Mówi: | Hanna Śleszyńska (aktorka) Krzysztof Tyniec (aktor) |
Do Teatru Capitol powraca sztuka „Pomału, a jeszcze raz!”
„Pomału, a jeszcze raz!” w reżyserii Roberta Talarczyka to polsko-czeska komedia sytuacyjna. Na przykładzie małego teatrzyku i perypetii aktorów, którzy marzą o wielkiej karierze, autor z przymrużeniem oka wytyka narodowe stereotypy Polaków. Lekki, inteligentny humor przeplatany jest lirycznymi piosenkami. W rolach głównych: Hanna Śleszyńska, Olga Bończyk, Krzysztof Tyniec i Igor Šebo.
Akcja sztuki rozgrywa się w teatrze. Widzowie mogą od kulis podejrzeć przygotowania do premiery spektaklu. Plany reżysera i aktorów krzyżuje fatalne zrządzenie losu – umiera odtwórca jednej z głównych ról. Wybucha panika, bowiem wszystko wskazuje na to, że premiera się nie odbędzie. W ostatniej chwili znajduje się jednak kandydat na zastępstwo – Słowak z Pragi.
– To jest spektakl o aktorach, jesteśmy postaciami, które występują pod prawdziwymi imionami, czyli ja mam imię Hania, tak jak w życiu. Chociaż tak nie do końca jestem sobą, ale pewne cechy są moje. Jest to wykreowana sytuacja w teatrze, gdzie nagle brakuje jednego aktora. I szukają go, ale nikt nie chce się zgodzić. Nagle zjawia się właśnie Czech – Igor – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle Hanna Śleszyńska, aktor.
– Dostaliśmy odrobinę grosza na czteroosobową sztukę, robimy teatrzyk, ale są pewne komplikacje. Jeden kolega odszedł, więc koleżanki mnie obsadziły w roli reżysera, powiedziały, że skoro tamtego nie ma, a miał reżyserować, to ja będę. Trochę połechtało to moją próżność, ale chyba nie najlepiej sobie z tym będę radził w tej sztuce – mówi Krzysztof Tyniec, aktor.
Sztukę napisał Igor Šebo. To komedia omyłek językowych i wpadek obyczajowych.
– Jest Słowakiem mieszkającym w Pradze, który zna bardzo dobrze polski, czeski i słowacki, dzięki czemu potrafił uchwycić to, co w życiu często funkcjonuje, zarówno w dowcipach, jak i w ogóle w takich śmiesznych historiach, w zderzeniu tych dwóch języków. To, co nas śmieszy w czeskim, i to, co ich śmieszy w polskim, to jak się można dogadać – mówi Hanna Śleszyńska.
Reżyserowi spektaklu chodzi o to, by pokazać, że w teatrze, podobnie jak w życiu, może zdarzyć się dosłownie wszystko. Trzeba więc zmagać się z tym, co zsyła los, a od trudnej rzeczywistości uciekać w świat marzeń.
– Gram aktora niespełnionego. Moja postać ma wielkie ambicje i ciągle marzy o dużej scenie, dużej publiczności, aktorach z nazwiskami, z którymi chciałbym zagrać, a jakoś to się nie zdarza. Więc tak trochę narzekam na tej swojej małej scence, kiedy robimy teatrzyk własnymi siłami. Ta sztuka jest o nas, o aktorach, o tych bardziej i mniej zrealizowanych. O tych, którym marzenia się spełniły, i o tych, którzy mają nadzieję, że taki dzień kiedyś nastąpi – opowiada Krzysztof Tyniec.
– Jest jakaś taka nienachalna prawda ukryta w tym spektaklu, że w takim normalnym, czasem szarym życiu, w każdym z nas jest tęsknota za sztuką, przeżyciem czegoś wznioślejszego niż tylko zwykły byt i konsumpcja. W aktorach tym bardziej, dlatego że wybrali ten zawód, że chcieli coś odtwarzać, inny świat, inne role. Uczestniczyć w może trochę sztucznym świecie, ale te tęsknoty są w nas. I myślę, że o tym jest ta sztuka – dodaje Hanna Śleszyńska.
Przekładu sztuki dokonała Jolanta Król. Muzykę skomponował Jiři Toufar do tekstów piosenek Roberta Talarczyka i Pawła Cmirala. Najbliższe spektakle odbędą się 29 i 30 czerwca oraz 3 lipca w stołecznym Teatrze Capitol.
Czytaj także
- 2024-07-15: Aleksandra Popławska: Nadopiekuńczość i trzymanie dziecka pod parasolem ochronnym to przemoc psychiczna. Taka toksyczna relacja jak w spektaklu „Czułe słówka” to dobry temat dla psychologa
- 2024-06-04: Magdalena Boczarska: Spektakl „Wypiór” rozprawia się z mitem romantyzmu i z postacią Adama Mickiewicza. Nasz wieszcz wcale nie był takim kryształowym bohaterem i wielkim patriotą, za jakiego go uznajemy
- 2024-07-03: Mateusz Banasiuk: Podczas studiów uczyliśmy się żonglerki maczugami i popisów cyrkowych. Te umiejętności przydały mi się w zawodzie aktora
- 2024-06-27: Mateusz Banasiuk: Żałuję, że dzisiaj tak rzadko pisze się sztuki wierszem. Dla aktora to prawdziwy sprawdzian umiejętności
- 2024-06-11: Mateusz Banasiuk i Magdalena Boczarska: Po 10 latach razem można też pracować na jednej scenie, mieć z tego dużą frajdę i się wzajemnie inspirować
- 2024-05-28: Paweł Małaszyński: Nigdy nie miałem na pieńku z sąsiadami. Zresztą jak mieszkamy w jednym bloku, to fajnie trzymać się razem i wspierać
- 2024-05-13: Artur Barciś: Odkąd mieszkam na wsi, znam dużo więcej sąsiadów, niż kiedy mieszkałem w bloku. W miastach poznawanie ludzi nie bardzo nas interesuje
- 2024-04-30: Artur Barciś: Reżyseria jest rzeczą dużo bardziej odpowiedzialną niż aktorstwo. Może kiedyś zdecyduję się wyreżyserować film
- 2024-05-07: Paweł Małaszyński: Pierwszy raz gram w spektaklu ewidentnie przeznaczonym dla dorosłych. Ale w teatrze właściwie nie ma tematów tabu
- 2024-04-17: Artur Barciś: Często sąsiedzi nic o sobie nie wiedzą. Mój spektakl „Barabuum!” prowokuje do tego, żeby się poznać i podzielić swoimi skrytymi pragnieniami
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
![](/files/1922771799/n-innowacje_1.png)
Jedynka Newserii
![](/files/1922771799/n-biznes_1.png)
Media
![](/files/1922771799/carlos-abonament-rtv-foto-1-ram,w_274,_small.jpg)
Klaudia Carlos: Propozycja Kingi Dobrzyńskiej dotycząca „Pytania na śniadanie” sprawiła mi wielką radość i przyjemność. To dla mnie duży awans zawodowy
Gospodyni „Pytania na Śniadania” nie ukrywa, że angaż do tego formatu to dla niej duży zaszczyt i szansa na zawodowy rozwój. Jest więc ogromnie wdzięczna szefowej Kindze Dobrzyńskiej, że to właśnie ją wzięła pod uwagę i powierzyła to zadanie. Klaudia Carlos ma wieloletnie doświadczenie zawodowe i nie bierze sobie do serca krytyki widzów, którzy byli przyzwyczajeni do poprzedniej ekipy porannego programu. Nie chce także komentować zarzutów, które pojawiają się w sieci pod adresem nowych prowadzących
Handel
Handel odczuwa kryzys demograficzny. Pracownicy zagraniczni i automatyzacja sposobem na niedobór kadr
![](/files/1922771799/mecina-rynek-pracy-foto-1,w_133,_small.jpg)
30 proc. firm handlowych uważa niedostępność pracowników za ważną lub bardzo ważną barierę w rozwoju – wynika z Miesięcznego Indeksu Koniunktury PIE z lipca br. Ponad dwukrotnie więcej uznało, że są nią wysokie koszty pracownicze. Brak kadr, który odczuwalny jest w wielu różnych branżach, często nawet mocniej niż w handlu, oznacza konieczność sięgania po pracowników z zagranicy oraz inwestowania w automatyzację.
Teatr
Aleksandra Popławska: Nadopiekuńczość i trzymanie dziecka pod parasolem ochronnym to przemoc psychiczna. Taka toksyczna relacja jak w spektaklu „Czułe słówka” to dobry temat dla psychologa
![](/files/1922771799/poplawska-czule-slowka-foto,w_133,_small.jpg)
Najnowsza sztuka warszawskiego Och-Teatru przedstawia losy matki – przedwcześnie owdowiałej, ekscentrycznej Aurory i jej córki Emmy, która jak najszybciej chce wyjść za mąż, by uwolnić się od wpływu rodzicielki. Aleksandra Popławska, wcielająca się w rolę tej pierwszej, zaznacza, że kobiety łączy bliska, ale trudna, wręcz toksyczna więź. Jej zdaniem podobne relacje można zaobserwować również w polskich domach. Dlatego też, ta opowieść z przesłaniem powinna skłonić odbiorców do przemyśleń, bo być może jakieś sytuacje w ich rodzinach wymagają szybkiego uzdrowienia. Spektakl „Czułe słówka” powstał na podstawie jednego z najgłośniejszych amerykańskich filmów sezonu 1983/1984, jednak teatralna wersja została nieco zmodyfikowana.