Newsy

Anna Popek chce spróbować swoich sił w aktorstwie. Prawdziwym wyzwaniem byłaby dla niej rola w teatrze

2014-10-27  |  11:40

Anna Popek niedawno stanęła na jednej scenie u boku takich gwiazd jak Iza Kuna, Renata Dancewicz czy Rafał Królikowski i poprowadziła medialną próbę spektaklu "Złodziej" w reżyserii Cezarego Żaka. Dziennikarka ujawnia jednak, że chciałaby spełnić swoje marzenie z dzieciństwa i zagrać w teatrze.

– Kiedyś miałam potworny dylemat, czy zostać aktorką, czy dziennikarką. Wtedy mądrzy ludzie, którzy mi doradzali, powiedzieli: Aktorstwo nie! Jak ty z tego wyżyjesz, nie nadajesz się.  Poszłam więc na polonistykę, potem na dziennikarstwo. Ale to moje teatralne marzenie cały czas gdzieś się tli. Jak tylko jest okazja, żeby coś zagrać, zawsze mnie do tego ciągnie mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle Anna Popek, dziennikarka.

Popek ma już za sobą debiut na deskach teatru –  dwa lata temu zagrała u boku Katarzyny Figury w spektaklu "Trójka do potęgi". Dziennikarka wspomina, że była to jednak rola niema, epizod trwający zaledwie 20 sekund. Dlatego też nie poprzestaje w dążeniu do zrealizowanie swoich marzeń.

 Kiedy poznałam producentów tego spektaklu „Złodziej”, panią Krystynę Pietrzak i jej męża, pomyślałam, że może to jest dobra okazja, żeby przesmyknąć się jakoś na scenę i jakiś mały epizod zagrać. Oczywiście nie porównuje się do aktorów po szkołach aktorskich, z ich doświadczeniem, ale jakiś wątek, który nie będzie wymagał wielkich umiejętności aktorskich, a będzie sympatyczny, to jest moje marzenie – podkreśla Anna Popek.

Anna Popek ma też za sobą kilka epizodów w filmach i serialach. Zagrała m.in. dziennikarkę w "Barwach szczęścia" i "M jak miłość". Wystąpiła również w teledysku.śpiewaczki operowej Justyny Reczeniedi. Prezenterka podkreśla jednak, że teatr rządzi się zupełnie innymi prawami. Stanąć na scenie i przekazać widzom emocje postaci, w którą się wciela to ogromne wyzwanie. Tutaj nie ma miejsca na pomyłki, duble czy montaż.

 – Teatr jest cudowny. Jest taki magiczny krąg tego światła teatralnego, kiedy stoimy na scenie, kiedy to światło pada na nas, to wszystko wydaje się realne, wszystko można zagrać, wykreować, stworzyć. I to jest piękne. Aktorzy występują na różnych scenach, w różnych miejscach, to jest wielka frajda i plus tego zawodu. Ja bym też się chciała dołączyć, mogę być nawet garderobianą. Już się umówiłam z Izą Kuną, że mogę jej pomagać przygotowywać stroje – dodaje Anna Popek.

Czytaj także

Kalendarium

Więcej ważnych informacji

Jedynka Newserii

Jedynka Newserii

Media

Beata Tadla: Ludziom się wydaje, że na wizji wkładamy jakąś maskę, żeby nie pokazywać swojego stosunku do tego, o czym mówimy

Gospodyni „Pytania na śniadanie” bardzo ceni sobie to, że w porannym formacie nie trzeba przyjmować sztywnej pozy i karmić widza sztucznym uśmiechem, tylko można zachowywać się spontanicznie i naturalnie. Jak zapewnia, ona sama przed kamerami nie ukrywa emocji, czasem się wzrusza, a innym razem śmieje do łez. Zdaniem Beaty Tadli widzowie wyczują każdy fałsz, dlatego nie warto udawać i posługiwać się maskami. Trzeba być szczerym i otwartym. Ważna jest przy tym nić porozumienia ze swoim partnerem ekranowym, bo wtedy można sobie pozwolić na więcej.

Uroda

Wiktor Dyduła: W listopadzie wąsy są szczególnym symbolem dbania o zdrowie. Ale na nowy rok może je już zgolę

Co prawda charakterystyczny wąs od dłuższego czasu jest jego znakiem rozpoznawczym, ale wokalista nie chce się przywiązywać do takiego image’u. Już nawet był bliski zmiany, jednak postanowił jeszcze się wstrzymać, chociażby ze względu na to, że trwa listopad, który jest miesiącem solidarności z mężczyznami walczącymi z rakiem prostaty i rakiem jąder. Artyści, dziennikarze i sportowcy zapuszczają w tym czasie wąsy i tym samym zachęcają do badań profilaktycznych.

IT i technologie

Sztuczna inteligencja nie zastąpi pisarzy. Nie tworzy literatury, tylko książki dla zabicia czasu

Kwestia wykorzystania dzieł pisarzy do trenowania algorytmów sztucznej inteligencji budzi coraz większe kontrowersje. Część autorów kategorycznie zabrania takiego używania swoich prac, inni godzą się na to w zamian za proponowane przez niektóre wydawnictwa honoraria. Literaci są jednak zgodni co do tego, że teksty pisane przez SI nigdy nie wejdą do kanonu literatury pięknej. Technologia nie stworzy bowiem nowej wartości artystycznej, lecz powieli już istniejące schematy.