Mówi: | Jan Komasa |
Funkcja: | reżyser |
Jan Komasa pracuje nad nowym filmem. „Chciałbym zrobić coś emocjonalnego” – zapowiada reżyser
Po sukcesie obrazu o powstaniu warszawskim, który kosztował Jana Komasę wiele nerwów, reżyser zamierza powrócić do kameralnego kina spod znaku „Sali samobójców”. Akcja filmu ma się toczyć w latach 90., rzadko przedstawianych w polskiej kinematografii.
– Ten projekt będzie opowiadał o latach 90., mówić z grubsza. O tym szaleństwie, które się wtedy wydarzyło, a o którym jest bardzo niewiele filmów. Ostatnim filmem o latach 90. był chyba „Wilk z Wall Street”. To są bardzo ciekawe czasy, mało zobrazowane w polskim kinie i w ogóle w kinie światowym. Chciałbym o nich opowiedzieć, zrobić coś emocjonalnego – mówi Jan Komasa w rozmowie z agencją informacyjną Newseria Lifestyle.
Umowa z producentem nie pozwala Komasie zdradzać szczegółów projektu. Reżyser zapowiada jedynie, że już wkrótce rozpocznie cykl castingów, które odbędą się w całej Polsce. Poszukiwać będzie młodych ludzi pragnących zaistnieć w filmie. Zdradza także, że jego nowy obraz będzie znacznie skromniejszy niż ubiegłoroczny film „Miasto 44”, który kosztował go poro nerwów. W wywiadach kilkakrotnie podkreślał, że denerwuje się przed premierą, a jednocześnie czeka, aż widzowie zaczną mówić o filmie, a nie jego otoczce, m.in. słuszności wybuchu powstania warszawskiego i sposobie przedstawienia powstańców w filmie.
– „Miasto 44” jest filmem, który bardzo mocno wykroczył poza swoje ramy. Stał się wydarzeniem. Na Stadionie Narodowym był wyświetlany 12 tys. osób, poza tym opowiada o zdarzeniach z powstania warszawskiego, które miało miejsce rzeczywiście. Dotyczy bardzo trudnego tematu dla ludzi, tematu, który jest kontrowersyjny. Nie jestem pewny, czy chciałbym jeszcze raz coś takiego przeżyć. W tym sensie, że już mam to za sobą, kosztowało mnie to bardzo dużo i myślę, że teraz chciałbym stworzyć coś skromniejszego, mniejszego – mówi Jan Komasa.
Reżyser zdawał sobie sprawę z tego, że podejmowanie tak kontrowersyjnej tematyki jak powstanie warszawskim, grozi, jak sam to określił, włożeniem kija w mrowisko. Twierdzi jednak, że nie chce robić filmów, które byłyby tylko doceniane przez publiczność, bez wzbudzania kontrowersji i inicjowania dyskusji. Teraz jednak zamierza powrócić do skromniejszego kina w stylu „Sali samobójców” z 2011 roku.
– Byłem zestresowany tym, co się działo do tej pory, bo kiedyś myślałem, że będę robił rzeczy, które będą oglądane, że nie będę chciał robić filmów tylko dla siebie. Oczywiście chce tworzyć dla widzów i to jest zasada, której się trzymam, ale ciągnie mnie do bardziej kameralnego kina spod znaku „Sali Samobójców”, może nawet jeszcze mniejszego, takiego opartego na aktorach i drobnych rzeczach. Chyba mi tego trochę brakuje, dlatego będę tego poszukiwał w moich następnych projektach – mówi Jan Komasa.
Za „Miasto 44” 13 stycznia 2015 roku Jan Komasa został nagrodzony Paszportem „Polityki” 2014. Kapituła doceniła nowoczesny sposób narracji, który trafia do młodego widza.
Czytaj także
- 2024-09-24: Józef Gąsienica-Gładczan: Lepiej jest jechać na koniec świata i jest dużo taniej niż w Polsce. Można się pobawić w krajach Trzeciego Świata z pięknymi plażami za ułamek ceny
- 2024-10-02: Jan Błachowicz: Podczas wyprawy do Azji czasami byliśmy głodni. Próbowaliśmy jajka z płodem rozwiniętym w środku
- 2024-10-11: Józef Gąsienica-Gładczan i Jan Błachowicz: Poznaliśmy Filipiny od strony slumsów. Teraz inaczej patrzymy na nasze życie
- 2024-06-18: Jan Kozaczuk został kuratorem wystawy włoskiego artysty Marco Angeliniego. Nie zamierza jednak dla sztuki zrezygnować z aktorstwa
- 2024-05-14: Jan Kliment i Lenka Klimentová: Po tym, jak niespodziewanie zmarł nasz przyjaciel, zrobiliśmy serię badań kontrolnych. Trzeba się badać, zanim choroba daje o sobie znać
- 2024-03-19: Jan Wieczorkowski: Ktoś, kto w internecie udostępnia pracę aktorów, zarabia na tym, a my nie. Tantiemy dla aktorów to kluczowa sprawa
- 2024-04-22: Jan Wieczorkowski: W ogóle nie mam wyczucia w kwestii kupowania prezentów. Sam kilka razy dostałem wody toaletowe, które po prostu do mnie nie pasowały
- 2024-03-25: Jan Wieczorkowski: Trema jest zawsze przed spektaklem. Kiedyś proponowałem innym aktorom medytację, ale każdy ma swoje sposoby
- 2024-03-26: Aleksandra Popławska: Spektakl „Wyjątkowy prezent” jest komedią, ale pod spodem niepozbawioną tragicznego rysu. To dobra i mądra rozrywka
- 2023-06-26: Rafał Sonik: Kiedyś przez dwie godziny jeździłem maluchem po Bieszczadach z Lechem Wałęsą. Ostatnio umówiliśmy się na dubla
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
Jedynka Newserii
Podróże
Radosław Majdan: W Grecji zaginęła mi walizka. To jest kraj lekkoduchów, wszystko odkładają na jutro, a pracę traktują drugorzędnie
Były piłkarz przyznaje, że z perspektywy uczestników program „Mistrzowskie pojedynki. Eternal Glory” to bardzo wymagające przedsięwzięcie. Dla niego ten format okazał się nie tylko testem fizycznym, ale także emocjonalnym, bo trzeba było stawić czoła zarówno rywalom, jak i własnym słabościom. Radosław Majdan zdradza też, że emocji nie brakowało już na lotnisku. Tuż po przylocie do Grecji okazało się bowiem, że jego walizka zaginęła. Na szczęście miał przy sobie kilka zapasowych ubrań.
Finanse
Wciąż niewielkie finansowanie wsparcia psychicznego przez państwo. Usługi terapeutyczne są dziś głównie prywatne
Co czwarty Polak przynajmniej raz w ciągu swojego życia zmaga się z poważnym kryzysem zdrowia psychicznego. Może więc on statystycznie dotyczyć każdej polskiej rodziny – przypomina Fundacja Pomagam.pl. Problemem jest wciąż niskie finansowanie wsparcia psychicznego i psychiatrycznego przez państwo oraz słaba wiedza o zdrowiu psychicznym. Organizacja zwraca uwagę, że świadomość problemu może uwolnić ogromny potencjał wzajemnego wsparcia.
Film
Joanna Kurowska: Żaden polski aktor nie dostał miliona dolarów za film. Gramy równie dobrze jak amerykańscy, a jesteśmy niedoceniani i hejtowani
Artystka nie ma żadnych wątpliwości – polska branża filmowa wymaga natychmiastowego uzdrowienia. Konieczne jest wprowadzenie gruntownych zmian po to, aby zapewnić aktorom lepsze warunki pracy, odpowiednie wynagrodzenie i wsparcie w sytuacjach kryzysowych. Joanna Kurowska zauważa, że honoraria w polskim kinie są rażąco niskie i chociażby w stosunku do zarobków amerykańskich gwiazd dysproporcja jest ogromna. Dla przykładu żaden polski aktor nie otrzymał jeszcze miliona dolarów za rolę, podczas gdy w USA takie kwoty są standardem.