Wszystkie newsy

Piotr Żyła i Rafał Zawierucha przyjęli wyzwanie rzucone przez kanał Stopklatka w ramach kampanii „Lecimy z hitami” i w ten oto sposób mistrz świata w skokach narciarskich i aktor na jeden dzień zamienili się miejscami, pokazując sobie techniki swoich profesji. Obaj panowie znakomicie poradzili sobie w nowych rolach i udowodnili, że nie ma dla nich rzeczy niemożliwych. Nie kryją też satysfakcji z tego, że dzięki temu projektowi mogli się nauczyć czegoś nowego i nie wykluczają, że jeszcze kiedyś wykorzystają te doświadczenia – skoczek na szklanym ekranie, a aktor – na skoczni narciarskiej.

Aktorka zapewnia, że bez problemu mogłaby znów stanąć na teatralnej scenie i zagrać w jakimś ciekawym spektaklu, ale nie chce odbierać pracy ani gaży młodszym aktorkom. Jeśli pojawi się jakaś propozycja, to oczywiście ją rozważy, natomiast nie wchodzi w grę żadna rywalizacja. Helena Norowicz przyznaje, że na emeryturze wiedzie niezwykle ciekawe życie – bierze udział w sesjach zdjęciowych, dużo ćwiczy i czyta ulubioną poezję.

Dwuletnia przerwa od muzyki była dla wokalistki czasem na refleksję i przemyślenia. Natalia Zastępa uświadomiła sobie, że najlepiej czuje się wśród bliskich osób w miejscach dobrze znanych od dzieciństwa. Przekonuje, że jest typem domatorki i nawet z najpiękniejszej podróży najchętniej wraca do swojego domu. Zapewnia, że na razie nie planuje wakacji, za to zamierza się skupić na pracy nad nową płytą. Pierwszym singlem, który trafi na ten krążek, jest utwór zatytułowany „Wracam do siebie”.

Aktorka jest wdzięczna Andrzejowi Pągowskiemu za to, że zawsze może na niego liczyć. Artysta wielokrotnie wspierał ją w trudnych momentach, pomagał i doradzał. To on jest twórcą niezwykle symbolicznego logo Fundacji „Akogo?”. Ewa Błaszczyk zapewnia, że ta znajomość jest dla niej bardzo cenna, dlatego też nie mogło jej zabraknąć na jubileuszowym wernisażu plakacisty zorganizowanym przez Teatr 6.piętro.

W swoich utworach wokalistka często skłania do przemyśleń i refleksji. I tak jest również w przypadku ostatniego singla „Wracając”, który dzięki współpracy autorki i producenta z ukraińskim chórem zyskał symboliczny wymiar i dał odbiorcom duże pole do interpretacji. W kwietniu Paulina Przybysz wydała swój trzeci po „Chodź tu” i „Odwilży” solowy album. Wiernie wybrzmiewa na nim hip hop i soul, ale jest też miejsce na zupełnie nowy przekaz – klasyczne popowe ballady, taneczne rytmy czy też głęboki bas.

Aktorka nie kryje satysfakcji z tego, że dołącza do kolejnego sezonu wyjątkowego cyklu poruszającego kwestie kobiecej seksualności. W podcaście „SEXPERIENCE 2.0” organizowanym przez Fundację Projekt Kobiety nie zabraknie rozmów o seksie, o blokadach psychicznych, a czasem nawet głęboko zakorzenionych traumach. Anna Karczmarczyk i Julia Kamińska będą nazywać rzeczy po imieniu, bez pruderii, wstydu i niepotrzebnych eufemizmów, nie przekraczając jednak pewnego tabu. Każda z nich zrobi to na swój wyjątkowy sposób. Niedawno aktorka wzięła też udział w odważnej sesji zdjęciowej, która jest częścią autorskiego projektu realizowanego przez Maksymiliana Ławrynowicza.

Projektant uważa, że obrusy, sukna, materiały i inne tekstylia wykorzystywane do dekoracji kościołów nie powinny być przypadkowe. Muszą one bowiem współgrać z powagą miejsca, z zabytkowymi rzeźbami i polichromiami. PLICH nie ukrywa, że długo czekał na propozycję dotyczącą aranżacji ołtarzy, a kiedy już padła i to z kościoła, do którego ma ogromny sentyment, w jej realizację włożył całe serce. Dobierał tkaniny tak, by osiągnąć nietuzinkowy efekt. Od początku nie wchodziły w grę dość popularne w takich miejscach: czerwień, burgund ani bordo. Zdecydował się natomiast na mało spotykane połączenie kolorystyczne. Do turkusowo-srebrnego ołtarza dopasował żakardową tkaninę w kolorze intensywnego różu ze srebrem i koronki w barwie polichromii.

Reżyserka dba o swój wizerunek artystyczny, bo wie, ile wysiłku kosztowało ją budowanie go przez lata funkcjonowania w show-biznesie. Nie obyło się bez drobnych potknięć, ale ostatecznie udało się wydobyć odpowiedni potencjał i teraz jej image jest dla niej satysfakcjonujący. Maria Sadowska uważa też, że nie wszystko jest na sprzedaż, dlatego pewne obszary swojego życia chroni przed obiektywem kamer i aparatów.

Na wernisaż wystawy plakatów Andrzeja Pągowskiego „Teatralnie” do warszawskiego Teatru 6.piętro przybyło wiele znanych osób, wśród nich Helena Norowicz i Hanna Bakuła. Aktorka przyznaje, że ta ekspozycja jest dla niej jak podróż w czasie, która przywołała same dobre wspomnienia i emocje. Z kolei malarka podkreśla, że bardzo ceni sobie znajomość z plakacistą, bo uważa, że jest on nie tylko znakomitym twórcą, ale przede wszystkim niezwykle sympatycznym mężczyzną, który ma w sobie wiele wspaniałych cech.

„Tydzień za tygodniem” to już trzeci singiel aktorki, ale jak sama przyznaje, towarzyszą jej zupełnie inne emocje niż podczas premiery dwóch poprzednich utworów. Przede wszystkim jest niezwykle podekscytowana tym, że mogła wreszcie zadebiutować jako autorka tekstu i reżyserka scenariusza do teledysku. Efekt pracy uważa za zadowalający i cieszy się z tak pozytywnego odbioru. Julia Kamińska zdradza też, że kompletuje właśnie materiał na debiutancką płytę. Krążek prawdopodobnie pojawi się na rynku jesienią. Wcześniej planuje zaprezentować jeszcze co najmniej jedną piosenkę.

W kwietniu artysta skończył 70 lat i obchodzi jubileusz 45-lecia pracy artystycznej. Z tej okazji na wystawie w Teatrze 6.piętro prezentuje plakaty teatralne do tej pory nieeksponowane nigdzie indziej. To ta część jego twórczości, którą znają przede wszystkim miłośnicy teatru. Andrzej Pągowski nie ukrywa, że te prace powstawały w zupełnie innych warunkach niż te wykonywane na zlecenie filmowców, ponieważ jego zdaniem dużo trudniej jest uchwycić w jednym obrazie spektakl niż film. On jednak nie boi się wyzwań, wciąż jest aktywny zawodowo i jak zapewnia, wkrótce zaskoczy odbiorców nowymi, wyjątkowo ciekawymi projektami.

Wcielanie się w postać, która ma chwiejną emocjonalnie osobowość i szybko popada w skrajności, to z zawodowego punktu widzenia dla aktorki niezwykle ciekawe zadanie i znakomite doświadczenie. Nie dość, że ta kreacja nie sprawia jej żadnego problemu, to jeszcze grana przez nią bohaterka cieszy się dużą sympatią wśród widzów. Sylwia Gliwa zaznacza jednak, że nie zna kobiety, która zachowywałaby się do tego stopnia anormatywnie jak serialowa Monika Zięba.

Aktorka przekonuje, że „zaprzyjaźniła się” ze swoim ciałem i dzięki temu pozbyła się kompleksów. Nie dąży więc za wszelką ceną do tego, by wyglądać jak modelki z Instagrama, nie poprawia swojej urody, nie zmienia rysów twarzy i nie jest zwolenniczką inwazyjnych zabiegów estetycznych. Jako ambasadorka projektu #lubiesiebie zachęca wszystkie panie do samoakceptacji i podkreśla, że piękno kobiet tkwi w nich samych, nie w nienagannym wyglądzie i idealnej sylwetce.

Aktorka jest uczestniczką obecnej edycji programu „Twoja Twarz Brzmi Znajomo” i jak przekonuje, ta rola podoba jej się dużo bardziej niż jurorowanie w „Mask Singer”. Nie ocenia innych, ale sama poddawana jest ocenie i dopiero teraz ma świadomość, jak trudno jest stanąć na scenie i wcielić się w innego artystę. W tym przypadku nie wystarczy bowiem tylko nauczyć się na pamięć tekstu utworu, ale też odwzorować czyjś głos, mimikę i sposób poruszania się na scenie. Julia Kamińska traktuje to jako ciekawe doświadczenie zawodowe i czuje dużą satysfakcję. Żałuje tylko, że nie dane jej było wcielić się w Marlenę Dietrich.

Reżyserka nie ukrywa, że wizyta w studiu filmowym Warner Bros. w Londynie, gdzie kręcono „Harry’ego Pottera”, zrobiła na niej ogromne wrażenie. Wraz z mężem i dziećmi niemal przez dziewięć godzin podziwiała setki rekwizytów, nietuzinkową scenografię sterowaną specjalnymi systemami i kostiumy dopracowane w każdym szczególe. Maria Sadowska podkreśla, że jest wielką fanką nie tylko kultowej już serii o młodym czarodzieju, ale także innych filmów z gatunku fantasy. Najbardziej intrygują ją produkcje naszpikowane efektami specjalnymi.