Odrestaurowany kościół św. Mikołaja czeka na zwiedzających

W kościele św. Mikołaja zakończone zostały prace renowacyjne. Miejsce uznawane przez chrześcijan za święte znajduje się w Demre w prowincji Antalya. Świątynia została wzniesiona dla upamiętnienia św. Mikołaja, który całe swoje życie poświęcił czynieniu dobra. Dzielił się swoim majątkiem z potrzebującymi, wrzucając podarunki przez okna i do kominów, przez co stał się inspiracją dla postaci przynoszącego prezenty na Boże Narodzenie Świętego Mikołaja. Ponownie otwarty kościół, świadek historii, czeka na odwiedzających.

Podczas otwarcia odrestaurowanego kościoła św. Mikołaja przemówienie wygłosił Mehmet Nuri Ersoy, Minister Kultury i Turystyki Türkiye (Turcji) – „Po zakończeniu prac konserwatorskich i związanych z zagospodarowaniem terenu, dziś ponownie otwieramy kościół św. Mikołaja. Kościół, który dzięki nadanemu mu stylowi architektonicznemu oraz  zdobieniom jest jednym z najwybitniejszych dzieł sztuki wschodniorzymskiej, ma wielką wartość dla świata chrześcijańskiego. Św. Mikołaj jest uznawany za jednego z najbardziej szanowanych przywódców chrześcijaństwa. Szczególnie widoczne jest to w tradycji Świętego Mikołaja, która z krajów Europy Północnej rozprzestrzeniła się na cały świat, a opiera się właśnie na tej postaci. Mając tę świadomość, wszystkie prace konserwatorskie przeprowadziliśmy z najwyższą starannością. Dzięki temu kościół św. Mikołaja będzie mógł gościć odwiedzających przez wiele lat”.

Święty Mikołaj spędził swoje życie w Demre

Św. Mikołaj, będący dziś na całym świecie symbolem Bożego Narodzenia, jest uważany za jednego z najbardziej szanowanych przywódców chrześcijaństwa. Według przekazów św. Mikołaj urodził się w Patarze, starożytnym mieście w regionie Antalyi, a większość swojego życia spędził w Demre. Jednym z punktów zwrotnych życia syna bogatego handlarza pszenicą było objęcie funkcji biskupa Miry, położonej w granicach dzisiejszego miasta Demre. Jako, że w tamtym okresie Mira była stolicą Licji, to biskup tego miasta był uważany za drugi najważniejszy autorytet religijny w Anatolii. Znany z tego, że przez całe swoje życie pomagał potrzebującym, św. Mikołaj słynie również z cudów, których dokonywał. Nazywany „Cudotwórcą” biskup zmarł w kościele, w którym pełnił posługę. Po jego śmierci, która nastąpiła w dniu 6 grudnia 365 roku n.e., mieszkańcy Miry wybudowali pomnik, a następnie dużą bazylikę ku jego czci. Na ścianach świątyni przedstawiono cuda, których według wierzeń miał dokonać św. Mikołaj. W wyniku trzęsień ziemi i najazdów, które nawiedziły miasto bazylika uległa poważnym zniszczeniom. W IX wieku została odbudowana jako zwieńczony kopułą kościół.

Wpisanie na informacyjną listę światowego dziedzictwa UNESCO

Kolejny i zarazem największy remont kościoła został przeprowadzony w 1042 roku przez cesarza bizantyjskiego Konstantyna IX i jego żonę cesarzową Zoe. Kościół św. Mikołaja, jedna z najważniejszych budowli bizantyńskich przebudowana w XI wieku, dzięki nadanemu mu stylowi architektonicznemu oraz zdobieniom należy do najwybitniejszych przykładów architektury i sztuki okresu średniobizantyńskiego. Budowla, która od 2000 r. znajduje się na liście informacyjnej światowego dziedzictwa UNESCO, jest co roku odwiedzana przez wielu krajowych i zagranicznych turystów. Kościół, który ma znaczenie nie tylko historyczne, ale i religijne, od wieków znajduje się na trasie pielgrzymek. W przeszłości odwiedzali to święte miejsce pielgrzymi udający się do Jerozolimy szlakiem śródziemnomorskim. W kościele można podziwiać rzymski sarkofag ozdobiony rybimi łuskami i liśćmi akantu, w którym miał zostać pochowany św. Mikołaj. Natomiast kości uznawane za należące do świętego znajdują się w Muzeum w Antalyi.

Historia ożywa w Demre

Kościół św. Mikołaja jest już ponownie otwarty po pracach renowacyjnych oraz związanych z zagospodarowaniem terenu przeprowadzonych przez Ministerstwo Kultury i Turystyki Türkiye (Turcji). W ramach działań konserwatorskich w kościele usunięto stare dachy i zastąpiono je nowymi. Remontem objęte zostały zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne części kościoła, począwszy od ścian, poprzez kopułę, sklepienie, aż do powierzchni podłogowych. Przeprowadzono też prace dokumentacyjne i renowacyjne oryginalnych malowideł ściennych i mozaik podłogowych. Ponadto do trasy zwiedzania włączono galerię na piętrze. Przestrzeń wewnątrz przystosowano do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Zbudowano też systemy osuszania i odprowadzania wody. Dodatkowo kościół, który znajduje się pięć metrów poniżej poziomu zabudowy miejskiej i jeden metr poniżej poziomu morza, został zabezpieczony przed zniszczeniami powodowanymi przez deszcz i wody gruntowe.