Newsy

Eliza Rycembel: Sztukę „Czułe słówka” zrobiliśmy na podstawie znanego filmu. Udało się uwspółcześnić tę historię i przenieść ją na nasze realia

2024-07-22  |  06:16

Już po pierwszych przedstawieniach Eliza Rycembel i Krzysztof Dracz widzą, że bardziej współczesna teatralna wersja obsypanego Oscarami kinowego hitu sprzed 40 lat również przypadła do gustu widzom. „Czułe słówka” w reżyserii Pawła Paszta to historia wzruszająca, ale nie ckliwa, z odpowiednią dozą akcentów dramatycznych i komediowych. Spektakl opowiada o trudnej relacji nadopiekuńczej matki i córki, która czując się przytłoczona jej miłością i oczekiwaniami, decyduje się na szybkie małżeństwo i opuszczenie domu.

– Zrobiliśmy spektakl o życiu, o ludziach i relacjach między nimi. W tej historii ludzkiej, która nie jest zbyt wymyślna, staraliśmy się mówić o najintymniejszych uczuciach i najintymniejszych emocjach. Mam nadzieję, że nam się to udało i będzie to bardzo ciekawy, poruszający spektakl – mówi agencji Newseria Lifestyle Krzysztof Dracz.

– Mam wrażenie, że ludzie z tej sztuki wychodzą zadowoleni, a na widowni bardzo żywo reagują, bo jest tu zarówno miejsce na śmiech, jak i na wzruszenie. Pod warstwą tej lekkiej formy, którą tutaj sprzedajemy, kryje się dużo elementarnych pytań o to, czym jest relacja matka–córka, jak i kim jesteśmy, jak zaakceptować los, którym zostaliśmy obdarowani, i bardzo, bardzo wiele innych. Myślę, że każdy pewnie znajdzie coś dla siebie – dodaje Eliza Rycembel.

„Czułe słówka” łagodzą trudną relację matki (Aleksandra Popławska) z córką (Eliza Rycembel), w której toksyczność miesza się z miłością i potrzebą bliskości.

– W spektaklu „Czułe słówka” wcielam się w postać Emmy, na początku Greenway, a potem Horton, młodej dziewczyny, która nie ma takiego łatwego życia, jak by się chciało. Na początku reżyser mocno skupił się na tej relacji matka–córka i to jest bardzo specyficzna relacja, dosyć toksyczna. Matka bowiem chce mieć bardzo duży wpływ na swoje dziecko, a z kolei to dziecko, czyli ja, Emma, bardzo młodo wychodzi za mąż i ucieka od tej matki. Ale całkowicie nie jest to niemożliwe, bo tak naprawdę one są najlepszymi przyjaciółkami, najbliższymi sobie osobami na tym świecie. Matce bardzo zależy na tym, żeby jej córka była szczęśliwa, tylko po prostu ma inną wizję na temat tego, jak powinno wyglądać szczęście dla jej córki, a córka ma w tej sprawie inne zdanie – dodaje Eliza Rycembel.

Scenariusz spektaklu został napisany na podstawie filmu obsypanego Oscarami. Aktorzy przyznają więc, że pracując nad tą sztuką, czuli się mocno zmobilizowani, by zrobić projekt na równie wysokim poziomie, a jednocześnie zaskoczyć widzów czymś zupełnie nowym.

– Ten film to zdecydowanie był hit. Teraz może już troszkę się zestarzał, jeśli chodzi o jakieś pojedyncze elementy, natomiast wydaje mi się, że to, co nam się udało, to uwspółcześnić tę historię i przenieść ją na nasze realia – mówi Eliza Rycembel.

– Film oglądałem dziesiąt lat temu, bo wtedy to był wielki, poruszający hit. Sztukę zrobiliśmy właśnie na podstawie adaptacji, w książce postać moja, czyli Garretta, nie występuje. I choć może na początku za plecami jest coś takiego, że ojej, ojej, będą porównywać, ale na pewnym etapie to mnie kompletnie nie obchodzi. Najpierw zaczynam czytać tekst, nie oglądać i przypominać sobie film, ale czytać tekst i wydobywać z niego to, co dla mnie jest istotne i co ja przez siebie mogę przefiltrować. Trzeba być odpornym na porównania, bo ilu aktorów, tyle pomysłów na daną rolę – dodaje Krzysztof Dracz.

Eliza Rycembel cieszy się, że znalazła się w obsadzie sztuki wystawianej na scenie Och-Teatru i może zagrać razem z koleżankami i kolegami po fachu, których niezwykle sobie ceni. Jak przyznaje, z uwagą obserwowała ich warsztat i jest pod ogromnym wrażeniem umiejętności aktorskich, jakie prezentują.

– Dla mnie zagranie w tym spektaklu jest czymś fantastycznym, szczególnie ze względu na to, że mogę pracować z wybitnymi aktorami, z którymi ten czas był jedną wielką przyjemnością i poszukiwaniem tego, na czym nam zależało. Pracuje się z nimi doskonale. Od Krzysztofa Dracza uczę się żartować z poker face’em, tak żeby nikt nie był pewien, czy żartuję, czy nie. Bardzo cenne jest dla mnie również to, w jaki sposób Ola Popławska pracuje nad swoją postacią. Mam wrażenie, że po prostu jesteśmy bardzo dobrze energetycznie dobrani. Próby to była czysta przyjemność i bardzo sprawna praca – mówi aktorka.

Eliza Rycembel i Krzysztof Dracz zapewniają, że nie narzekają na brak ciekawych propozycji zawodowych i angażują się w różne intrygujące projekty. W tym momencie nie chcą jednak mówić o szczegółach.

– Jestem w trakcie zdjęć do jednego z seriali dla pewnej platformy, nie mogę chyba na razie powiedzieć, jaki to jest tytuł. A poza spektaklami tutaj gram jeszcze w Potem-o-tem i tam też bardzo serdecznie zapraszam – mówi Eliza Rycembel.

– Jeżeli chodzi o teatr, to na razie skupiam się na jednej roli. Poza tym są jakieś plany filmowe, o których nie mogę mówić, bo wtedy się zapesza, a ja jestem przesądny. Ale generalnie to nie narzekam na brak pracy – dodaje Krzysztof Dracz.

Czytaj także

Transmisje online

Kalendarium

Więcej ważnych informacji

Jedynka Newserii

Jedynka Newserii

Media

Problemy społeczne

Wrocław najczęściej wskazywanym miejscem na ewentualną przeprowadzkę. To przekłada się na potencjał gospodarczy

40 proc. Polaków planujących w najbliższych latach przeprowadzkę wybrałoby Wrocław – wynika z badania przeprowadzonego przez Instytut Badań Internetu i Mediów Społecznościowych. Stolica Dolnego Śląska jest postrzegana jako miejsce, w którym można znaleźć dobrą pracę i mieszkanie, a komunikacja miejska działa w satysfakcjonujący sposób. Miasto jest również doceniane za walory turystyczne i chętnie odwiedzane przez podróżujących. Postrzeganie miasta przez mieszkańców i pracowników przekłada się również na potencjał inwestycyjny i zainteresowanie biznesu.

Firma

Trzy czwarte Zetek chce pracować na etacie. Elastyczny czas pracy nie jest dla nich istotny

Najmłodsze pokolenie wchodzące teraz na rynek pracy najbardziej ceni sobie stabilność. Dlatego 74 proc. deklaruje, że chce pracować na etacie – wynika z raportu „Work War Z”. Najważniejsze dla ankietowanych przy wyborze pracodawcy są wynagrodzenie i możliwość rozwoju, a ekologia oraz elastyczny czas pracy – wbrew obiegowym opiniom – schodzą u nich na dalszy plan. Zależy im na work–life balance i nie obawiają się o to walczyć, co jest odbierane przez inne pokolenia jako roszczeniowość. Sporo młodych pracowników deklaruje jednak problem z zaangażowaniem w swoje obowiązki, co jest poważnym wyzwaniem dla managerów.