Newsy

Omenaa Mensah: Uczenie tolerancji w sposób twardy nigdy nie daje odpowiednich efektów. Trzeba to robić w sposób lekki i zabawny

2019-10-01  |  06:13

Dziennikarka podkreśla, że Polacy często nie szanują prawa innych do tego, by móc myśleć inaczej, czuć inaczej i zachowywać się według swoich zasad. Ona sama nie raz spotkała się z dyskryminacją z powodu swojego pochodzenia i oryginalnego typu urody. Prezenterka ma nadzieję, że sztuka „Czarno to widzę, czyli posortowani, pomieszani”, której powstanie zainicjowała, otworzy oczy hejterom, ksenofobom i rasistom oraz zmusi ich do zastanowienia się nad swoimi relacjami z otoczeniem.

Omenaa Mensah nie ma wątpliwości, że trzeba walczyć z tego typu postawami i nastrojami, bo z roku na rok one narastają w naszym kraju i stają się coraz większym problemem.

– W Polsce niestety mamy do czynienia z brakiem tolerancji na różnym polu: na tle rasowym, religijnym, inwalidzi są na przykład objęci brakiem tolerancji przez osoby zdrowe, więc tych objawów i przejawów braku tolerancji w naszym kraju jest bardzo dużo. I mam wrażenie, że w ostatnich miesiącach, a nawet latach jest tego coraz więcej. Tym bardziej uważam, że jest to ważne, żeby o tym mówić i najlepiej jak się to robi w sposób lekki, zabawny, bo uczenie tolerancji w sposób twardy nigdy nie daje odpowiednich efektów – mówi agencji Newseria Lifestyle Omenaa Mensah.

Dlatego też Omenaa Mensah postanowiła wyprodukować sztukę „Czarno to widzę, czyli posortowani, pomieszani”, której bohaterzy diametralnie się od siebie różnią. Jest wśród nich transseksualista, kobieta jeżdżąca na wózku inwalidzkim, Turek, który jest katolikiem i kocha Polskę, ciemnoskóra dziewczyna, a także skrajny nacjonalista i ksenofob.

– Premiera sztuki będzie 23 stycznia 2020 roku, więc się teraz wszystkimi siłami zbieramy, żeby wypełnić ten termin. Będziemy grali przez 2020 rok w Polsce, m.in. Oświęcim, Sosnowiec, natomiast później jedziemy już w świat, czyli Nowy Jork, również Londyn, Düsseldorf, Dublin, także w Holandii zagramy, jeszcze nie mamy dokładnej lokalizacji, ale też tam zagramy w tym bardzo tolerancyjnym kraju. Natomiast premiera jest w Warszawie w Domu Kultury Świt – mówi Omenaa Mensah.

Praca nad produkcją sztuki pochłania prezenterce sporo czasu. Ale jednocześnie stara się ona nie zaniedbywać projektów realizowanych na rzecz swojej fundacji.

– Po pierwsze, plan jest taki, żeby w przyszłym roku zakończyć budowę szkoły w Ghanie. Żeby to zrobić, to oczywiście gros środków pewnie będzie pochodzić ze spektaklu. Natomiast wcześniej mam 19 października wielki bal Miss Polonia i Omenaa Foundation z wielką aukcją z takimi pięknymi kobietami, które miały tytuł Miss Polonii w Polsce, ale również Miss World ma przylecieć do nas, piękna Vanessa Ponce de Leon – Meksykanka. Później mamy premierę limitowanej serii koszul projektu Macieja Zienia – zapowiada Omenaa Mensah.

Czytaj także

Kalendarium

Więcej ważnych informacji

Jedynka Newserii

Jedynka Newserii

Teatr

Ochrona środowiska

Rośnie liczba producentów ekologicznych zarówno w Polsce, jak i innych krajach Unii. Wciąż jednak jest to ułamek produkcji rolnej

Rolnictwo i hodowla zwierząt to jedna z głównych przyczyn wycinki lasów na świecie, utraty bioróżnorodności i największy emitent metanu. Sektor ten pochłania ogromne zasoby wody i odpowiada w dużym stopniu za zanieczyszczenie gleby. Ekspansja rolnictwa przyczynia się więc do zmian klimatu, a jednocześnie sektor boleśnie odczuwa ich skutki, co odbija się na produkcji rolnej. Zdaniem naukowców transformacja ekologiczna rolnictwa jest dziś koniecznością w walce z postępującymi niekorzystnymi zmianami klimatycznymi.

Ochrona środowiska

Radykalne formy protestów klimatycznych mogą mieć wpływ na spadek poparcia społecznego dla działań na rzecz klimatu. Najmniej akceptowalne blokady dróg czy niszczenie obrazów

Aktywiści klimatyczni coraz częściej wykorzystują pokojowe nieposłuszeństwo obywatelskie, aby podnieść ekologiczną świadomość społeczeństwa. Badania przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu George’a Masona wykazały, że niektóre z ich działań, jak np. marsze i protesty okupacyjne, są postrzegane jako bardziej akceptowalne niż na przykład blokady dróg czy niszczenie obrazów. To sugeruje, że forma protestu może więc wpłynąć na to, jak bardzo ludzie popierają postulaty głoszone przez protestujących, ale wymaga to dalszych badań.