| Mówi: | Kamil i Andrzej Tkacz |
| Funkcja: | odtwórcy głównej roli w filmie "Biegnij, chłopcze, biegnij" |
Newsy
12-letni bliźniacy jednymi z najbardziej obiecujących aktorów dziecięcych w Polsce
2014-01-10 | 07:00
Tagi: Kamil i Andrzej Tkacz na premierze "Biegnij, chłopcze, biegnij", bracia Tkacz na premierze "Biegnij, chłopcze, biegnij"
12-letni bracia Kamil i Andrzej Tkacz podbijają polski rynek filmowy. Kamila kilka miesięcy temu można było oglądać w „Chce się żyć” Macieja Pieprzycy. Chłopcy zagrali także wspólnie główną rolę w filmie „Biegnij, chłopcze, biegnij” Pepe Danquarta, który dzisiaj wchodzi do kin.
„Biegnij, chłopcze, biegnij” opowiada prawdziwą historię ośmioletniego Srulika, któremu udaje się uciec z warszawskiego getta podczas jego likwidacji w 1942 roku. Przez trzy kolejne lata wojny ukrywa się w lasach i podwarszawskich wsiach, podając się za polską sierotę. Dzięki swojej niezwykłej sile przetrwania i pomocy ludzi, chłopcu udaje się przeżyć.
Yoram Fridman, który jest pierwowzorem postaci Srulika, był obecny na planie filmowym i udzielał młodym aktorom wskazówek. Chętnie opowiadał również o swoim życiu, nie tylko związanym z wojenną zawieruchą.
– Udział w filmie to była dla mnie wielka zabawa. Mogłem poznać tajniki produkcji filmowej, ale też przy okazji nauczyłem się historii. Poznałem też pana Yorama Fridmana, który to naprawdę przeżył. Wywarło to na mnie wielkie wrażenie – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle Andrzej Tkacz.
– Mimo że film był trudny, dla nas był zabawą. Staraliśmy się czerpać z tego radość i być wesołymi na planie. A nasza wspaniała ekipa też wiedziała, że muszą nas trochę zabawiać, trochę żyć dziecinnym życiem. Gdybyśmy nie mieli tego kontaktu, film by nie wyszedł tak, jak powinien – dodaje Kamil Tkacz.
Największym wyzwaniem dla braci okazała się scena w szpitalu, kiedy Srulik musi pogodzić się z utraconym zdrowiem i ze swoim kalectwem. W filmie występuje w niej Kamil.
– Odkryłem wtedy, że umiem płakać na zawołanie. Popłakałem się ze złości i nawet tego nie kontrolowałem. Mam bujną wyobraźnię i kiedy gram, to sobie wyobrażam, że to się dzieje naprawdę – wspomina młody aktor.
Z kolei najmilej bracia wspominają pracę nad fragmentami kaskaderskimi. Udział w nich sprawił, że na planie mogli skakać po samochodach czy turlać się ze wzgórza, co było dla nich doskonałą zabawą.
– Ja na przykład czekałem na kąpiel w bagnie, bo bardzo chciałem tego doświadczyć. Przecież może już nigdy w życiu nie będę miał okazji tego spróbować. Zapachy może nie najmilsze, ale można się przyzwyczaić. Przez pół dnia się chlupałem z ekipą w bagnie i było fajnie – mówi Kamil.
„Biegnij, chłopcze, biegnij” od dzisiaj można oglądać na ekranach kin .
„Biegnij, chłopcze, biegnij” opowiada prawdziwą historię ośmioletniego Srulika, któremu udaje się uciec z warszawskiego getta podczas jego likwidacji w 1942 roku. Przez trzy kolejne lata wojny ukrywa się w lasach i podwarszawskich wsiach, podając się za polską sierotę. Dzięki swojej niezwykłej sile przetrwania i pomocy ludzi, chłopcu udaje się przeżyć.
Yoram Fridman, który jest pierwowzorem postaci Srulika, był obecny na planie filmowym i udzielał młodym aktorom wskazówek. Chętnie opowiadał również o swoim życiu, nie tylko związanym z wojenną zawieruchą.
– Udział w filmie to była dla mnie wielka zabawa. Mogłem poznać tajniki produkcji filmowej, ale też przy okazji nauczyłem się historii. Poznałem też pana Yorama Fridmana, który to naprawdę przeżył. Wywarło to na mnie wielkie wrażenie – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle Andrzej Tkacz.
– Mimo że film był trudny, dla nas był zabawą. Staraliśmy się czerpać z tego radość i być wesołymi na planie. A nasza wspaniała ekipa też wiedziała, że muszą nas trochę zabawiać, trochę żyć dziecinnym życiem. Gdybyśmy nie mieli tego kontaktu, film by nie wyszedł tak, jak powinien – dodaje Kamil Tkacz.
Największym wyzwaniem dla braci okazała się scena w szpitalu, kiedy Srulik musi pogodzić się z utraconym zdrowiem i ze swoim kalectwem. W filmie występuje w niej Kamil.
– Odkryłem wtedy, że umiem płakać na zawołanie. Popłakałem się ze złości i nawet tego nie kontrolowałem. Mam bujną wyobraźnię i kiedy gram, to sobie wyobrażam, że to się dzieje naprawdę – wspomina młody aktor.
Z kolei najmilej bracia wspominają pracę nad fragmentami kaskaderskimi. Udział w nich sprawił, że na planie mogli skakać po samochodach czy turlać się ze wzgórza, co było dla nich doskonałą zabawą.
– Ja na przykład czekałem na kąpiel w bagnie, bo bardzo chciałem tego doświadczyć. Przecież może już nigdy w życiu nie będę miał okazji tego spróbować. Zapachy może nie najmilsze, ale można się przyzwyczaić. Przez pół dnia się chlupałem z ekipą w bagnie i było fajnie – mówi Kamil.
„Biegnij, chłopcze, biegnij” od dzisiaj można oglądać na ekranach kin .
Czytaj także
- 2024-09-26: Magda Bereda: Udział w „Tańcu z gwiazdami” to był ciężki czas. Nie mam do nikogo żadnego żalu za oceny, choć czasami były za bardzo krytyczne
- 2024-02-21: Joanna Trzepiecińska i Tomasz Dedek znowu małżeństwem. Aktorzy grają parę w spektaklu „Jak Zabłocki na mydle”
- 2023-04-24: Andrzej Pągowski: Nasze społeczeństwo myśli o osobie po siedemdziesiątce jak o emerycie i nie wiadomo, czy wolno jej w ogóle żyć i uprawiać zawód. Ale w sztuce to nie ma znaczenia
- 2023-05-09: Ewa Błaszczyk: Mam dwie osoby, z którymi lata całe idę przez życie. To jest Andrzej Pągowski i Józef Wilkoń
- 2023-05-02: Prof. dr hab. Jerzy Bralczyk: Andrzej Pągowski jest nie tylko plakacistą, ale i literatem. Jego obrazy to przecież teksty, aż czasem chciałoby się dodać zdanie czy dwa
- 2023-04-26: Hanna Bakuła: Z Andrzejem Pągowskim pokochaliśmy się od pierwszego wejrzenia. Oboje mamy energię niezbędną do bycia twórcą
- 2023-03-07: Andrzej Sołtysik: Z kamerą powinniśmy wybierać się poza Warszawę, a nie tylko być w tej zamkniętej, warszawskiej szklanej kuli
- 2023-03-24: Andrzej Sołtysik: Moim popisowym numerem jest jajecznica – specyficzna, wyborna i wytrawna. Szkoda, że żona nie pozwala mi spędzać więcej czasu w kuchni
- 2023-02-14: Andrzej Sołtysik: Plany na zimowy wyjazd zepsuła nam choroba. Na szczęście z Krakowa mamy pół godziny do stoku narciarskiego w Kasince i tam nadrobimy zaległości
- 2023-01-05: Sport z rekordowym finansowaniem. Budżet na 2023 rok sięgnie 3,5 mld zł
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
Jedynka Newserii
Żywienie
Wiktor Dyduła: Praca w charakterze kelnera jest bardzo ciężka fizycznie i psychicznie. Dlatego trzeba dawać napiwki, bo nawet 5 zł może zrobić komuś dzień
Zanim usłyszała o nim cała Polska, Wiktor Dyduła zarabiał między innymi jako animator zabaw dla dzieci, kelner i uliczny grajek. Każde zajęcie miało swoje plusy i minusy, ale jego najbardziej cieszyło to, że dzięki nim może poznawać ciekawych ludzi. Wokalista podkreśla, że ma duży szacunek do pieniądza i prawie zawsze daje też napiwki, bo wie, że to najlepsza forma docenienia pracy tych, którzy nas obsługują w kawiarni czy restauracji.
Kobiety wciąż są w mniejszości we władzach spółek. Tylko część firm działa na rzecz równości płci
Dla większości Polaków praca to obowiązek. Tylko niewielka część czuje satysfakcję z wykonywanych zadań
Małgorzata Potocka: Jestem absolutnie oddana mojemu teatrowi. Jak się robi teatr z pasji, to nie trzeba odpoczywać
W cyfrowym świecie spada umiejętność koncentracji. Uważność można ćwiczyć od najmłodszych lat
Trzy czwarte Zetek chce pracować na etacie. Elastyczny czas pracy nie jest dla nich istotny
Ochrona środowiska
Wokół utylizacji odpadów medycznych narosło wiele mitów. Nowoczesne instalacje pozwalają wykorzystać ten proces do produkcji ciepła i energii
Według różnych szacunków w Polsce powstaje od 60 do nawet 200 tys. t odpadów medycznych. Wymagają one specjalnego trybu postępowania, innego niż dla odpadów komunalnych – jedyną dopuszczalną i obowiązującą w świetle polskiego prawa metodą jest ich spalanie. Obecnie zakłady przetwarzania odpadów to nowoczesne instalacje połączone z odzyskiem energii. Termiczne przekształcenie odpadów może też być elementem gospodarki o obiegu zamkniętym.
Moda
Piotr Zelt: Nie latam po sklepach i nie zawalam sobie szafy jakimiś niepotrzebnymi ciuchami. Mam sporo ubrań, które mają po 20 lat, i cały czas je noszę
Aktor zaznacza, że jego garderoba jest skromna, ale zawiera dobre jakościowo ubrania, które choć były kupione nawet dwie dekady temu, wciąż wyglądają jak nowe. Jego zdaniem nie warto ulegać sezonowym trendom i gromadzić w szafie wielu rzeczy, które modne są zaledwie kilka miesięcy. Zamiast tego lepiej zainwestować w ponadczasowe kurtki, marynarki czy buty z dobrych materiałów i dbać o nie tak, by posłużyły jak najdłużej.
|
|
|