystać z mikromobilności
Festiwal Folkowe Inspiracje w Manufakturze
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
Jedynka Newserii
Psychologia
Martyna Wojciechowska: Pokolenie Z jest bardzo samotne i nie radzi sobie z codziennymi problemami. Jako mama nauczyłam się bardziej słuchać i więcej pytać, niż mówić
Dziennikarka podkreśla, że martwi się o pokolenie Z, bo z jej obserwacji i rozmów z młodymi ludźmi wynika, że czują się oni bardzo samotni i wręcz przerastają ich codzienne problemy. Sami nie potrafią sobie z nimi poradzić, a niestety często też nie mogą liczyć na wysłuchanie, wsparcie i pomoc ze strony dorosłych. Martyna Wojciechowska nie ukrywa, że ona również popełniła wiele błędów wychowawczych, bo wydawało jej się, że sama najlepiej wie, czego potrzebuje jej córka, bez pytania dziewczynki o zdanie. W porę jednak dostrzegła swój błąd i teraz już wie, że dzieci najbardziej oczekują od rodziców poświęcenia im uwagi i czasu, a także zrozumienia ich emocji.
Edukacja
Co 6,5 minuty ktoś w Polsce doznaje udaru mózgu. Edukacja dzieci może zapobiec katastrofalnym skutkom i uratować życie dorosłym
Udar mózgu to druga najczęstsza przyczyna śmierci i trzecia najczęstsza przyczyna niepełnosprawności. Niewystarczająca wiedza i brak umiejętności rozpoznawania objawów udaru mózgu sprawiają, że większość pacjentów zgłasza się do szpitali zbyt późno. W odpowiedzi na ten problem powstał program FAST Heroes skierowany do przedszkolaków i uczniów klas 1–3. – Chcemy wykorzystać entuzjazm dzieci, aby to one stały się nauczycielami dla swoich dziadków – mówi Jan van der Merwe, międzynarodowy koordynator programu FAST Heroes, lider Inicjatywy Angels.
Teatr
Mateusz Banasiuk: Żałuję, że dzisiaj tak rzadko pisze się sztuki wierszem. Dla aktora to prawdziwy sprawdzian umiejętności
Aktor gra jedną z głównych ról w spektaklu „Wypiór” w Teatrze IMKA. Zaznacza, że wielkim atutem spektaklu jest tekst napisany klasycznym trzynastozgłoskowcem z zachowaną średniówką po siódmej sylabie, ale traktujący o bieżących problemach młodych ludzi i w niebanalny sposób komentujący otaczającą rzeczywistość. Mateusz Banasiuk zapewnia, że on sam bardzo lubi grać w sztukach napisanych wierszem i żałuje, że twórcy teatralni odchodzą już od tej formy. Przyznaje też, że w tym przypadku nie ma mowy o improwizacji. Trzeba się wykazać niezwykłą dokładnością, by nie zgubić żadnego słowa, bo wtedy zostanie zaburzony cały rytm.
|
|
|