Mówi: | Jan Ledóchowski |
Funkcja: | reżyser filmu „Wujowie i inni” |
Jan Ledóchowski nakręcił film o przeszłości swoich krewnych i znajomych „Wujowie i inni”
Film dokumentalny „Wujowie i inni” w reżyserii Jana Ledóchowskiego opowiada o krewnych reżysera, których ziemiański tryb życia dobiegł końca w wyniku II wojny światowej. Po wojnie rodzinę rozdzieliła żelazna kurtyna i odmienne poglądy polityczne.
„Wujowie i inni” to złożony z wywiadów dokument poświęcony rodzinie matki reżysera, której życiorysy zostały złamane przez okrucieństwo wojny. Ledóchowski opowiada o dwóch rodzinnych dworach – w jednym z nich przez całą wojną ukrywał się senator żydowskiego pochodzenia, w drugim zaś doszło do krwawej masakry podczas przyjęcia weselnego – goście zostali rozstrzelani przez SS.
– Film opowiada także o wujach i ich różnych powojennych wyborach dalszej drogi życiowej. Sytuacja po wojnie w Polsce była bardzo trudna. Ludzie, którzy poprzednio mieli dwory, mieli gdzie mieszkać, mieli posady, po wojnie nie mieli niczego i musieli zdecydować, co dalej. Jeden wuj postanowił wyjechać do Paryża. Jego ojciec był ambasadorem rządu na uchodźstwie w Paryżu, a on sam pracował w rozgłośni polskiej Radio Wolna Europa. Drugi wuj pozostał w Polsce i był dziennikarzem, później został posłem, członkiem Rady Państwa. Współpracował z Jaruzelskim, był wielkim zwolennikiem stanu wojennego i był na Kremlu przed wprowadzeniem stanu wojennego, o czym opowiada w filmie – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle Jan Ledóchowski.
W filmie znalazły się również m.in. wypowiedzi: Dominika Horodyńskiego, redaktora naczelnego tygodnika „Kultura” w czasach PRL; Anny Konstantowej Potockiej, która przeżyła aresztowanie przez NKWD; oraz Jana Lityńskiego, obecnie doradcy prezydenta, który w czasach PRL był opozycjonistą wielokrotnie osadzonym w więzieniu i internowanym.
– Ten film opowiada m.in. o paradoksach i kontrastach, o tym, jak może być różnie w jednym i drugim dworze. Jak może być u jednej osoby, u jednego wuja, i zupełnie inaczej u drugiego wuja, jak mogą być przeciwne opinie polityczne w tej samej rodziny. O tym jest ten film – tłumaczy reżyser.
Ledóchowski postanowił nakręcić film pod wpływem rozmów i spotkań ze znajomymi i krewnymi. Obserwując ich powojenne losy, zdecydował się każdemu z nich udzielić głosu i pozwolić opowiedzieć swoją historię.
– Film jest adresowany do młodych. Był pokazywany wielokrotnie w Londynie, a kilka tygodni temu w Ognisku Polskim. Na pokaz przyszło było bardzo dużo młodych, nowej emigracji z Polski. Po obejrzeniu podchodzili do mnie i mówili, że jeszcze nigdy nie oglądali takiego filmu. Obraz pokazuje wybory i problemy z jakimi zmagali się ich rodzice, a ci czasami nie mówią dzieciom, jak to było 30 czy 40 lat temu – mówi Ledóchowski.
Film „Wujowie i inni” jest wydany na DVD razem z książką autorstwa Ledóchowskiego. Można go też nabyć na stronie internetowej wydawcy Rosikon Press.
28 listopada był prezentowany podczas specjalnego pokazu w Galerii Delfiny w Warszawie.
Czytaj także
- 2024-06-18: Jan Kozaczuk został kuratorem wystawy włoskiego artysty Marco Angeliniego. Nie zamierza jednak dla sztuki zrezygnować z aktorstwa
- 2024-05-14: Jan Kliment i Lenka Klimentová: Po tym, jak niespodziewanie zmarł nasz przyjaciel, zrobiliśmy serię badań kontrolnych. Trzeba się badać, zanim choroba daje o sobie znać
- 2024-03-19: Jan Wieczorkowski: Ktoś, kto w internecie udostępnia pracę aktorów, zarabia na tym, a my nie. Tantiemy dla aktorów to kluczowa sprawa
- 2024-04-22: Jan Wieczorkowski: W ogóle nie mam wyczucia w kwestii kupowania prezentów. Sam kilka razy dostałem wody toaletowe, które po prostu do mnie nie pasowały
- 2024-03-25: Jan Wieczorkowski: Trema jest zawsze przed spektaklem. Kiedyś proponowałem innym aktorom medytację, ale każdy ma swoje sposoby
- 2024-03-26: Aleksandra Popławska: Spektakl „Wyjątkowy prezent” jest komedią, ale pod spodem niepozbawioną tragicznego rysu. To dobra i mądra rozrywka
- 2023-06-26: Rafał Sonik: Kiedyś przez dwie godziny jeździłem maluchem po Bieszczadach z Lechem Wałęsą. Ostatnio umówiliśmy się na dubla
- 2021-11-18: Jan Kliment: Nie wiedziałem, że jurorowanie w „Mam talent!” będzie mnie kosztować tyle emocji. Był śmiech, płacz, a nawet strach
- 2021-09-24: Marcin Prokop: Janek Kliment jako juror wniósł do „Mam talent!” dużo świeżości. Jest człowiekiem nieobliczalnym, a jego łamana polszczyzna czasami brzmi kontrowersyjnie
- 2020-03-13: Anna Karwan: Mam nadzieję, że w programie „Taniec z gwiazdami” spotkam się ze swoją kobiecością i przestanę się wstydzić
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii
Jedynka Newserii
Edukacja
Dorośli nie umieją rozmawiać o dojrzewaniu ze swoimi dziećmi. Młodzi czerpią wiedzę głównie z internetu
Dojrzewanie i to, co w tym okresie dzieje się z ciałem i emocjami, to w wielu polskich domach wciąż temat tabu. Nawet jeśli rodzice i opiekunowie podejmują temat, to często się okazuje, że nie za bardzo wiedzą, jak mają o tym rozmawiać ze swoimi dziećmi. Młodzi najczęściej szukają odpowiedzi na swoje pytania i wątpliwości w internecie, jednak nie zawsze są to jakościowe treści, zgodne z aktualną wiedzą i pochodzące od wykwalifikowanych ekspertów. – Chcieliśmy stworzyć miejsce, gdzie znajdą bezpieczną wiedzę na temat wszystkiego, co się dzieje w ich ciele, głowie i duszy w tak ważnym momencie w ich życiu – mówi Olga Kwiecińska, założycielka i pomysłodawczyni Cześć Ciało.
Media
Robert El Gendy: Z Klaudią Carlos jesteśmy różni charakterologicznie, ale doskonale się uzupełniamy. Jak mam słabszy dzień, to ona przejmuje kontrolę nad rozmową lub odwrotnie
Nowi gospodarze TVP2 nie mogą się nachwalić zarówno atmosfery, jaka panuje w TVP, jak i siebie nawzajem. Robert El Gendy bardzo się cieszy z tego, że może prowadzić „Pytanie na śniadanie” z Klaudią Carlos i przekonuje, że ich duet ma duży potencjał. Na wizji doskonale się dogadują i uzupełniają, a poza kamerami mają wiele wspólnych tematów do rozmów.
Prawo
Świadomość społeczna na temat ryzyka publikowania wizerunków dzieci w internecie nadal bardzo niska. UODO apeluje o ostrożność
Kilkaset milionów zdjęć codziennie jest publikowanych w internecie, wśród nich wiele z udziałem dzieci. Zdjęcia i wideo zamieszczają zarówno rodzice, jak i placówki oświatowe, do których dzieci uczęszczają. Materiały te, bez względu na to, z jaką intencją są publikowane, mogą trafić w niepowołane ręce i posłużyć do ataku hejterskiego na dzieci, kradzieży ich cyfrowej tożsamości, a nawet zostać wykorzystane przez osoby o skłonnościach pedofilskich. Podkreślają to eksperci UODO i Fundacji Orange w poradniku skierowanym do osób pracujących w placówkach i organizacjach działających na rzecz dzieci.