Tysiące odwiedzających na wakacyjnej trasie "Przyjaciółki z natury"
.jpg)
Ośmiodniowy Road Show po Półwyspie Helskim pod hasłem „Przyjaciółki z natury” dobiegł końca. Był on jednocześnie częścią społecznej akcji edukacyjnej skierowanej do Polek. Jej celem było uświadomienie kobietom, jak ważne jest dbanie o siebie i o swoje zdrowie w naturalny sposób. Specjalnie przygotowane strefy i mobilne kampery odwiedziło blisko 10 000 osób.
„Przyjaciółki z natury” to wakacyjna akcja edukacyjna, której sponsorem był Herbapol Poznań, producent leku Urosept, a Road Show było jej zwieńczenie. W ramach działań, po Półwyspie Helskim w dniach 29 lipca – 5 sierpnia przemieszczały się wyjątkowe kampery, które zatrzymały się w trzech miastach, w czterech popularnych miejscówkach. Na odwiedzających czekały też specjalne strefy, w których można było skorzystać z licznych atrakcji.
Edukacja w wakacyjnym klimacie
Trasa edukacyjna po wybrzeżu Bałtyku okazała się strzałem w dziesiątkę. Przez osiem dni jej trwania, na strefach przygotowanych w ramach akcji pojawiło się blisko 10 000 osób. Na odwiedzających czekały między innymi gadżety oraz pyszne lemoniady, których wyjątkowe smaki cieszyły się dużym zainteresowaniem.
Kobiety, które tak licznie pojawiały się w kamperach „Przyjaciółek z natury”, w strefach chilloutu mogły dowiedzieć się między innymi czym jest ziołolecznictwo i dlaczego jest ono ważne przy wspieraniu organizmu. Łącznie poświecono 2400 minut na edukację na temat zdrowia układu moczowego. Odwiedzające doceniały także przyjemną, lekką, wakacyjną formę edukacji.
Dodatkowym atutem akcji były stworzone strefy, które wkomponowywały się w naturę, zieleń i klimat Półwyspu Helskiego. Równie dużą popularność zyskały zajęcia z jogi na plaży, które odbywały się codziennie, co pozwoliło na 480 minut ćwiczeń na świeżym powietrzu.
Polski fotograf u ministra w Ghanie!
Trendy wśród pokolenia Silver – 57% seniorów chce korzystać z mikromobilności
Festiwal Folkowe Inspiracje w Manufakturze
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
Jedynka Newserii
Psychologia
Martyna Wojciechowska: Pokolenie Z jest bardzo samotne i nie radzi sobie z codziennymi problemami. Jako mama nauczyłam się bardziej słuchać i więcej pytać, niż mówić
Dziennikarka podkreśla, że martwi się o pokolenie Z, bo z jej obserwacji i rozmów z młodymi ludźmi wynika, że czują się oni bardzo samotni i wręcz przerastają ich codzienne problemy. Sami nie potrafią sobie z nimi poradzić, a niestety często też nie mogą liczyć na wysłuchanie, wsparcie i pomoc ze strony dorosłych. Martyna Wojciechowska nie ukrywa, że ona również popełniła wiele błędów wychowawczych, bo wydawało jej się, że sama najlepiej wie, czego potrzebuje jej córka, bez pytania dziewczynki o zdanie. W porę jednak dostrzegła swój błąd i teraz już wie, że dzieci najbardziej oczekują od rodziców poświęcenia im uwagi i czasu, a także zrozumienia ich emocji.
Edukacja
Co 6,5 minuty ktoś w Polsce doznaje udaru mózgu. Edukacja dzieci może zapobiec katastrofalnym skutkom i uratować życie dorosłym
Udar mózgu to druga najczęstsza przyczyna śmierci i trzecia najczęstsza przyczyna niepełnosprawności. Niewystarczająca wiedza i brak umiejętności rozpoznawania objawów udaru mózgu sprawiają, że większość pacjentów zgłasza się do szpitali zbyt późno. W odpowiedzi na ten problem powstał program FAST Heroes skierowany do przedszkolaków i uczniów klas 1–3. – Chcemy wykorzystać entuzjazm dzieci, aby to one stały się nauczycielami dla swoich dziadków – mówi Jan van der Merwe, międzynarodowy koordynator programu FAST Heroes, lider Inicjatywy Angels.
Teatr
Mateusz Banasiuk: Żałuję, że dzisiaj tak rzadko pisze się sztuki wierszem. Dla aktora to prawdziwy sprawdzian umiejętności
Aktor gra jedną z głównych ról w spektaklu „Wypiór” w Teatrze IMKA. Zaznacza, że wielkim atutem spektaklu jest tekst napisany klasycznym trzynastozgłoskowcem z zachowaną średniówką po siódmej sylabie, ale traktujący o bieżących problemach młodych ludzi i w niebanalny sposób komentujący otaczającą rzeczywistość. Mateusz Banasiuk zapewnia, że on sam bardzo lubi grać w sztukach napisanych wierszem i żałuje, że twórcy teatralni odchodzą już od tej formy. Przyznaje też, że w tym przypadku nie ma mowy o improwizacji. Trzeba się wykazać niezwykłą dokładnością, by nie zgubić żadnego słowa, bo wtedy zostanie zaburzony cały rytm.
|
|
|