Newsy

Andrzej Nejman: Mówi się, że jeżeli aktorzy dobrze bawią się na próbach, to potem widownia nudzi się na spektaklu

2020-02-03  |  06:26

Aktor grający główną rolę w spektaklu „Nie książka zdobi człowieka” tłumaczy, że praca nad nim nie należała do najprostszych. Sztuka, którą od początku lutego można oglądać na deskach Teatru Kwadrat, to klasyczna farsa, poruszająca temat samoakceptacji. Podczas intensywnych prób aktorzy ciężko pracowali, aby stworzyć wiarygodne postacie, które będą w stanie wywołać wśród publiczności całą gamę emocji.

Główny bohater Sherman Mayfair, w którego wciela się Andrzej Nejman, jest człowiekiem zaniedbanym, źle ubranym i  mającym kłopoty z komunikacją. Brak wiary w siebie nie pozwala mu odnaleźć się w nowoczesnym świecie, który promuje ludzi zdecydowanych i pewnych siebie.

– To spektakl o człowieku potwornie zakompleksionym, który nie jest w stanie stanąć za swoim własnym sukcesem. W wieku 40 lat napisał książkę, która okazuje się świetna. Jednak on nie chce publicznie przyznać, że jest jej autorem, bo myśli, że to tylko pomniejszy dzieło, które stworzył – mówi w rozmowie z agencją Newseria Lifestyle Andrzej Nejman.

Historia nabiera tempa, gdy do akcji wkracza przyjaciel bohatera (w tej roli Paweł Małaszyński) i razem z nim próbuje rozwiązać problem.  

– Bohater prosi swojego przystojnego i charyzmatycznego przyjaciela, żeby zastąpił go w roli autora. Cały ten plan nie może wyjść na jaw, ponieważ wtedy mogliby trafić do więzienia za przestępstwa podatkowe, nie mówiąc już o katastrofie wizerunkowej. W konsekwencji, kiedy przyjaciel zakochuje się w córce jednego z krytyków literackich, robią wszystko, żeby oszustwo się nie wydało, i machina farsowa jeszcze bardziej się rozkręca – opowiada aktor.

Andrzej Nejman tłumaczy, że choć spektakl „Nie książka zdobi człowieka” jest bardzo zabawny i lekki w odbiorze, aktorzy podczas pracy wykazywali się ogromnym skupieniem i powagą.  

– Istnieje takie przekonanie, że jeżeli aktorzy dobrze bawią się na próbach, to potem widownia nudzi się na spektaklu, więc staraliśmy się przede wszystkim ciężko pracować – zwraca uwagę.

Praca nad spektaklem okazała się dla aktorów trudna i wymagająca. Powodem był charakter sztuki, która o sprawach poważnych i uniwersalnych opowiada w sposób lekki, prześmiewczy.

– Nie cała sztuka, ale duża jej część to materiał gatunkowo farsowy, który wymaga niezwykłej precyzji w szybkości reakcji. Z drugiej strony jest to również sztuka bardzo głęboka, psychologiczna. Połączenie tych dwóch skrajnie różnych metod przygotowania roli było dla nas dużym wyzwaniem – mówi aktor.

Oprócz Andrzeja Nejmana w spektaklu zagrają również: Paweł Małaszyński, Olga Kalicka, Elżbieta Romanowska i Lucyna Malec.

Czytaj także

Kalendarium

Więcej ważnych informacji

Jedynka Newserii

Jedynka Newserii

Media

Klaudia Carlos: Propozycja Kingi Dobrzyńskiej dotycząca „Pytania na śniadanie” sprawiła mi wielką radość i przyjemność. To dla mnie duży awans zawodowy

Gospodyni „Pytania na Śniadania” nie ukrywa, że angaż do tego formatu to dla niej duży zaszczyt i szansa na zawodowy rozwój. Jest więc ogromnie wdzięczna szefowej Kindze Dobrzyńskiej, że to właśnie ją wzięła pod uwagę i powierzyła to zadanie. Klaudia Carlos ma wieloletnie doświadczenie zawodowe i nie bierze sobie do serca krytyki widzów, którzy byli przyzwyczajeni do poprzedniej ekipy porannego programu. Nie chce także komentować zarzutów, które pojawiają się w sieci pod adresem nowych prowadzących

Handel

Handel odczuwa kryzys demograficzny. Pracownicy zagraniczni i automatyzacja sposobem na niedobór kadr

30 proc. firm handlowych uważa niedostępność pracowników za ważną lub bardzo ważną barierę w rozwoju – wynika z Miesięcznego Indeksu Koniunktury PIE z lipca br. Ponad dwukrotnie więcej uznało, że są nią wysokie koszty pracownicze. Brak kadr, który odczuwalny jest w wielu różnych branżach, często nawet mocniej niż w handlu, oznacza konieczność sięgania po pracowników z zagranicy oraz inwestowania w automatyzację.

Teatr

Aleksandra Popławska: Nadopiekuńczość i trzymanie dziecka pod parasolem ochronnym to przemoc psychiczna. Taka toksyczna relacja jak w spektaklu „Czułe słówka” to dobry temat dla psychologa

Najnowsza sztuka warszawskiego Och-Teatru przedstawia losy matki – przedwcześnie owdowiałej, ekscentrycznej Aurory i jej córki Emmy, która jak najszybciej chce wyjść za mąż, by uwolnić się od wpływu rodzicielki. Aleksandra Popławska, wcielająca się w rolę tej pierwszej, zaznacza, że kobiety łączy bliska, ale trudna, wręcz toksyczna więź. Jej zdaniem podobne relacje można zaobserwować również w polskich domach. Dlatego też, ta opowieść z przesłaniem powinna skłonić odbiorców do przemyśleń, bo być może jakieś sytuacje w ich rodzinach wymagają szybkiego uzdrowienia. Spektakl „Czułe słówka” powstał na podstawie jednego z najgłośniejszych amerykańskich filmów sezonu 1983/1984, jednak teatralna wersja została nieco zmodyfikowana.